Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΚΥΨΟΥΜΕ...(Δείτε την ταινία (6′))





Του Γιάννη Μακριδάκη

Με την αλλαγή του έτους και με την πτώση της κυβέρνησης, με την έναρξη ακόμη μίας προεκλογικής περιόδου βασισμένης στον εκφοβισμό και με το κλείσιμο τεσσάρων ετών οικονομικής κατοχής και εκποίησης των ζωών μας και των φυσικών μας πόρων, έτσι σημαδιακά εντελώς, έρχεται στο διαδίκτυο η ταινία μικρού μήκους του Γιώργου Μπακόλα, η βασισμένη σε ένα μικρό αφήγημά μου με τίτλο “Δεν θα υποκύψουμε”.


Δείτε την και προωθείστε την για να την δουν και άλλοι, όσο το δυνατόν περισσότεροι. 

Να είναι η απάντησή μας στον καθεστωτικό εκβιασμό και τον εκφοβισμό καθ’ όλο αυτό διάστημα μέχρι την ώρα της κάλπης αλλά προφανώς και μετά, απέναντι σε κάθε καθεστώς της αναξιοπρέπειας…

Ο γης θωρρεί τον εγκρεμό και τονε πιάνει ζάλη κι άλλος στην άκρη άκρη του χορεύει πεντοζάλι !!!!!




Αφιερωμένα απο τα Χανιά της Κρήτης στον Αλέξη Τσίπρα με όλη την σημασία των λέξεων !!!!!!!! 


Τς άντρες δε τσοι ζυγιάζουνε ανέ βαρούν στς οκάδες μόνο τσοι καμπανίζουνε στσοι γνώμες και στσοι χάρες.

Τσ’ άντρες δε τσι ζυγιάζουνε μούδε ρωτούν ήντά ‘ναι, μόνο τσι δοκιμάζουνε στσι τόπους απού πάνε.

Οι – γι – άντρες οι φανισιμιοί κι οι καστροπολεμάρχοι πως είν’ οι μπάλες δανεικές κατέχουν το στη μάχη.

Στο μετερίζι τσ’ ανθρωπιάς και στση τιμής το χρέος εκειά θα πάω να σταθώ κι ας ειμ’ ο τελευταίος.

Οποιος μπορεί την σκέψη του να τηνε κάνει πράξη ούλος ο κόσμος να πνιγεί αυτός δεν θα πλαντάξει.

Ποτές σου μη περιφρονείς τα κάτω σκσλοπάθια γιατί εκειά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάθια.

Ο πρίνος στέκει ακλόνητος κι αν σπάσει από χιόνι η ρίζα ντου χιονόνερα πίνει και δυναμώνει.

Πάντα μου θα πετώ ψηλά για να μη κάμω χάρη σ’ αυτούς που χαμηλά στη γη με θένε πορπατάρη.


Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Καφεδάκι και ψιλή κουβέντα με τα ΜΑΤ η κα. Ντόρα. Όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα Λάχανα......


Η φωτογραφία ανέβηκε στο λογαριασμό της στο Facebook.


Ρήξη με την κατοχική πολιτική ή σύντομη παρένθεση ο ΣΥΡΙΖΑ


 

Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των δωσίλογων να κρατηθούν στην εξουσία, γκρεμοτσακίστηκαν, μέσα στο σκηνικό που έστησαν οι ίδιοι.

Οι επερχόμενες εκλογές είναι σίγουρο ότι θα διεξαχθούν μέσα σε κλίμα αντιπαράθεσης και πόλωσης που θα χρησιμοποιήσουν οι δυο …. ‘’μονομάχοι’’, για να συσκοτίσουν το πραγματικό διακύβευμα. Ένα σκηνικό που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν για να οδηγήσουν τον ψηφοφόρο στην απέλπιδα επιλογή του  …… ‘’μικρότερου κακού’’.

Κάτι τέτοιες ώρες η καθαρή σκέψη είναι ο καλύτερος οδηγός. Κάτι τέτοιες μέρες είναι – ίσως – η καλύτερη ευκαιρία να διακρίνει ο κάθε πολίτης το πραγματικό συμφέρον αυτού του τόπου και να ορίσει το δικό του ρόλο στο όλο σκηνικό.

Η μια όχθη

Οι δωσίλογοι, με σύνθημα τη ‘’σταθερότητα’’, θα επιχειρήσουν να διεγείρουν τα φοβικά σύνδρομα του ‘’νοικοκύρη’’ και απολίτικου. Να τον πανικοβάλουν με όλα τα κακά που θα πλήξουν, τάχα, αυτόν τον τόπο, έτσι και τολμήσει κάποια κυβέρνηση να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στους τοκογλύφους, τους ‘’εταίρους’’ τους.
Θα ακουστούν κρωξίματα για άδεια ΑΤΜ, αποφεύγοντας να ομολογήσουν ότι και τώρα είναι άδεια ή κι αν κάποια απ` αυτά διαθέτουν ακόμα κάτι ψιλά, τα έχουν για λίγους και ‘’εκλεκτούς’’.

Θα ακουστούν παραμύθια με δράκους και grexit, κρύβοντας τον πραγματικό στόχο των δανειστών που θέλουν την Ελλάδα εγκλωβισμένη στο ΕΥΡΩ μέχρι τελικής εξουθένωσης.

Θα πλαταγίσουν τη σημαία της ‘’σταθερότητας’’ έναντι του κινδύνου της ‘’αποσταθεροποίησης’’. Θα διαλαλούν οι τελάληδες, την πραμάτεια της συνέχισης της σταθερότητας στην πολιτική της πείνας, της εξαθλίωσης, της δυστυχίας, του ανθρώπινου πόνου και τελικά της υποτέλειας και της διάλυσης αυτής της χώρας.
Συνεπίκουροι αυτής της ‘’πολιτικής’’ και όλα τα αποκαΐδια της πολιτικής αγυρτείας του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ (υπάρχει ακόμα αυτή;) που σαν αρουραίοι σαλτάρουν σε σανίδες σωτηρίας με διάφορα ονόματα : ελιές, ποτάμια, δημοκρατικές παρατάξεις, ρίζες και φραγκοσυκιές. Σε ‘’κόμματα’’, κομματίδια, αποκόμματα και τυχάρπαστους σωτήρες, που αδιάντροπα θα καραδοκούν για τη στιγμή που θα ξαναενωθούν σαν δεκανίκια του κύριου κορμού των δωσίλογων, για την τελική επίθεση εναντίον αυτού του λαού. Θα παρουσιάσουν το σκοτάδι, τον τυχοδιωκτισμό τους και την καταστροφή σαν ….. ‘’νέο’’ και ‘’αλλαγή’’.

Όλοι όσοι ασέλγησαν στο κορμί αυτής της κοινωνίας θα ανακαινίσουν την πολιτική τους φρασεολογία με λέξεις ελκυστικές. ‘’Νέο’’, ‘’αλλαγή’’, σταθερότητα’’, ‘’έξοδος από το τούνελ των μνημονίων’’ (την ώρα που ετοιμάζουν νέα και ακόμα χειρότερα μνημόνια), ‘’αξιοπιστία’’, ‘’ισοτιμία εταίρων’’ και άλλα βαρύγδουπα κουραφέξαλα, θα ψιθυρίζουν στο αυτί του απελπισμένου και ανύποπτου ψηφοφόρου.

Η άλλη όχθη 

Από την άλλη όχθη ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στη χθεσινή του ομιλία στον Κεραμεικό, ο κ. Τσίπρας μίλησε για ‘’συνειδητά λάθη’’ των απερχόμενων δωσίλογων.
Από πού ως πού ήταν ….. λάθη οι πολιτικές που απεμπόλησαν την εθνική κυριαρχία; Από πού ως πού ήταν …. λάθη οι πολιτικές αφαίμαξης αυτού του λαού και της εκποίησης δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του; Αν ήταν λάθη αυτά γιατί δεν ακούστηκε ούτε μια λέξη για μη αναγνώριση όλων των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί ως τώρα; Γιατί δεν ακούστηκε ούτε λέξη, από τον κ. Τσίπρα, για τιμωρία των ενόχων για την …… ‘’ανθρωπιστική κρίση’’ – όπως ονομάζει ο ΣΥΡΙΖΑ τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού – που ήταν η κυρίαρχη πολιτική επιλογή, πέντε χρόνια τώρα, ενώ αντίθετα ακούστηκαν κορόνες για τον φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ και διαβεβαιώσεις για παραμονή στο ευρώ;

Να θυμάται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι οι καιροί άλλαξαν.
Δεν είναι 1981 που ο Ανδρ. Παπανδρέου είχε τα περιθώρια να παίζει με συνθήματα εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα πολιτικές εξυπηρέτησης ντόπιων και ξένων συμφερόντων. Είχε, τότε, την πολυτέλεια και τα περιθώρια ‘’παροχών’’ ώστε να αποπροσανατολίζει τη μάζα και να κλείνει στόματα.
Σήμερα ….. ‘’οι καιροί ου μενετοί’’. Περιθώρια ελιγμών, πιστώσεις χρόνου και καθρεφτάκια, δεν θα γίνουν εύκολα αποδεκτά από έναν λαό που ζει στο πετσί του τον αργό του θάνατο. Αυτός ο λαός θα απαιτήσει, από την πρώτη μέρα.
Ας μη χρησιμοποιήσει τη δικαιολογία τής ‘’καμένης γης’’ ή το πρόσχημα των ‘’υπογεγραμμένων υποχρεώσεων’’ και των ‘’δεσμεύσεων’’ των απερχομένων, σαν φύλλο συκής, που θα επιχειρεί να κρύψει τη γύμνια της θέλησής του για σύγκρουση με το πραγματικό πρόβλημα.

Με την καθαίρεση των δωσίλογων, ο λαός ανέπνευσε με ανακούφιση και αναπτερώθηκε η ελπίδα του. Ένιωσε να απαλλάσσεται από την καθημερινή ειρωνεία και χλεύη των ξεπουλημένων. Όμως η πολιτική τους ζει και βασιλεύει. Είναι ακόμα εδώ και καραδοκεί.
Αυτή η πολιτική της εθνικής υποτέλειας είναι και το διακύβευμα. Όχι η διαπραγματευτική ικανότητα του ενός ή του άλλου.
Άλλο είναι να σπάω τα δεσμά που επέβαλαν στη χώρα οι κατακτητές, άλλο βγαίνω από την κατοχή, κι άλλο διαπραγματεύομαι με πιο ‘’έξυπνο τρόπο’’ μαζί τους. Τεράστια διαφορά !
Αυτό θα είναι και το διακύβευμα κι αυτό θα αποτελέσει και τη λυδία λίθο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πρώτη επιλογή θα έχει την αμέριστη συμπαράσταση της τεράστιας πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Στη δεύτερη επιλογή, αν δεν το έχει αντιληφθεί, ή αν δεν το θέλει, θα πρέπει να το πάρει απόφαση ότι θα τον χρησιμοποιήσουν – σαν σύντομη παρένθεση – ως άλλοθι της αποτυχίας, δήθεν, του ‘’αντιμνημονιακού’’ δρόμου, της ‘’αντιευρωπαϊκής’’ πολιτικής. Θα επιχειρήσουν να αναστήσουν το δικό τους φιλοευρωπαϊκό μοντέλο και να επανέλθουν ισχυρότεροι, σκληρότεροι και πιο απάνθρωποι, ως γνήσιοι εκφραστές του φιλοευρωπαϊσμού. Γιατί, βλέπεις, τα γνήσια ανταλλακτικά είναι πάντα πιο προτιμητέα από τα imitation και τις ‘’μαϊμούδες’’.
Η πολιτική πολυκατοικία, που μας έστησαν οι περίφημες …… '’αγορές’’, δεν παίρνει από εξωραϊσμούς και ανακαινίσεις. Δεν έχει ανάγκη από καλύτερους διαχειριστές. Είναι σάπια και επικίνδυνη. Θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή, με την πρωτόβουλη σύμπραξη όλου του λαού.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το πραγματικό διακύβευμα, που είναι η έξοδος από την κατάρα του ΕΥΡΩ, την μονομερή άρνηση πληρωμής και διαγραφή του χρέους, τότε θα αποτελέσει μια σύντομη παρένθεση και θα χρησιμοποιηθεί σαν γέφυρα, στην προσπάθεια της επανόδου των δωσίλογων. Και τότε το μόνο που θα του απομείνει θα είναι η ιστορική καταγραφή του σαν του νεκροθάφτη των ελπίδων αυτού του λαού και σαν συνειδητό συνεργάτη των κατοχικών δυνάμεων, στο όνομα της ……. συνέχειας του κράτους (!!) και της υλοποίησης των δεσμεύσεων των δωσίλογων.

