Μόνο όπου υπάρχουν τάφοι υπάρχουν αναστάσεις. Έτσι τραγουδούσε ο Ζαρατούστρα...

http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2017/04/blog-post_16.html?m=0

    Κυριακή, 16 Απριλίου 2017


   

  Μόνο όπου υπάρχουν τάφοι υπάρχουν αναστάσεις. Έτσι τραγουδούσε ο Ζαρατούστρα...

Μόνο όπου υπάρχουν τάφοι υπάρχουν αναστάσεις. Έτσι τραγουδούσε ο Ζαρατούστρα...

Η Λαμπρή είναι η μεγαλύτερη και λαμπρότερη γιορτή για εμάς τους Έλληνες. Η κύρια γιορτή της Ορθοδοξίας, αλλά και δοξαστικό της ζωής, ύμνος στη φύση που ξαναγεννιέται την άνοιξη. Είναι η γιορτή που ταιριάζει περισσότερο στις παραδόσεις, το ύφος, την ιδιοσυγκρασία και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Έλληνα.

Πρόκειται για τελετουργία πανάρχαια και λυτρωτική για την επικράτηση των δυνάμεων της αναγέννησης, η οποία συμπυκνώνεται στην ανάσταση του Υιού του Ανθρώπου. Η Λαμπρή, το Πάσχα πλημμυρίζει από ύμνους ποιητικούς, τους καλύτερους της Βυζαντινής και εκκλησιαστικής υμνωδίας, όπως και μυστηριακές εμπειρίες, αναγκαίες για την ψυχική ισορροπία του ανθρώπου.

Αρώματα ανοιξιάτικα και μύρα που σε γεμίζουν και μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη. Βίαιες αναμετρήσεις και αντιθέσεις ανάμεσα στο μοιρολόι με τον οίνο της αναστάσιμης χαράς, το θάνατο με την ανάσταση, την σιωπή του πένθους με τις ξέφρενες καμπανοκρουσίες, τη νηστεία και την προσευχή με το πανηγύρι της πασχαλιάς