Τώρα όμως, από δω και πέρα, θα αναγκαστούν – όσο κι αν δεν το θέλουν - να υποστούν, ΟΛΟΙ τους, την παρουσία στο προσκήνιο του λαού, που καθημερινά θα μεγαλώνει σε πλήθος και θα δυναμώνει σε μαχητικότητα.
Ας το λάβουν υπόψη τους.

Κώστας Γιαννιώτης

Μέλος του  Ελεγκτ. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ   

“ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΝΕΣΑΙ” Μια συνέντευξη που πρέπει να δουν όλοι οι Έλληνες !!!!!




(δείτε εδώ)  Συνέντευξη του Νιγηριανού – Έλληνα Σάμ Τσέκουας με το ελληνικό βιβλιοπωλείο στη καρδιά της Ν. Υόρκης.

πηγή : εκπομπή ΄΄Αντιθέσεις΄΄ Γιώργος Σαχίνης



Ο «έλληνας» βιβλιοπώλης της Αστόρια

Κατάγεται από τη Νιγηρία, σπούδασε στη Θεσσαλονίκη και σήμερα είναι ιδιοκτήτης του μοναδικού βιβλιοπωλείου που πουλάει ελληνικούς τίτλους στη Νέα Υόρκη

Συνέντευξη του Νιγηριανού – Έλληνα Σάμ Τσέκουας με το ελληνικό βιβλιοπωλείο στη καρδιά της Ν. Υόρκης

Το βιβλιοπωλείο του Σαμ στην Αστόρια ανήκει στα «αξιοθέατα» της Νέας Υόρκης. Είναι το μοναδικό στην αμερικανική μεγαλούπολη των εκατοντάδων χιλιάδων Ελληνοαμερικανών που πουλάει ελληνικά βιβλία. Το βιβλιοπωλείο στον αριθμό 33-18 της οδού Μπρόντγουεϊ μοιάζει με συνηθισμένο συνοικιακό βιβλιοπωλείο. Ανάμεσα στις αγγλικές εκδόσεις και στα μπεστ σέλερ τελευταίας εσοδείας, ράφια που ξεχειλίζουν από ελληνικούς τίτλους. Δεν είναι μόνο τα αναμενόμενα κείμενα αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας και Ιστορίας αλλά και βιβλία σύγχρονης ιστορίας και λογοτεχνίας, δοκίμια και βιογραφίες, οδηγοί μαγειρικής, μελέτες και βιβλία τέχνης. Η στενή βιτρίνα κρύβει πίσω της έναν χώρο με μεγάλο βάθος και βιβλία παντού, τοποθετημένα με τρόπο χαοτικό σε ράφια και πάγκους, στο ισόγειο και στο αχανές υπόγειο.

Το μοναδικό βιβλιοπωλείο στην Αστόρια των εκατοντάδων επιχειρήσεων ελληνικών συμφερόντων ανήκει στον 48χρονο Νιγηριανό Σαμ Τσέκουας , ο οποίος νιώθει Ελληνας, όπως τονίζει με πάθος, σε εξαιρετικά ελληνικά. Ηταν μαθητής στη Νιγηρία όταν έπεσε στα χέρια του μια αγγλική έκδοση της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή. Από τότε μέθυσε με το ελληνικό πνεύμα. Ηρθε στην Ελλάδα, τη δεκαετία του 1980, αποφασισμένος να μάθει ελληνικά και να σπουδάσει. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές Οδοντιατρικής στη Θεσσαλονίκη έφυγε για την Αμερική, όπου βρίσκονταν ήδη τα αδέρφια του. Το 1992 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Seaburn στην Αστόρια, εκεί όπου «ο αέρας μυρίζει Ελλάδα»

Ως σήμερα έχει εκδώσει 120 ελληνικούς τίτλους, ανάμεσα σε αυτούς και μια ποιητική σειρά, η οποία κυκλοφορεί με την επωνυμία Salonica Ρress. Τo 1994 άνοιξε το βιβλιοπωλείο. Στα ράφια και στις αποθήκες του διαθέτει περισσότερα από 7.000 ελληνικά βιβλία. Ποιος τα διαβάζει; ρωτήσαμε. Του τα παραγγέλνουν απ΄ όλη την Αμερική και στέλνει τις εκδόσεις του παντού, όπου υπάρχει ελληνικός πληθυσμός- στον Καναδά, στην Αυστραλία, στη Νότιο Αφρική. Οι άντρες ζητούν βιβλία Ιστορίας και Πολιτικής. Οι γυναίκες προτιμούν τα μυθιστορήματα, κυρίως τα αισθηματικά. Η αγοραστική κίνηση όμως έχει υποχωρήσει τελευταίως, γιατί το ελληνικό βιβλίο είναι ακριβό για τους Αμερικανούς. «Εισάγω ένα εγχειρίδιο για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας που παρουσιάζει μεγάλη ζήτηση. Κοστίζει όμως 30 δολάρια. Κάπως θα έπρεπε να βοηθήσει η ελληνική πολιτεία, να υπάρξει οικονομική ενίσχυση της έκδοσης ή να τοποθετηθούν χίλια αντίτυπα σε αμερικανικές βιβλιοθήκες για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν τη γλώσσα». Αγνοια των ελληνικών

Η νέα γενιά Ελληνοαμερικανών δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα ούτε το ελληνικό βιβλίο, γιατί δεν προβάλλεται αρκετά. «Η σύγχρονη Ελλάδα δεν έχει μόνο τις ακρογιαλιές, τη φέτα και τις ελιές να παρουσιάσει στον υπόλοιπο κόσμο,έχει και το βιβλίο» υποστηρίζει «το οποίο μπορεί να φέρει πολύ συνάλλαγμα,αρκεί να ενδιαφερθεί η ελληνική πολιτεία για την προώθησή του και να γίνουν καλές μεταφράσεις». 

Το αγαπημένο του βιβλίο, τα «Ματωμένα χώματα» της Διδώς Σωτηρίου, πιστεύει ότι σήμερα «θα αποτελούσε παγκόσμιο μπεστ σέλερ, αν η συγγραφέας ήταν εβραία.Θα γινόταν αμέσως διάσημη ταινία όπως η “Λίστα του Σίντλερ”». Το 2004 τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος για την προσφορά του με τον τίτλο του πρεσβευτή του Ελληνισμού. Υπουργοί Πολιτισμού έχουν επισκεφθεί στο παρελθόν το βιβλιοπωλείο του, τους έχει καταθέσει τις ιδέες του, αλλά δεν υπήρξε συνέχεια, δεν έλαβε καμία βοήθεια από την ελληνική πολιτεία. «Αποφάσισα τελικά να κάνω ό,τι μπορώ και όσο μπορώ μόνος μου». 

Διοργανώνει εκδηλώσεις, ποιητικές βραδιές, πρόσφερε δωρεάν μαθήματα ελληνικής στο βιβλιοπωλείο του για δύο χρόνια. «Δεν ήρθαν μόνο Ελληνοαμερικανοί αλλά και μέλη άλλων εθνοτήτων, επαγγελματίες γιατροί και δικηγόροι που κατάφερα να τους πείσω πως αν μάθουν την ελληνική θα κατανοήσουν καλύτερα τους όρους του επαγγέλματός τους». Δοκιμάζει τώρα να προωθήσει σε ιδιωτικά αμερικανικά σχολεία τη σειρά που εκδίδει για την εκμάθηση της ελληνικής. «Προσπαθώ να τους πείσω πωςαν διδάξουν στα παιδιά την ελληνική γλώσσα,που έχει δανείσει πολλές λέξεις στην αγγλική, θα μάθουν καλύτερα αγγλικά». Πεποίθησή του είναι ότι πρέπει να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας σε ένα δραστήριο ελληνικό ινστιτούτο το οποίο να προωθεί την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό όχι μόνο μέσα στην ελληνική παροικία αλλά κυρίως έξω από αυτήν. Οσο για τον ίδιο;

«Οσο αναπνέω θα προβάλλω την ελληνική γλώσσα και τα ελληνικά γράμματα» λέει με περηφάνια.

πηγή : το βήμα

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους!!!!!!


του Αντώνη Παπαντωνίου

Επί τέλους η Μεγάλη Ημέρα έφτασε και είναι στο χέρι μας να μην γίνει η Μεγάλη Νύχτα. Η Συμμορία έπεσε!! Αρκεί όμως αυτό;

Πιστεύω να συμφωνούμε όλοι ότι απλώς είναι η Αρχή του Αγώνα από καλύτερες, όμως, θέσεις! Από τώρα θα πρέπει να απαιτήσουμε κάποια βασικά πράγματα, κυρίως από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, όχι μόνον για επίλυση άμεσων και βασικών προβλημάτων, αλλά και για να δώσουμε το μήνυμα ότι δεν θα συμβιβαστούμε με απλές υποσχέσεις που θα παραπέμπουν στο αόριστο μέλλον. Ότι δηλαδή θα είμαστε εδώ παρόντες και αποφασισμένοι να πάρουμε πίσω τη Ζωή μας, την Αξιοπρέπειά μας, την Πατρίδα μας. Πρέπει λοιπόν να απαιτήσουμε τουλάχιστον:

1.-Να καλέσουν την Αστυνομία και ειδικότερα τούς Γενίτσαρους (ΜΑΤ) να εξαφανιστούν άμεσα και να τούς κάνουν γνωστή την απόφασή τους ότι θα λογοδοτήσουν όλοι τους και κυρίως οι επί κεφαλής τους για τις αθλιότητες τους κατά του Λαού.

2.- Να καλέσουν τον Λαό, όχι βέβαια τούς επιβήτορες, να παγώσουν τις όποιες ληστρικές...
επιβαρύνσεις προς Εφορίες, Τράπεζες, Ασφαλιστικά Ταμεία μέχρι να επανεξεταστούν με βάση, τουλάχιστον, τις διατάξεις του Συντάγματος.

3.-Να ανοίξουν άμεσα όλα τα Δημόσια Νοσοκομεία για παροχή Υπηρεσιών Υγείας, όπως προβλέπεται έστω από το παρόν Σύνταγμα.

4.- Να περισυλλεγούν όλοι οι άστεγοι και σε πρώτη φάση να εγκατασταθούν με ανθρώπινες συνθήκες σε Κρατικά ή Δημοτικά Κτίρια ή σε ξενοδοχεία που θα επιταχθούν για τον σκοπό αυτό και να μεριμνήσουν για την διαβίωσή τους για όσο χρόνο χρειαστεί μέχρι την επανένταξή τους και να μεριμνήσουν γι' αυτήν.

5.- Να καλέσουν τις Δικαστικές Αρχές να μην εκδίδουν Διαταγές Πληρωμής προς όφελος των Τραπεζών και άλλων Ευαγών Ιδρυμάτων.

6.- Να αναστείλουν όλες τις διαδικασίες πλειστηριασμών των περιουσιακών στοιχείων του Λαού, (τα λαμόγια θα τα βρούμε μετά). Να απαγορευθούν περαιτέρω απολύσεις σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα.

7.-Να επανέλθουν σε ισχύ, σε πρώτη φάση, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στην προ του Μαΐου του 2010 κατάσταση.

Τουλάχιστον όλα τα πιο πάνω πρέπει άμεσα να τα απαιτήσει ή και δεσμευτεί απόλυτα ότι θα τα εφαρμόσει από την πρώτη ώρα, όχι ημέρα, που θα αναλάβει και επίσημα την Κυβέρνηση. Και κάτι τελευταίο. Να καλέσει όλον τον Λαό αδιακρίτως σε διαρκή εγρήγορση για στήριξη.

Τα λοιπά Στρατηγικής σημασίας ζητήματα να δεσμευτεί ότι θα τα βάλει σε ελεύθερο διάλογο για ενημέρωση ουσιαστική του Λαού για να μπορεί να αποφασίσει πως θέλει την ζωή του. Αν δηλαδή θέλει να ζεί σαν ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Άνθρωπος ή σαν ΔΟΥΛΟΣ!!!
Τελειώνοντας μια έκκληση προς την Ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ: Προσέξτε καλά για να μην πάμε σε πραγματικό ΧΑΟΣ γιατί θα είσαστε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ!!!!

Στα τσακίδια λοιπόν!


του Άρη Σκιαδόπουλου

Ρίχνουν το χρηματιστήριο… Ποιοι το ρίχνουν; Ε;

Μας στέλνουν μήνυμα. Θέλουν να κάτσουμε στα αυγά μας για ν΄ αυγαταίνουν τα πλούτη τους. Τους ξέρουμε καλά κι ας κρύβονται πίσω από άυλους τίτλους. Οι τίτλοι είναι άυλοι αυτοί όμως έχουν σάρκα και οστά. Λεφτά μπορεί να έχουν, αλλά απέναντι σ΄ αυτή την πατρίδα εμετρήθησαν, εζυγίσθησαν και βρέθηκαν ελλιπείς.

Σ΄ αυτό τον τόπο πλούτισαν και σε βάρος αυτού τού λαού. Μα δεν έχουν καν το φιλότιμο της ανταποδοτικότητας. Ούτε καν της ανταποδοτικότητας για την υπομονή και τη στήριξη ενός λαού κατά τα δυο τρίτα φτωχοποιημένου.

Τους ευεργέτησε πολλαπλά κι επανειλημμένα αυτός ο τόπος. Με φοροαπαλλαγές, νομοσχέδια και υπαγορευμένες τροπολογίες την… δωδεκάτη,που τους ευνοούν σκανδαλωδώς. Πάντα μας ζητούσαν το κάτι παραπάνω. Μάλιστα πολλοί απ´ αυτούς μας εξεβίαζαν απειλώντας μας...
ότι θα πάρουν τις επιχειρήσεις τους και θα πάνε σε φορολογικούς παραδείσους. Σε χώρες πιο πάνω από μας, με εργατικό δυναμικό καθημαγμένο και ανύπαρκτη εργατική προστασία.

Ας ξεκουμπιστούν λοιπόν. Να πάνε στο διάολο γιατί είναι ανίκανοι κι ασήμαντοι αυτής της πατρίδας. Απάτριδες. Ας τους στερηθεί λοιπόν το ηθικό πλεονέκτημα να δηλώνουν Έλληνες. Γιατί είναι ακριβός τίτλος να είσαι Έλληνας έστω κι αν τα τελευταία χρόνια έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μισήσουμε και ν΄ απαρνηθούμε αυτόν τον τόπο.

Να πάνε στα τσακίδια και να μείνουμε εδώ εμείς, όσοι μάθαμε να τιμάμε Θερμοπύλες, Μεσολόγγια και Αρκάδια. Να μείνουμε εμείς που η θυσία είναι επιλογή μας και δεν μας την επιβάλλει, για δικά του συμφέροντα, κανένα λαμόγιο..

Μπορεί και ν΄ αποτύχουμε. Η αποτυχία όμως θα είναι αποτέλεσμα του αγώνα μας κι  όχι μια κατευθυνόμενη επιλογή των κέντρων πού είναι και οι προστάτες των απάτριδων.

Να πάρουν μαζί και τους λακέδες τους, γιατί σ αυτή τη χώρα δεν είναι ικανοί ούτε το… χαρτί υγείας να μας κρατάνε.

Είναι αυτά τα γραφικά αθύρματα που τους υπηρέτησαν καταστρατηγώντας κάθε έννοια Δικαίου, Ηθικής και Αξιοπρέπειας. Τους τρώγαμε στη μάπα από τα κανάλια, νεροκουβαλητάδες της απόλυτης έκπτωσης.

Να πάρουν μαζί και κάποιες στρας κυράτσες, αγράμματες, που μας τις πλασσάρανε ως πρότυπα. Γκομενίτσες τρίτης κατηγορίας με συνοδούς… ερασιτεχνικής κατηγορίας.

Κι ας μείνουμε εμείς, μόνοι μας. Να μετρηθούμε με την ένδεια και τον πλούτο που φέρουμε και τις παρακαταθήκες της ιστορίας μας. Να μαζέψουμε τους επαίτες μας κι εκείνους που πεθαίνουν δίχως φάρμακα, στους δρόμους και στα παγκάκια… Γιατί αυτοί είναι οι σύντροφοί μας κι απέναντι σ αυτούς οριοθετείται το χρέος μας.

Τουλάχιστον αυτοί που θα ξανάρθουν μετά από μας νάχουνε ένα παράδειγμα. 
Κι εμείς, να μην ντρεπόμαστε να βλέπουμε τα παιδιά μας στα μάτια.

Αυτοί με τα φράγκα τους κι εμείς με την Πατρίδα μας.


από το «Ημερόδρομος» μέσω Επαμ Σεισάχθεια

Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση!


του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ο κύβος ερρίφθη.

Πάμε σε εκλογές στις 25 του Γενάρη. Η συγκυβέρνηση των δωσιλόγων δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε ένα παραπάνω ψήφο βουλευτή από την προηγούμενη ψηφοφορία για τον πρόεδρο της δημοκρατίας, αυτής της ευτελούς ελληνικής δημοκρατίας υπό καθεστώς ξένης κατοχής και δουλοπαροικίας χρέους.

Έτσι, η σημερινή ημέρα 29 Δεκέμβρη 2014 μπορεί να καταγραφεί ως μια σημαδιακή, μοιραία ημέρα. Μια ιστορική πραγματικά ημέρα που η ελληνική σύγχρονη τραγωδία οδηγείται στην τελική της φάση, αυτή της πλήρους αποκάλυψης. Μια φάση, που είτε μπορεί να οδηγήσει στον τέλειο εξευτελισμό και την ολοκληρωτική καταστροφή, είτε να ανοίξει χαραμάδα ελπίδας για μια άλλη πορεία λαϊκής και εθνικής ανασυγκρότησης.

Γνωρίζουμε όλοι τι θα επακολουθήσει τις επόμενες ημέρες μέχρι τις 25 του Γενάρη που θα διεξαχθούν οι εκλογές. Το καθεστώς χάνοντας και τα τελευταία του ερείσματα στο πολιτικό σύστημα, θα οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα. Τρομοκρατία, εκφοβισμός, εκβιασμοί, σύγχυση και αποπροσανατολισμός, μέσω μιας χωρίς προηγούμενο πόλωσης.

Ωστόσο τα πράγματα έχουν πάρει πλέον το δρόμο τους, και αυτό πέρα από κάθε...
πιθανολογούμενο εκλογικό αποτέλεσμα.

Έστω κι αν χρειάζεται να περάσουμε από ένα ενδιάμεσο στάδιο προσπάθειας διακυβέρνησης με νέα υλικά προσκολλούμενα πάνω στα παλιά, προκειμένου να συντηρηθεί το καθεστώς και να ανακάμψει, χωρίς να αμφισβητηθούν, επί της ουσίας, οι παράμετροι που το διαμορφώνουν. Αλλά παλιά και νέα υλικά μαζί μονάχα ρωγμές και καθιζήσεις προδικάζουν.

Έστω κι αν ζήσουμε την κατάρρευση των όποιων καλών προθέσεων της αξιωματικής, τώρα, αντιπολίτευσης, που κατά τα φαινόμενα, θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, μπροστά στα αδιέξοδα των δικών της φαντασιώσεων για υπέρβαση των προβλημάτων εντός του δοσμένου πλαισίου και χωρίς να αμφισβητείται η καρδιά του, που αφορά ακριβώς στο καθεστώς κατοχής από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έστω κι αν αποδειχθούν φρούδες οι ελπίδες όσων αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη και την εναποθέτουν σε αυτούς που τους υπόσχονται τις εύκολες και τις ανώδυνες λύσεις. Λες και υπάρχουν απ' αυτές πολλές για να διαλέξεις! Γιατί δεν είναι ακόμα λίγοι αυτοί που ονειρεύονται και το σκύλο χορτάτο και την πίττα ολάκερη.

Έστω κι αν ο φόβος κάνει αρκετούς να χώσουν το κεφάλι πιο βαθιά στην άμμο.

Επειδή τότε θα αποκαλυφθεί όλη η γυμνή αλήθεια. Και όλοι θα κληθούν να επιλέξουν. Με πρώτο το ΣΥΡΙΖΑ, που αν επιλέξει την ενσωμάτωση και την εξυπηρέτηση του καθεστώτος θα οδηγηθεί συντομότατα και με μαθηματική ακρίβεια στον κάλαθο των απορριμμάτων της ιστορίας, μαζί με αυτούς που τώρα δείχνει να αντιμάχεται.

Τότε και ο λαός δεν θα μπορέσει να διαφύγει από το να πάρει την τελική του απόφαση. Ή θα οδηγηθεί στη σφαγή, ή θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ανατρέποντας το σύνολο των καθεστωτικών δυνάμεων και ανοίγοντας τη λεωφόρο της απελευθέρωσης, με όσους έντιμους πολιτικούς θα έχουν απομείνει, καθώς και όσες δυνάμεις θα κατορθώσουν να μείνουν μέχρι τότε αλώβητες, να παρατίθενται μαζί με το λαό μπροστά στην τελική μάχη.

Η στιγμή αυτή, της καθοριστικής σύγκρουσης, δεν αργεί. Αντίθετα, η απόφαση του καθεστώτος, να ξεδιαλύνει το τοπίο και μέσω του Σαμαρά να επιταχύνει τις εξελίξεις, τη φέρνει πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι οι ίδιες οι καθεστωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να φανταστούν. Απ’ ό,τι και όλοι εμείς, που τέσσερα χρόνια τώρα, παλεύουμε για την ανατροπή θα μπορούσαμε, να έχουμε ελπίσει.

Επειδή ακριβώς, η στιγμή της τελικής σύγκρουσης, δεν ήταν λαϊκή επιβολή, αλλά αντίθετα καθεστωτική επιλογή, μπροστά στα δικά τους μεγάλα αδιέξοδα, αυτή η σύγκρουση θα είναι πρωτοφανώς σκληρή και με καθόλου δεδομένο το αποτέλεσμα.

Το διακύβευμα, λοιπόν, δεν είναι οι εκλογές, αλλά το τι θα επακολουθήσει. Και γι’ αυτό οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε από τώρα. Και όσο η αναταραχή αυξάνει, όσο η αστάθεια μεγαλώνει και οδηγεί σε κυβερνητικά αδιέξοδα, τόσο οι εξελίξεις ευνοούν τον αλληλοσπαραγμό των καθεστωτικών και τη μάχη να δοθεί με καλύτερους όρους για το λαό και τη Δημοκρατία. Υπέροχη κατάσταση που σηματοδοτεί την ελευθερία που ζυγώνει.

Υπ’ αυτήν την έννοια η χώρα και η ελληνική κοινωνία μπήκε σήμερα ορμητικά σε μια νέα περίοδο με τα επαναστατικά χαρακτηριστικά πολύ πιο εμφανή από κάθε άλλη φορά, ίσως για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια.

Είναι ακριβώς η στιγμή που η Ανάγκη των καιρών μέλει να γίνει Ιστορία!


Αρκεί όλοι μας να βρεθούμε εκεί όρθιοι να δώσουμε τη μάχη. Γιατί θα νικήσει αυτός που θα μείνει όρθιος μέχρι το τέλος.

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Ο Δ. Καζάκης στο e-roi.gr — 29 Δεκεμβρίου 2014




Για επικοινωνία: mikrofonodk@gmail.com. Στείλτε τις απόψεις και τις ερωτήσεις σας για να συζητηθούν ζωντανά στον «αέρα».

Η τελική φάση της ελληνικής τραγωδίας



του Δημήτρη Καζάκη

Το ελληνικό χρηματιστήριο σημειώνει νέα πτώση ρεκόρ με πάνω από 8%. Το 3ετές ελληνικό ομόλογο παρουσιάζει επιτόκιο στη δευτερογενή πάνω από 11,0%. Το 5ετές έχει σκαρφαλώσει πάνω από 9,5%. Ενώ το 10ετές πάνω από 8,6%. Η κερδοσκοπική επίθεση στις ελληνικές χρηματαγορές, που επικεντρώθηκε στις τράπεζες οδήγησε σε ακόμη πιο βαθιά κρίση ρευστότητας. Δεν υπάρχει χρήμα στην αγορά και οι τράπεζες αδυνατούν να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες συναλλαγής.

Το καινούργιο στοιχείο είναι το γεγονός ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετήσει τις ανάγκες τρέχουσας ρευστότητας των τραπεζών και της κεφαλαιαγοράς στην Ελλάδα. Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση προσέτρεξε αγοράζοντας eurocommercial paper αξίας 79,4 δις ευρώ! Ιστορικό ρεκόρ από την εποχή που η Ελλάδα εντάχθηκε στο ευρώ. Πρόκειται για εκδόσεις χρεογράφων των συστημικών τραπεζών χρονικής διάρκειας μικρότερης του έτους, τα οποία αγοράζει το κράτος για να ενισχύσει την ρευστότητα των τραπεζών.

Μαζί με τα 40,6 δις ευρώ έντοκα γραμμάτεια που η ελληνική κυβέρνηση ανακύλωσε μέσα στο 2014, οι εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμου χρέους για το 2014 ανήλθε στα 120 δις ευρώ! Αν σ’ αυτά προσθέσουμε και την εξυπηρέτηση του χρέους κεντρικής κυβέρνησης, που ανερχόταν σε 30,68 δις ευρώ, τότε η συνολική εξόφληση χρέους το 2014 έφτασε στο ιστορικό ρεκόρ των σχεδόν 150,7 δις ευρώ!

Το σύνολο των δαπανών του κράτους μαζί με το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων εκτιμάται ότι θα ανέλθει το 2014 σε 57,3 δις ευρώ. Με άλλα λόγια η εξυπηρέτηση του χρέους στοίχισε μέσα στο 2014 σχεδόν 3 φορές το σύνολο των εξόδων του κράτους. Το 2015 εκτιμάται ότι θα πρέπει να εξοφληθεί βραχυπρόθεσμο χρέος της τάξης των 80, 0 δις ευρώ, ενώ θα πρέπει να πληρωθούν πάνω από 26,0 δις ευρώ σε τοκοχρεωλύσια. Με άλλα λόγια η εξυπηρέτηση χρέους το 2015 θα αποροφήσει πάνω από 106,0 δις ευρώ!

Ταυτόχρονα, ο δείκτης Emerging Markets Corporate Plus της Bank of America Merrill Lynch μειώθηκε 13,4% μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου, η χειρότερη επίδοση από τον Οκτώβριο του 2008, λόγω του κατρακυλίσματος της τιμής του πετρελαίου, η οποία πυροδότησε μια νομισματική κρίση στη Ρωσία. Αυτή έφερε πτώση του τρέχοντος έτους σε 19,7%, το μέγιστο σε έξι χρόνια. Οι αναδυόμενες αγορές αντιπροσώπευαν 14 από τις 56 παγκόσμιες πτωχεύσεις (defaults) φέτος που καλύπτει η Standard & Poors.


Η Ελλάδα έχει ξοφλήσει, έχει καταρρεύσει ολοκληρωτικά και ετοιμάζονται τα κοράκια να αρπάξουν ότι έχει απομείνει. Να γιατί η Bank of America Merrill Lynch πρωτοστάτησε στην κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση στο Λονδίνο με το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει να πλασαριστεί για την ολοκληρωτική αρπαγή, οκοδομώντας σχέσεις με την επόμενη κυβέρνηση. Ετοιμαστείτε για την τελική φάση της ελληνικής τραγωδίας.

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

O ΔΗΜ. ΚΑΖΑΚΗΣ ΓΙΑ ESM ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ 17-12-2014


πηγή : monaxeros 

Η ΄΄ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΄΄ ΠΟΥ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ







Ένα βήμα πιο κοντά σε πολεμική αναμέτρηση Ρωσίας και ΝΑΤΟ


Του Δημήτρη Καζάκη

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε την Παρασκευή ένα νέο στρατιωτικό δόγμα που τα ονομάζει τη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της χώρας, στην Ανατολική Ευρώπη, ως κορυφαία εξωτερική απειλή της Ρωσίας, σύμφωνα με ανακοίνωση του Κρεμλίνου.

Το νέο αμυντικό δόγμα της Ρωσίας αποτελεί απάντηση, αφενός, στο νέο αμυντικό δόγμα των ΗΠΑ περί ολοκληρωτικού πολέμου που παρουσιάστηκε στις αρχές του φετινού φθινοπώρου και, αφετέρου, της στρατιωτικής ανάπτυξης του ΝΑΤΟ στις χώρες γύρω από την Ρωσία.


Το δόγμα, το οποίο υπέγραψε ο Πούτιν, διατηρεί πολλές από τις διατάξεις που έχουν θεσπιστεί στην προηγούμενη έκδοση του, η οποία υπεγράφη το 2010. Μεταξύ αυτών είναι η δυνατότητα της Ρωσίας να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων σε αντίποινα για άλλες χώρες που στοχεύουν τη Ρωσία, ή τους συμμάχους της, με τα όπλα μαζικής καταστροφής. Αν και το δόγμα δέχεται ότι ένα τέτοιο σενάριο είναι μάλλον απίθανο.

Μια νέα διάταξη, ωστόσο, προσθέτει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα όπλα ακριβείας "ως μέρος της στρατηγικής αποτρεπτικών μέτρων", χωρίς να διευκρινίσει σχετικά με το πώς και πότε θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα όπλα.

"Παρά τη μειωμένη πιθανότητα ενός πολέμου μεγάλης κλίμακας εναντίον της Ρωσίας, ορισμένες απειλές για την ασφάλεια συνεχίζουν να αυξάνονται," αναφέρει το δόγμα.

Το ΝΑΤΟ αρνήθηκε ότι συνιστά απειλή για τη Ρωσία. Αντίθετα κατηγόρησε τη Ρωσία για υπονόμευση της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Εκπρόσωπος της Συμμαχίας, Οάνα Lungescu, δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ "δεν αποτελεί απειλή για τη Ρωσία, ή για οποιοδήποτε έθνος."

«Κάθε μέτρο που λαμβάνεται από το ΝΑΤΟ για να διασφαλίσει την ασφάλεια των μελών του είναι σαφώς αμυντικής φύσης, αναλογικού χαρακτήρα και σε συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο», είπε. Προσωπικά δεν γνωρίζω πώς συγκράτησαν τα γέλια τους οι παρόντες δημοσιογράφοι από μια τέτοια δήλωση, αλλά η εν λόγω κυρία συνέχισε ακάθεκτη: "Στην πραγματικότητα, είναι οι ενέργειες της Ρωσίας, όπως στην Ουκρανία σήμερα, οι οποίες παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και υπονομεύουν την ευρωπαϊκή ασφάλεια."

Θυμίζουμε απλά ότι η χρήση στρατού εναντίον άμαχου πληθυσμού, όπως κάνει η κυβέρνηση του Κιέβου και ιδίως μισθοφόρων, συνίστα κατάφωρο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Απ' αυτά που οδήγησαν στην κρεμάλα τους ηγέτες των Γερμανών ναζί στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945-46.

Τον Οκτώβριο φέτος, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, δήλωσε ότι η συμμαχία θα μπορούσε να αναπτύξει τα στρατεύματά της "όπου θέλουμε" στην Ανατολική Ευρώπη. Η ανακοίνωση ήρθε λίγο μετά την απόφαση του ΝΑΤΟ να δημιουργήσει δυνάμες "ταχείας αντίδρασης" για την αντιμετώπιση της Ρωσίας. Σ' αυτές ανήκει πια και η αερομεταφερόμενη ελληνική μεραρχία, που μόνο τυπικά τελεί υπό ελληνική διοίκηση, ενώ ασκείται διαρκώς με τη συμμετοχή αμερικανικών μέσων αερομεταφοράς για ταχεία ανάπτυξη εναντίον της Ρωσίας.

«Υπάρχουν ήδη αυτές οι δυνατότητες," είπε ο Στόλτενμπεργκ στην πολωνική κρατική τηλεόραση TVP. «Τις έχουμε, και μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε σε μεμονωμένες περιοχές. Και αυτό είναι μόνο ένα ακόμη πρόσθετο μέσο σε ότι διαθέτει ήδη η συμμαχία." Με τον τρόπο αυτό το ΝΑΤΟ ελπίζει να παγιδεύσει τη Ρωσία σ' έναν περιφερειακό πόλεμο, όπου θα ματώνει διαρκώς η ίδια, ενώ το ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιεί τις δυνάμεις των συμμάχων.

Βέβαια, η πολύχρονη στρατιωτική επέκταση του ΝΑΤΟ στα κράτη της Βαλτικής και η πρόσφατη παρουσία του στα ρωσικά σύνορα φαίνεται να αψηφούν την Ιδρυτική Πράξη του 1997 ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, στην οποία η συμμαχία συμφώνησε να αποφευχθεί η «μόνιμη στάθμευση σημαντικών δυνάμεων μάχης" στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη.

Η νεοναζιστική Ουκρανία και η Δύση έχουν επίσης κατηγορήσει τη Ρωσία ότι τροφοδοτεί την αυτονομιστική εξέγερση στο Ντόνετσκ και σε άλλες περιοχές στην ανατολική Ουκρανία, παρέχοντας στρατεύματα και όπλα στους φιλορώσους αντάρτες, αλλά το Κρεμλίνο έχει αρνηθεί αυτές τις κατηγορίες. Τον Νοέμβριο, ο εκπρόσωπος του Ουκρανικού στρατού Αντρέι Lysenko κατηγόρησε τη Ρωσία για αποστολή αρμάτων μάχης και πυροβολικού από τα σύνορα στην ανατολική Ουκρανία, αλλά δεν παρουσίασε «κανένα στοιχείο ή χρονοδιάγραμμα» για την πληροφορία.

Το δόγμα έρχεται τη στιγμή που η επίσημη Ουκρανία έλαβε περαιτέρω μέτρα για να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, ψηφίζοντας να εγκαταλείψει το καθεστώς "αδέσμευτης" χώρας. Μια κίνηση που η Ρωσία είχε εκφράσει ανοιχτά την αντίθεσή της. Μετά την ψηφοφορία την Τρίτη, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι η ψηφοφορία ήταν "αντιπαραγωγική" και ότι θα εμβαθύνει το χάσμα μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας.


Πριν από την δημοσιοποίηση του δόγματος, η ρωσική κυβέρνηση δληλωσε ότι το ΝΑΤΟ μετατρέπει την Ουκρανία σε «πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης». Το Υπουργείο Άμυνας δημοσίευσε επίσης ένα tweet την Τετάρτη προειδοποιώντας ότι η Ουκρανία με την "ένταξη στην συμμαχία θα φέρει τις σχέσεις Ρωσίας-ΝΑΤΟ σε πλήρη κατάρρευση." Ίσως αυτό επιθυμούν να πετύχουν οι νεοναζοί που κυβερνούν στο Κίεβο σε μια προσπάθεια να πάρουν την ρεβάνς για την ήττα τους κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο.

«Μαγικά» κάτω στον Πειραιά. COSKO - Κόλπο Γκρόσο


 

Συνεχίζει τα «μαγικά» της η συγκυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, σε μία ύστατη προσπάθεια της τελευταίας στιγμής να βοηθήσει πολλούς και διάφορους φίλους της με εξυπηρετήσεις.

Το Σάββατο υπερψηφίστηκαν δεκάδες τροπολογίες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και κάποια τερατουργήματα (όπως η τροπολογία για τα δάση, που βαπτίζονται βοσκοτόπια).

Αξίζει όμως να ρίξουμε μία ματιά σε ακόμη δύο ρυθμίσεις που προώθησε η κυβέρνηση. Όπως είναι γνωστό, υπερψηφίστηκε η τροπολογία με την οποία επικυρώνεται το ιδιωτικό συμφωνητικό ανάμεσα στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) και τη ΣΕΠ Α.Ε. (την ελληνική θυγατρική της κινεζικής εταιρείας COSCO) για τη δεύτερη και τρίτη προβλήτα του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του Πειραιά.

Η τροπολογία υπερψηφίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Από την πλευρά του, προτού αποχωρήσει από τη συνεδρίαση, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτάχθηκε στην τροπολογία, όπως επίσης το ΚΚΕ και η ΔΗΜΑΡ, με τα τρία κόμματα να επισημαίνουν το αυτονόητο: ο διακανονισμός είναι ιδιαίτερα θετικός υπέρ των Κινέζων.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε την Παρασκευή την 24ωρη απεργία των εργαζομένων στο λιμάνι του Πειραιά, με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ) Γιώργο Γεωργακόπουλο να δηλώνει στο «Ποντίκι» ότι «δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να ξεπουλήσει το Λιμάνι».

«Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση υπακούει στα κελεύσματα -απαιτήσεις της COSCO και εν μέσω συνεδριάσεων της Βουλής για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και πιθανές βουλευτικές εκλογές προσπαθεί άρον - άρον να “κλείσει” τις υποχρεώσεις της προς την COSCO. Η κυβέρνηση αυτή δεν διστάζει να αγνοεί προκλητικά ακόμα και τον ελάχιστο όρο που έθεσε το Ελεγκτικό Συνέδριο, σύμφωνα με τον οποίο δεν μπορεί να ανασταλεί επ’ αόριστον το εγγυημένο αντάλλαγμα».

«Μεταφέρουν το επιχειρησιακό ρίσκο στον ΟΛΠ και το ελληνικό Δημόσιο και χαρίζουν το λιμάνι στην COSCO. Ταυτόχρονα προωθούν την πώληση του 67% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ μετατρέποντας την COSCO σε ενοικιαστή και ιδιοκτήτη» πρόσθεσε χαρακτηριστικά.


Αξίζει να τονίσουμε πως η ΟΜΥΛΕ, χρησιμοποιώντας τα ένδικα μέσα, προσέφυγε στο ΣτΕ για την πώληση του 67% και κατέθεσε αγωγή ακύρωσης της απόφασης του Δ.Σ. του ΟΛΠ για την παραχώρηση της Προβλήτας ΙΙΙ και την αναστολή του εγγυημένου τιμήματος, κατά παράβαση των όρων του Ελεγκτικού Συμβουλίου.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

Τι είναι και πώς γίνεται η πολιτική εξαγορά;



του Δημήτρη Καζάκη

Ότι κι αν έχει συμβεί στ’ αλήθεια με τις καταγγελίες Χαϊκάλη, ένα είναι απολύτως σίγουρο. Η πολιτική εξαγορά είναι ένα ενδοοικογενειακό άθλημα. Αφορά και συνηθίζεται σε κομματικούς σχηματισμούς που αναπαράγονται ως τυπικοί μηχανισμοί και εξαρτούν την πολιτική τους επιβίωση από τις θέσεις που κερδίζουν στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Η παρουσία τους στη βουλή είναι το άπαν, το υπέρτατο νόημα της ύπαρξής τους. Μακριά από την κοινωνία, ακόμη και την ίδια την εκλογική τους βάση.

Η πολιτική εξαγορά είναι συνυφασμένη με τον κοινοβουλευτισμό. Ο ίδιος ο κοινοβουλευτισμός επινοήθηκε ιστορικά προκειμένου να κάνει ακίνδυνες και προσχηματικές τις εκλογές μέσα από την εξαγορά των εκλεγμένων αντιπροσώπων. Πώς ξεκινά η πολιτική εξαγορά; Με το δέλεαρ της κοινοβουλευτικής έδρας. Η ανάδειξη στο κοινοβούλιο γίνεται το πρωτεύων και όχι οι θέσεις και τα προγράμματα για τον κόσμο.

Δείτε τι συμβαίνει με τα επίσημα κόμματα του κοινοβουλίου. Κανένα δεν θέλει την ισότιμη συνεργασία. Μόνο προσλήψεις υποψηφίων βουλευτών κάνουν. Έρχονται και σου λένε: δεν έχει σημασία τι πιστεύεις, ποιες είναι οι θέσεις και οι αρχές σου, μπορείς κάλλιστα να μπεις στο ψηφοδέλτιό του κόμματός μου για να διεκδικήσεις μια έδρα στο κοινοβούλιο. Αυτό δεν είναι μια τυπική προσφορά πολιτικής εξαγοράς; Μια εξαγορά στην οποία έχουμε εθιστεί τόσο πολύ που ούτε μας κάνει εντύπωση.

Αυτός που δέχεται να ενταχθεί σ’ ένα κομματικό ψηφοδέλτιο για να διεκδικήσει μια έδρα στο κοινοβούλιο, ανεξάρτητα πολιτικής συμφωνίας και θέσεων, δεν εξαγοράζεται; Και γιατί από την στιγμή που το κάνει, να μην κάνει και το επόμενο βήμα; Δηλαδή να μην τα αρπάξει στην κατάλληλη ευκαιρία; Ή να μην γοητευτεί από τη νομή της εξουσίας;

Ποιος επέλεξε και για ποιον λόγο τους Ιατρίδη, Νταβρή, Κουράκο, Μελά, Γιοβανόπουλο, όταν εκλέχθηκαν με τους ΑΝΕΛ; Για ποιον λόγο επελέγη ο Μαρκόπουλος; Για να γυρίσει στη ΝΔ; Ή για ποιον λόγο επελέγη ο Καπερνάρος; Για να προσχωρήσει στο νεοφασιστικό μόρφωμα του Μπαλτάκου, δεξί χέρι του Σαμαρά; Γιατί κανείς δεν λογοδοτεί γι’ αυτές τις επιλογές; Ή μήπως όλοι αυτοί ήταν γνήσια «αντιμνημονιακοί» πρώτα και ύστερα χάλασαν.

Από την άλλη πλευρά, ξεχάσαμε την «αριστερά της ευθύνης», την «κυβερνώσα αριστερά», ένα σμήνος από τυχοδιώκτες, που θα επιβραβευθούν και πάλι συναλλασσόμενοι με συνάλλαγμα τις βουλευτικές έδρες; Ήδη η ομάδα Λυκούδη, εξασφάλισε την ανανέωση της καρέκλας προσχωρόντας στο τηλεοπτικό απόκομμα Ποτάμι. Ο Κουβέλης με τη σειρά του διαπραγματεύεται με τον Τσίπρα και την ομάδα του μια θέση στο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι ενώ το κόμμα της Κουμουνδούρου αρνήθηκε κάθε μορφή ισότιμης συνεργασίας, άνοιξε τις πόρτες σε κάθε λογής τυχοδιώκτη που ονειρεύεται τη νομή της εξουσίας, ή μια ζεστή θεσούλα στο κοινοβούλιο. Τους είδαμε όλους αυτούς τους «συνεργαζόμενους» όλο το προηγούμενο διάστημα. Στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν. Τι θέλετε να ρισκάρουν την έδρα, ή τη νομή της εξουσίας; Τους είδαμε τους «συνεργαζόμενους» τι ωραία προσαρμόστηκαν στη νομή της εξουσίας μετά την εκλογή της κ. Δούρου στην περιφέρεια Αττικής, η οποία συνεχίζει επάξια το πολύτιμο έργο της προηγούμενης διεφθαρμένης και μνημονιακής αρχής.

Ο δε κ. Καμμένος αρνήθηκε πεισματικά κάθε πρωτοβουλία ισότιμου διαλόγου και συνεργασίας ανοιχτά και δημόσια. Για να τον συναντήσει κανείς και να μιλήσει μαζί του, είτε θα πρέπει να είναι Μητσοτάκης, είτε Αποστολόπουλος. Όποιος θέλει να «συνεργαστεί» μαζί του, πρέπει να πάει σαν άτομο και να κάνει αίτηση πρόσληψης στα ψηφοδέλτιά του.

Κι επειδή ο αρχηγός των ΑΝΕΛ πρέπει να φανεί «ανοιχτός» στη βάση του, βαφτίζει όλους αυτούς που αποδέχονται να εξαγοραστούν πολιτικά από την προοπτική μιας έδρας στο κοινοβούλιο, ως «κινήματα». Πλήθος «κινήματα» που δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε απολύτως στην κοινωνία. Μόνο τις μωροδοξίες ξεφτισμένων και ξεπλυμένων πολιτικάντηδων που περιμένουν δεκαετίες τώρα για μια ευκαιρία στο κοινοβούλιο. Να πώς ετοιμάζει ο κ. Καμμένος τους επόμενους ανεξαρτητοποιήσιμους βουλευτές του.

Γιατί δεν βάζουμε μυαλό; Την ίδια παλέτα από τυχοδιώκτες μας ετοιμάζουν και πάλι τα κόμματα της βουλής. Μπορείς κι εσύ να βάλεις για βουλευτής αρκεί να συρθείς όπως πρέπει μπροστά τον αρχηγό, ή την ομάδα του. Αρκεί να δεχθείς να βάλεις στην άκρη τα πιστεύω σου, την ηθική σου και τις αρχές σου με αντάλλαγμα μια έδρα στο κοινοβούλιο. Και ύστερα – ποιος ξέρει; – μια έδρα σε κάποια κυβέρνηση. Και ενδιαμέσως σίγουρα θα έχεις τα τυχερά σου.

Κοιτάξτε πώς κάνουν «συνεργασίες» τα κόμματα του κοινοβουλίου. Αρνούνται την όποια ισότιμη συνεργασία πάνω σε ξεκάθαρες κοινές θέσεις και πολιτικές συμφωνίες. Τρέμουν τον ανοιχτό και δημόσιο πολιτικό διάλογο. Τα κάνουν επάνω τους όταν πρόκειται για αναμέτρηση επιχειρημάτων μπροστά στον κόσμο. Προτιμούν το παρασκήνιο, το δούναι-λαβείν πίσω από κλειστές πόρτες.

Ξέρετε γιατί; Διότι απευθύνονται σε ζωντόβολα. Έτσι αισθάνονται το εκλογικό σώμα. Και τι κάνουν; Απλά προσλαμβάνουν «συνεργαζόμενους» πολιτευτές. Δηλαδή τη σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα που νοιάζεται μόνο να εκλεγεί και δεν σκοτίζεται για θέσεις και προγράμματα. Αυτός είναι ο ορισμός της πολιτικής εξαγοράς.

Κι αν τώρα κάποιος από όλους αυτούς τα πάρει χοντρά για την ψήφο του, δεν είναι παρά το επόμενο αναγκαίο βήμα της λογικής με την οποία πολιτεύεται ευθύς εξαρχής. Και μην ανησυχείτε. Θα δούμε ξανά το ίδιο πολιτικό θέατρο του παραλόγου.

Τα ίδια κόμματα που οι ηγεσίες τους απαιτούν υποταγή από τα μέλη, τους φίλους και τους εκλογείς τους, να εμφανίζονται με πλήθος «συνεργαζόμενους» της ιδιοτέλειας και της πολιτικής εξαγοράς. Και οι ίδιοι που ψήφισαν αυτούς που αποδείχθηκαν πολιτικά άθλιοι, θα τρέξουν για μια ακόμη φορά να ψηφίσουν επιβαβρεύοντας την ίδια πρακτική. ‘Αλλωστε, είναι το «δικό τους» κόμμα, ο «δικός τους» αρχηγός και οφείλουν να υποτάσσονται σ’ αυτόν ανεξάρτητα από το πόσες φορές τους έχει προδόσει. Ίσως να μην υπάρχει χειρότερη αποθεώση της κοπαδοποίησης στην πολιτική.


Το είδος αυτό – που θα κληθείτε να επιλέξετε στις ερχόμενες εκλογές με τα ίδια κριτήρια που επιλέγετε εδώ και δεκαετίες εθνικής συμφοράς – αποκαλείται «πολιτικός» και σύμφωνα μ’ έναν εξαιρετικά δημοφιλή πολιτικό σχολιαστή των αρχών του 19ου αιώνα «αυτός ο όρος έχει επιλεγεί για να περιγράψει πρόσωπα που τρέφουν ελάχιστο, ή καθόλου σεβασμό για την ευημερία της δημοκρατίας, εκτός κι αν συνδέεται άμεσα, ή εξαρτάται από τις δικές τους ιδιοτελείς επιδιώξεις. Πρόκειται, όπως ένας μεγάλος αρχηγός κόμματος είχε πει για τον εαυτό του, για ανθρώπους ‘με αρχές σύμφωνα με το συμφέρον τους’… Οι διαδικασίες τους βρίσκονται στον αντίποδα της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Είναι τα ‘ρετάλια’ της ανθρώπινης οικογένειας. Αυτό που οι άλλοι άνθρωποι αποκαλούν συνείδηση, αυτοί θεωρούν ότι είναι κάτι που αγοράζεται και πουλιέται, ανάλογα με τις συνθήκες και τις ευκαιρίες. Αυτή η ράτσα υποκειμένων μας έρχεται από την πιο απόμακρη αρχαιότητα. Την εποχή των Βασιλέων της Περσίας, οι αρχηγοί ανάμεσά τους ήταν κατά κανόνα ευνούχοι – και οι αρχηγοί τους σήμερα είναι τις περισσότερες φορές κάτι λιγότερο από τους άλλους άνδρες. Στερημένοι από τον σεβασμό της κοινωνίας λόγω της σπανιότητας των ταλέντων τους, ή του μεγάλου ελλείμματος ευπρέπειας, επιχειρούν να βρουν ένα υποκατάστατο γι’ αυτόν μέσα από την ψυχρή ίντριγκα, ή την αναιδή προκατάληψη. Θα επιτρέψουν μόνο την μια πλευρά μιας υπόθεσης να φτάσει στο αυτί του κοινού, αν δεν μπορούν να το αποτρέψουν. Η αμεροληψία γι’ αυτούς είναι έγκλημα και η υποκρισία αρετή. Είναι σαν τους φύλακες στις πύλες των παλατιών, ή των τόπων όπου βρίσκεται η εξουσία…»[1]

Ο Δημήτρης Καζάκης, στο e-roi, στις 24 Δεκεμβρίου 2014.


Για επικοινωνία: mikrofonodk@gmail.com. Στείλτε τις απόψεις και τις ερωτήσεις σας για να συζητηθούν ζωντανά στον «αέρα».

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Δημήτρης Καζάκης ΄΄ Ευχετήριο Μύνημα ΄΄


Καλές γιορτές και του χρόνου λεύτεροι με πατρίδα ανεξάρτητη και κυρίαρχη για τον λαό της. Με τους δοσίλογους στο εδώλιο του κατηγορούμενου.

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Ο Δημήτρης Καζάκης, στο e-roi, στις 22 Δεκεμβρίου 2014.



Για επικοινωνία: mikrofonodk@gmail.com. Στείλτε τις απόψεις και τις ερωτήσεις σας για να συζητηθούν ζωντανά στον «αέρα».

Κώστας Γιαννιώτης ΄΄Εθνικός κίνδυνος και πηγή ανωμαλίας ο Λαός!! ΄΄


‘’Βούρκος’’! φωνάζουν όλοι όσοι κολυμπούν μέσα του. Και ανακατεύουν τα βουρκόνερα. Κι όσο τα ανακατεύουν, τόσο και πιο πολύ εντείνεται και η μπόχα που αναδύεται.

Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης βρήκαν την καλύτερή τους ώρα.

Κάθε πονεμένος άεργος, που δηλώνει…. ‘’πολιτικός’’, έχει λόγο, άποψη, κουνάει το δάχτυλο μπροστά στο φακό, έχει στυλ και ακκίζεται, κρυμμένος πίσω από τη σιγουριά του τηλεοπτικού στούντιο – τη γνωστή κρυψώνα του κάθε ασπάλακα, του κάθε δειλού, που αποφεύγει να προφέρει έστω και λέξη από τα εμέσματα που ξερνά μπροστά στο φακό, σε άμεση επαφή με το λαό. Φάτσα φάτσα με τον κοινό άνθρωπο που στενάζει κάτω από τη μπότα της δεύτερης κατοχής. Αυτόν τον κοινό άνθρωπο τον οποίο τρέμουν. Γιατί θεωρούν το λαό πλέμπα, όχλο και κοπάδι ηλιθίων.

«Οι απλοί πολίτες δεν μπορούν να ξέρουν -και δεν ξέρουν- όσα ξέρουμε εμείς οι ...
πολιτικοί. Οι αντιπρόσωποί του!!» δηλώνει με κομπασμό και περίσσια αλαζονεία η κ. Ντόρα, συμπληρώνοντας ότι η προσφυγή σε εκλογές αποτελεί κίνδυνο για την Ελλάδα και πηγή ανωμαλίας.

Και δεν βρέθηκε ένας -ούτε ένας- δημοσιογράφος με…. γόνατα να τη ρωτήσει: Γιατί δεν ξέρει ο λαός όσα γνωρίζουν οι κήνσορες, οι πεφωτισμένοι, οι διαλεχτοί, σαν και του λόγου σου, Ντορίτσα; Μήπως φταίει το γεγονός ότι αποδέχεται, αυτός ο λαός, να αντιπροσωπεύεται και δεν παίρνει στα χέρια του το κουμάντο αυτής της χώρας; Ποιος….. ‘’πεφωτισμένος’’ από σας και πότε καταδέχτηκε να ενημερώσει αυτό το…. ‘’κοπάδι’’ για όσα γνωρίζει, για όσα τεκταίνονται πραγματικά στα σκοτεινά υπόγεια της εξουσίας ;

Αυτή είναι η συνέχεια της νοοτροπίας που έρχεται από πολύ μακριά στη διαδρομή του χρόνου. Αυτή που πέρασε σαν αφιόνι στο λαό, από παππού σε εγγόνι, από πατέρα σε γιο, από ‘’δάσκαλο’’ σε μαθητή, από προϊστάμενο σε υφιστάμενο. Είναι η νοοτροπία της αυθεντίας, που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, που διεκδικεί…. ‘’θείω δικαιώματι’’ το χώρο της, την εξουσία της, την επιβολή της.

Μ` αυτή τη νοοτροπία ζουν και πολιτεύονται και οι ‘’αντιπρόσωποι’’ του λαού.

Μέχρι τη στιγμή που τους προσπέρασαν σαν άχρηστους.

Τους άφησαν να απολαμβάνουν την ευμάρειά τους και την ευδαιμονία τους, στην πλάτη του….. ‘’κοπαδιού’’ που ‘’αντιπροσώπευαν’’ και αντικατέστησαν την ψήφο τους με τα κατάλοιπα της χούντας. Με Προεδρικά Διατάγματα και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Για να ολοκληρωθεί το ξεπούλημα της χώρας και η διάλυσή της.

Κάπου όμως στην άκρη του μυαλού των κατοχικών δυνάμεων ελλοχεύει ακόμα ο φόβος του…. ‘’κοπαδιού’’. Φοβούνται μήπως ξαφνικά κι απρόσμενα αυτό το ‘’κοπάδι’’ πάρει την απόφαση και μετατραπεί σε οργανωμένο λαό. Αυτό τους ταράζει την ηρεμία και τον ύπνο. Αυτό πρέπει να αποκλειστεί. Να ορθωθούν φράγματα αποτροπής.

Γι` αυτό και λίγο πριν τις επόμενες κρίσιμες ψηφοφορίες για την εκλογή προέδρου….. δίνουν το ‘’ρέστα’’ τους.

Επιχειρούν να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία, για να αποφύγουν να πάρει σάρκα και οστά αυτός τους ο φόβος.

Επιχειρούν να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία για να προλάβουν την περίφημη αναθεώρηση του συντάγματος.

Με ‘’τυράκι’’ της φάκας το δέλεαρ της αλλαγής του περίφημου βενιζελικού άρθρου 86 του συντάγματος (περί ευθύνης υπουργών), θα επιχειρήσουν -αν προλάβουν- να αναθεωρήσουν ριζικά ακόμα κι αυτό το…… μισερό και αντιδημοκρατικό ισχύον σύνταγμα. Έτσι για να τυλίξουν μια και καλή το λαό σε μια κατοχική κόλλα χαρτί -και με τη βούλα του συνταγματικού νομοθέτη- για τις επόμενες δεκαετίες.

Γι` αυτό και η μεγάλη πρεμούρα εκλογής προέδρου και παράτασης -πάση θυσία- της ζωής αυτής της κυβέρνησης.

Όχι μόνο για την καρέκλα. Όχι μόνο για τη ρεμούλα.

Όχι μόνο για την υπογραφή των νέων μνημονίων, που θα αποτελέσουν πραγματικό Αρμαγεδδώνα για τον ελληνικό λαό, αλλά το θεωρούν λυμένη υπόθεση, με την οποιαδήποτε κυβέρνηση του περίφημου ‘’συνταγματικού τόξου’’.

Εκείνο που τους καίει είναι η αναθεώρηση του συντάγματος, που η ευκαιρία της θα απομακρυνθεί μέχρι το 2020 αν δεν γίνει τώρα και προκηρυχθούν εκλογές.

Να γιατί ο Σαμαράς, με το κυριακάτικο διάγγελμά του, κήρυξε δημοπρασία υπουργείων, απευθυνόμενος και ελπίζοντας στη βουλιμία κάποιων λιγούρηδων για καρέκλα και ‘’εξουσία’’…… ‘’ανεξάρτητων’’ αέργων της βουλής.

Όσοι πιστοί προσέλθετε !!

Κι αν χρειαστούν άλλοθι εθνικού κινδύνου, όλοι αυτοί οι λακέδες των κατοχικών δυνάμεων, ιδού το άλλοθι. Ο ‘’εθνικός κίνδυνος’’ υπάρχει και προέρχεται από τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Είναι ο κίνδυνος να ανοίξει το στόμα του ο ίδιος ο λαός και να πει και να επιβάλει -πρωτογενώς- τα δικά του θέλω.

Ο κίνδυνος να ορθώσει το ανάστημά του το θεριό λαός και να σαρώσει όλο το σκυλολόι, μιας δια παντός.


Ο Κώστας Γιαννιώτης είναι μέλος του Ελεγκτ. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Δημ. Καζάκης ΄΄Η νάρκη είναι οπλισμένη και έτοιμη για την επόμενη κυβέρνηση΄΄


Θυμάστε τις διθυραμβικές δηλώσεις ότι οι συστημικές τράπεζες "πέρασαν" επιτυχώς τα τεστ αντοχής της ΕΚΤ και είναι "θωρακισμένες" από άποψη κεφαλαίων; Θυμάστε που την ίδια διαβεβαίωση μας έδινε και ο φερόμενος ως επόμενος πρωθυπουργός κ. Τσίπρας από το κανάλι του Αλαφούζου την 1η Δεκέμβρη;

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις ο εντεταλμένος του Ντράγκι στην Ελλάδα, Στουρνάρας με τ΄ όνομα, άλλαξε τροπάριο. Στις 15 Δεκεμβρίου ο Στουρνάρης μιλώντας για τον Ξ. Ζολώτα μας είπε: "Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου ως Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και ως μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οφείλω να επισημάνω ότι η κρίση των τελευταίων ημερών λαμβάνει πλέον σοβαρές διαστάσεις, ότι η ρευστότητα στην αγορά μειώνεται με ταχύ ρυθμό, ότι ο κίνδυνος όχι μόνο ανακοπής της αναπτυξιακής πορείας που μόλις ξεκίνησε, αλλά ο κίνδυνος μιας ανεπανόρθωτης βλάβης της ελληνικής οικονομίας, είναι μεγάλος."

Καταλάβατε τι λέει; Η οικονομία έχει έλλειμμα ρευστότητας κι αν δεν ψηφίσουμε σύμφωνα...
με τα συμφέροντα των αποικιοκρατών "ο κίνδυνος μιας ανεπανόρθωτης βλάβης..., είναι μεγάλος." Απλά ομολογεί ότι οι τράπεζες - παρά τα εκατοντάδες δις ευρώ με τα οποία έχουν επιδοτηθεί - είναι και παραμένουν "κουφάρια", βαθαίνοντας την κρίση ρευστότητας στην οικονομία, για να πουλήσει προστασία στα θύματά του. Όπως ακριβώς κάνει η μαφία.

Χθες, ο Στουρνάρης έκανε ακόμη ένα βήμα: Οι τράπεζες χρειάζονται άλλα 25 δισ. ευρώ το Μάρτιο, δήλωσε χθες Κυριακή 21 Δεκεμβρίου. Ειδικότερα, ανέφερε ότι έως τον Μάρτιο οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να επιστρέψουν 25 δισ. ευρώ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τα ομόλογα που εξέδωσαν στη διάρκεια της κρίσης. Μάλιστα, το θέμα συζητήθηκε την περασμένη εβδομάδα κατά την επίσκεψη του κεντρικού τραπεζίτη στη Φρανκφούρτη.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει δεχτεί να ανανεωθεί η διάρκεια των ομολόγων δυο φορές αλλά έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να το επαναλάβει, με αποτέλεσμα σε τρεις μήνες τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα να καλούνται να επιστρέψουν 25 δις και να βρουν άλλες εγγυήσεις για να αντικαταστήσουν τη ρευστότητα.

«Όλα αυτά τα ξέρουν οι αρχηγοί. Πρέπει να βρεθεί ένα νέο καλάθι δανεισμού» τονίζει ο κεντρικός τραπεζίτης στους συνεργάτες του όπως δημοσιεύει η Real News.

Καταλάβατε την παγίδα; Να γιατί οι Ευρωπαϊκοί αποικιοκράτες δέχτηκαν να πάμε σε έκτακτες εκλογές. Ξέρουν πολύ καλά ότι τα δημοσιονομικά ταμεία της Ελλάδας είναι παντελώς άδεια με σοβαρό πρωτογενές έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης. Μέχρι τον Μάρτιο πρέπει να "γυρίσουν" περί τα 13 δις ευρώ έντοκα γραμμάτεια. Πρέπει επίσης μέχρι τότε να πληρωθούν περί τα 6,5 δις τόκοι και ληξιπρόθεσμα ομόλογα.

Την ίδια ώρα τα διαθέσιμα στα ασφαλιστικά ταμεία δεν αρκούν ούτε για τις συντάξεις του επόμενου τριμήνου. Και επιπλέον βγαίνει ο Στουρνάρης και σου λέει ότι οι υποχρεώσεις των συστημικών τραπεζών μέχρι τον Μάρτιο φτάνουν τα 25 δις ευρώ. Σίγουρα είναι περισσότερα καθώς κάθε μήνα από τον Σεπτέμβριο οι τράπεζες αντλούν όλο περισσότερη ρευστότητα από την ΕΚΤ.

Όλα λοιπόν είναι στημένα για την επόμενη κυβέρνηση. Για φανταστείτε λοιπόν να βγει ο Τσίπρας να θέλει να διαπραγματευθεί χωρίς να θέσει θέμα ευρώ και ΕΕ. Δεν θα έχει χρήμα να πληρώσει ούτε συντάξεις, η ΕΚΤ θα σταματήσει να παρέχει ρευστότητα και θα σκάει μια συστημική τράπεζα κάθε εβδομάδα. Τι θα κάνει μια κυβέρνηση που δεν έχει σχέδιο άμεσης καταγγελίας και διαγραφής του χρέους; Τι θα κάνει όταν δεν έχει σχέδιο για την εξασφάλιση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας χωρίς να εξαρτάται από την ΕΚΤ;


Λύσεις υπάρχουν, άμεσα εφαρμόσιμες για να ξεφύγουμε από την μέγγενη των εκβιασμών από τους δανειστές. Λύσεις όμως εντός του ευρώ και με όρους διαπραγμάτευσης χωρίς μονομερείς ενέργειες, αφήνουν την χώρα και τον λαό εκτεθειμένο σε εκβιασμούς, ώστε να του πουν, "δυστυχώς, δεν γίνεται τίποτε". Κι έτσι να του φορτώσουν τη νέα συμφωνία με τους αποικιοκράτες που είναι ήδη στα σκαριά.

Δ. Καζάκης: «Εκθετοι οι αγρότες μετά τo deal της Πειραιώς με την Κ.Κ.R.»


Στον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οι αγρότες –κυρίως μικρομεσαίοι– της χώρας μας, μετά το “deal” της Τράπεζας Πειραιώς με την  private equity KOHLBERG KRAVISROBERTS (KKR), για πώληση επιχειρηματικών δανείων ύψους 1,2 δις, αναφέρθηκε ο οικονομολόγος -αναλυτής και ιδρυτικό μέλος του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.) Δημήτρης Καζάκης, μιλώντας στον διαδικτυακό ραδιοσταθμό “e-roi.gr”.

Ο Δημήτρης Καζάκης επισήμανε, μεταξύ άλλων: «To private equity KKR, εξειδικεύεται  σε δυο τομείς. Τα ασφαλιστικά ταμεία, «αξιοποιώντας» περιουσιακά στοιχεία και  σε αγροτικές καλλιέργειες. Η KKR έρχεται για να αγοράσει τα δάνεια των αγροτών –και κυρίως των μικρομεσαίων– και να τους εγκλωβίσει στην περίφημη συμβολαιακή γεωργία  ή συμβολαιακή επιχειρηματική. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι  οι αγρότες μετατρέπονται  σε δουλοπάροικους. Δεσμεύονται  προκαταβολικά για όλα τα περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουν, για την παραγωγή,για τον τρόπο παραγωγής, για το προϊόν, αλλά και για το πού θα πωληθεί».

Πρόσθεσε δε, ότι κατά το παρελθόν, «η private equity KKR, διείσδυσε στις αγορές της Ασίας όταν έγιναν τα μεγάλα πειράματα με την Monsanto και ενίσχυσε τα πειράματα με τα μεταλλαγμένα, ωθώντας πάνω από 100.000 αγρότες στην αυτοκτονία, όταν έφταναν σε αδιέξοδο».

Οπως υπογράμμισε «εκείνοι υπέγραφαν συμφωνίες συμβολαιακής γεωργίας με σχήματα σαν την KKR, που εξυπηρετούσαν συμφέροντα της Monsanto και άλλων παρόμοιων πολυεθνικών. Τώρα, έρχονται και στη χώρα μας».

Οπως έγινε γνωστό από δημοσιεύματα του τύπου, σύμβουλοι της Τράπεζας Πειραιώς στη συναλλαγή είναι οι Deutsche Bank AG, Shearman & Sterling LLP και η Δικηγορική Εταιρεία Κουταλίδη. Σύμβουλοι της KKR στη συναλλαγή είναι οι Weil, Gotshal & Manges, Karatzas & Partners Law Firm, Arthur Cox and Deloitte LLP.

Το Γραφείο Τύπου

Αθήνα 20/12/2014

Κάπως περίεργη η όλη υπόθεση Χαϊκάλη. ( Δημ.Καζάκης )


 

Ο κ. Χαϊκάλης κατήγγειλε ότι έγινε προσπάθεια χρηματισμού του ώστε να ψηφίσει για Πρόεδρο. Την προσπάθεια την έκανε κάποιος Αποστολόπουλος. Ο εν λόγω κύριος εμφανιζόταν για αρκετό μεγάλο χρονικό διάστημα ως «ειδικός σύμβουλος» στο πλευρό του κ Καμμένου. Πολύ περίεργα δεν είναι όλα αυτά;

Το ότι Έλληνες βουλευτές χρηματίζονται είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο.Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μιχελάκης, ο οποίος φέρεται να χρηματίστηκε από γνωστό επιχειρηματία για να περάσει τροπολογία υπέρ του. Η δικογραφία εναντίον του κ. Μιχελάκη παραμένει στα αζήτητα σε κάποια συρτάρια του κοινοβουλίου. Κανένας δεν νοιάστηκε να φέρει την υπόθεση στη δημοσιότητα και στη δικαιοσύνη.

Αντίθετα με την υπόθεση Χαϊκάλη γίνεται κακός χαμός. Γιατί; Το πρώτο και βασικό ερώτημα που τίθεται είναι το εξής απλό. Τι σόι κόμμα είναι αυτό που μπορεί να βρεθεί στην ηγεσία του, δίπλα στον αρχηγό του, ένας τόσο τυχάρπαστος τύπος, σαν τον Αποστολόπουλο, που αποδεικνύεται τουλάχιστον ως ύποπτο στοιχείο; Πώς γίνεται κάτι τέτοιο; Πώς αναριχάται και σε μηδέν χρόνο βρίσκεται στην ηγεσία ενός κόμματος ένας που στην καλύτερη περίπτωση κάνει διευκολύνσεις με τράπεζες και χρήμα;

Ο κ. Καμμένος μαζί με τον βουλευτή του κ. Χαϊκάλη βγαίνουν λάβροι εναντίον του Αποστολόπουλου, αλλά το γεγονός παραμένει. Ο κ. Αποστολόπουλος ήταν δικό τους παιδί. «Φίλος» για χρηματικές εξυπηρετήσεις του κ. Χαϊκάλη και δεξί χέρι του κ. Καμμένου, ως «ειδικός» επί άγνωστων μέχρις στιγμής θεμάτων. Και ξαναρωτάω: τι σόι κόμμα και τι σόι πολιτική ηγεσία είναι αυτή που αναδεικνύουν τέτοια κουμάσια στην κορυφή τους; Είναι σοβαρό το επιχείρημα που είπε ο κ. Καμμένος, ότι του συστήθηκε ως «ειδικός» και αυτός τον «αξιοποίησε» ως δεξί του χέρι; Έτσι ξέρει ο κ. Καμμένος να επιλέγει στελέχη στο κόμμα του; Μέσα από ποια διαδικασία; Με χρίσμα του αρχηγού;

Αν είναι αλήθεια – όπως μας διαβεβαιώνουν – οι κ. Χαϊκάλης και Καμμένος ότι ο δικός τους άνθρωπος επιχείρησε να τους εξαγοράσει, τότε οφείλουν όχι μόνο να ζητήσουν την επέμβαση εισαγγελέα εναντίον του κ. Αποστολίδη, αλλά θα πρέπει να παραιτηθούν και οι δυό τους από τις θέσεις στο κόμμα τους. Πρωτίστως ο κ. Καμμένος. Δεν μπορεί ο αρχηγός ενός κόμματος να αναδεικνύει ως δεξί του χέρι κάποιον που σήμερα τον καταγγέλει για μεσάζοντα χρηματισμού και να μην απολογείται για την επιλογή του. Δεν έχει τεράστια πολιτική ευθύνη ο κ. Καμμένος για την επιλογή Αποστολόπουλου; Δυο τινά είναι πιθανόν να συμβαίνουν: Είτε ο Αποστολόπουλος ξεγέλασε τον Καμμένο για τα «προσόντα» του προκειμένου να αναδειχθεί. Είτε τον χρησιμοποιούσε κι ο κ. Καμμένος για τις δουλειές στις οποίες καταγγέλεται σήμερα ότι είναι «ειδικός».

Με άλλα λόγια δυο τινά συμβαίνουν. Είτε ο κ. Καμμένος είναι παντελώς ανίκανος, γιατί είναι αδιανόητο να μην μπορεί να αντιληφθεί τις ικανότητες ενός τόσο στενού του συνεργάτη, που ο ίδιο τον επέλεξε. Είτε είναι κι αυτός μπλεγμένος σε σκοτεινές υποθέσεις, σαν κι αυτές για τις οποίες φέρεται να ειναι «ειδικός» ο κ. Αποστολόπουλος.

Πάντως αν ο κ. Χαϊκάλης και ο κ. Καμμένος είχαν την παραμικρή τσίπα και αίσθηση ευθύνης, θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί από τις πολιτικές τους θέσεις ώστε να κυνηγήσουν ως άτομα τον «φιλαράκο» τους στη δικαιοσύνη. Και να μην τον αφήσουν σε χλωρό κλαδί μέχρι να αποκαλυφθεί η όλη υπόθεση. Έτσι θα εξιλεώνονταν και στο κόμμα τους για το γεγονός ότι διατηρούσαν στενότατες πολιτικές και προσωπικές σχέσεις με ένα τέτοιο τύπο.

Δεν μπορείς να βγαίνεις να καταγγέλεις τον δικό σου άνθρωπο, το δικό σου στέλεχος κι όλα ύστερα να είναι μέλη-γάλα. Η παραίτησή τους θα έδειχνε, αφενός, ότι συναισθάνονται το μέγεθος της καταγγελίας που κάνουν και, αφετέρου, ότι σέβονται τα απλά μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του κόμματός τους, οι οποίοι ούτε ρωτήθηκαν για την αναρίχηση του κ. Αποστολόπουλου, ούτε έχουν καμιά ευθύνη για το ποιους επιλέγει ο αρχηγός τους για συνεργάτες του.

Κι αν τόσο εύκολα μπορεί ένας τύπος σαν τον Αποστολόπουλο να αναριχηθεί στην ηγεσία ενός κόμματος σαν τους ΑΝΕΛ και στο πλευρό του αρχηγού, τότε πόσοι ακόμη σαν τον κύριο αυτό υπάρχουν σ’ αυτό το κόμμα; Πόσοι ακόμη θα αποδειχθούν τουλάχιστον ύποπτοι τύποι; Πόσοι ακόμη «ξεγέλασαν» τον αρχηγό των ΑΝΕΛ κι έχουν ελέω Θεού επιλεγεί σε καίριες θέσεις του κόμματος;

Και τέλος πώς μπορεί ένα κόμμα να διεκδικεί τη δημοκρατία, όταν ο αρχηγός του λειτουργεί ως μονάρχης και όταν αποδεικνύεται ότι οι προσωπικές του επιλογές είναι τουλάχιστον ατυχείς, αυτός δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του; Κι αντί να παραιτηθεί από ευθυξία μαζί με τον βουλευτή του, για να αναπληρωθούν και οι δύο από άλλα, πιο ικανά, πιο έντιμα και με μεγαλύτερη ευθυκρισία στελέχη του κόμματός τους, αυτοί επιχειρούν να αξιοποιήσουν την όλη υπόθεση για να αποκομίσουν εκλογικά οφέλη. Εκτός κι αν στο κόμμα των ΑΝΕΛ οι κ. Καμμένος και Χαϊκάλης είναι αναντικατάστατοι και υπεράνω όλων.


Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω ότι έχω γνωρίσει στο χώρο των ΑΝΕΛ εξαιρετικά πιο ευθείς πολιτικά και κατά πολύ πιο ικανούς από τον κ. Καμμένο και τον κ. Χαϊκάλη, αλλά δεν τους έχω δει να αναδεικνύονται στο κόμμα τους, μιας και απ’ ότι φαίνεται προτεραιότητα έχει ο όποιος τυχάρπαστος πλευρίσει τον Αρχηγό. Κι έτσι ο άξιος, αξιολόγος κι αξιοπρεπής κόσμος που θέλει άδολα να αγωνιστεί για την πατρίδα του μέσα από το κόμμα των ΑΝΕΛ αναγκάζεται να κουβαλά στην πλάτη του τον κάθε πολιτικό τυχοδιώκτη που επιλέγει αυθαίρετα ο αρχηγός του. Μόνο και μόνο για τον βγάλει βουλευτή και ύστερα να τον δει να φεύγει για τη ΝΔ, να μπαίνει σε φασιστικά ακροδεξιά μορφώματα με το δεξί χέρι του Σαμαρά, τον Μπαλτάκο, να εμφανίζεται ότι χρηματίζει και χρηματίζεται για πολιτικούς σκοπούς, κοκ. Πόσες ακόμη τέτοιες επιλογές οφείλει να ανεχθεί;

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Από τον Τίσεν και τον Κρούπ στην ναζιστική Γερμανία του 1932 στην ThyssenKrupp της σημερινής Γερμανίας του 2014.


 thyssenkrupp

Ο ομιλητής, με βαριά γερμανική προφορά, παρουσίαζε για ώρα τα επιχειρήματά του σχετικά με τη δυνατότητα της γερμανικής βιομηχανίας να κατατροπώσει τους αντιπάλους της στα πέρατα της οικουμένης. Από κάτω εκπρόσωποι βιομηχανικών κολοσσών όπως ο όμιλος Κρουπ έγνεφαν ικανοποιημένοι, καθώς ο ομιλητής τους έκανε μια πολύ δελεαστική πρόταση: αυτοί θα εξασφάλιζαν την αναρρίχηση και την παραμονή του στην εξουσία και αυτός θα χρησιμοποιούσε τη δύναμη του γερμανικού κράτους αλλά και της γερμανικού στρατού για να προωθήσει τα συμφέροντά τους. «Η μοίρα της Γερμανίας» επαναλάμβανε ο ομιλητής είναι να ηγηθεί της Ευρώπης και μέσω αυτής ολόκληρου του κόσμου».

Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη ομιλία είναι ότι έχει πραγματοποιηθεί δυο φορές σε διάστημα μικρότερο των εκατό χρόνων. Η πρώτη ήταν φυσικά στις 26 Ιανουαρίου του 1932, όταν ο Αδόλφος Χίτλερ προσκάλεσε βιομήχανους όπως ο Κρουπ και ο Τίσεν και τους έπεισε ότι ο ναζισμός ήταν η καλύτερη επιλογή που είχαν στη διάθεσή τους, όχι μόνο για να καθυποτάξουν τους Γερμανούς εργαζόμενους αλλά και για να ξανακερδίσουν τη θέση που κατείχαν στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα στο επιβλητικό κτίριο του συνδέσμου Γερμανών βιομηχάνων στο Ντίσελντορφ ο Χίτλερ υποσχόταν να ακυρώσει στην πράξη τη συνθήκη των Βερσαλλιών και απέρριπτε οριστικά τον πασιφισμό σαν γνώμονα στην χάραξη της εξωτερικής πολιτικής.

Η δεύτερη ομιλία πραγματοποιήθηκε στα τέλη Νοεμβρίου του 2014 από τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ, στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου που διοργανώνει η εφημερίδα Σιντόϊτσε Τσάιτουνγκ. Προφανώς κανένας δεν μιλούσε σε αυτή τη συνάντηση για την ανάγκη κατάργησης της δημοκρατίας, όπως συνέβαινε το 1932 αλλά ούτε υπήρχε κάποιος υποψήφιος δικτάτορας να προβάλλει τον ρατσιστικό του παροξυσμό. Όταν όμως η συζήτηση έφτασε στην ανάγκη επικράτησης της γερμανικής βιομηχανίας επί των αντιπάλων της ένας απόηχος από το 1932 έγινε αισθητός στην αίθουσα.

Αυτή τη φορά στο ακροατήριο δεν βρισκόταν ο Τίσεν και ο Κρούπ αλλά ο διευθύνων σύμβουλος της ThyssenKrupp, της πολυεθνικής που προέκυψε από τη συγχώνευση των δυο γερμανικών γιγάντων το 1999. Και αυτό που περίμενε να ακούσει, όπως και οι περίπου 300 παρευρισκόμενοι από τις μεγαλύτερες γερμανικές βιομηχανίες, ήταν το πώς η γερμανική εξωτερική πολιτική θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους.
«Υποθέτω δεν με καλέσατε επειδή δεν βρίσκατε κάποιον άλλο» ξεκίνησε την ομιλία του ο Σταϊνμάγερ «αλλά γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία του αυτό το συνέδριο είναι προσανατολισμένο όχι στην οικονομία αλλά στην εξωτερική πολιτική». Στα χέρια του κρατούσε μια έκθεση που έγραψε για το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Κισμπόρ Μαχμπουμπάνι με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Η μοίρα της Γερμανίας: Να ηγηθεί της Ευρώπης και του Κόσμου» και υπότιτλο «Το Βερολίνο μπορεί να ηγηθεί της Ευρώπης– το Παρίσι και το Λονδίνο όχι». Κραδαίνοντας την έκθεση ο Σταϊνμάγερ φάνηκε να παρουσιάζει τη Γερμανία σαν ένα «έθνος ανάδελφο» το οποίο καλείται να επιβιώσει σε συνθήκες που θυμίζουν την περίοδο του μεσοπολέμου: «Στο δημόσιο διάλογο με τις ΗΠΑ κυριαρχούν οι διαφορές και όχι το κοινό έδαφος» επεσήμανε ο επικεφαλής της Γερμανικής διπλωματίας για να συμπληρώσει, σε άλλο σημείο της ομιλίας του ότι η Γερμανία πρέπει να εξευρωπαΐσει τη Ρωσία. Με τον «εξευρωπαϊσμό» βέβαια ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών φάνηκε να αναφέρεται περισσότερο στις κυρώσεις απέναντι στη Μόσχα τις οποίες παρουσίασε στους δυσαρεστημένους βιομήχανους σαν αναγκαίο κακό για την δική τους επιτυχία σε βάθος χρόνου. Επιλέγοντας προσεκτικά τις εκφράσεις του καθιστούσε σαφές ότι επιθυμεί μια Ρωσία υπάκουη στις εντολές του Βερολίνου όχι όμως και τόσο περιθωριοποιημένη ώστε να χάνει την αξία χρήσης της σαν ανάχωμα στην αμερικανική επιθετικότητα.

Ο Σταϊνμάγερ κατέστησε σαφές ότι η οικονομική ευημερία δεν θα επέλθει χωρίς την επιθετική παρέμβαση του γερμανικού κράτους σε διάφορα επίπεδα: «Περισσότερες BMW στους δρόμους της Μόσχας και μεγαλύτερα εργοστάσια της VW στην Κίνα δεν εξασφαλίζουν αναγκαστικά την πολιτική συναίνεση» είπε χαρακτηριστικά.


Το μήνυμα ήταν σαφές: η μεταπολεμική, παθητική στάση της Γερμανίας στη διεθνή σκακιέρα δεν μπορεί να συνεχιστεί εάν οι μεγάλες βιομηχανίες επιθυμούν να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους και να υπερισχύσουν των αντιπάλων τους. Το πρόβλημα βέβαια, όπως αναγνώρισε και ο ίδιος ο Σταϊνμάγερ είναι ότι ο Γερμανικός λαός δεν δείχνει σε καμία περίπτωση διατεθειμένος να εμπλακεί σε νέες περιπέτειες αυξάνοντας την διπλωματική και στρατιωτική εμπλοκή της χώρας στο εξωτερικό. Όπως εξήγησε ο ίδιος, πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Κόρμπερ αποδυκνύει ότι μόνο το 38% των Γερμανών ζητά μια πιο ενεργή εξωτερική πολιτική ενώ το 60% ζητά περιορισμό της. «Αυτό, κυρίες και κύριοι» είπε ο Σταϊνμάγερ είναι το κενό ανάμεσα στις προσδοκίες και τη διάθεση στο εσωτερικό. Αν ήμουν μηχανικός δεν θα τολμούσα να χτίσω μια γέφυρα για να καλύψω ένα τέτοιο χάσμα. Θα το εκτιμούσα όμως εάν οι γερμανικές επιχειρήσεις έβαζαν ένα χεράκι για να το πετύχουμε». Μήπως αυτό όμως δεν ζητούσε και υποσχόταν πριν από οχτώ δεκαετίες και ένας άλλος πολιτικός; Μια μικρή βοήθεια από τη μεγάλη βιομηχανία για να φέρει τις γερμανικές οικονομικές ελίτ, μέσω της ευρωπαϊκής «ενοποίησης», στην κορυφή του κόσμου.

Άρης Χατζηστεφάνου

ΕΠΙΚΑΙΡΑ Δεκέμβριος 2014

ΕΠΑΜ Χανίων | ΕΠΑΜ Σφακίων | ΕΠΑΜ Αποκόρωνα | ΕΠΑΜ Κισσάμου | ΕΠΑΜ Σελίνου |

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί. Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές. Οι άνεργοι πεινούσαν.Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι. Κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα. Ζητάνε θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους. Για τις μεγάλες εποχές που θα’ ρθουν. Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο. Λεν πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό. Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού.

Bertolt Brecht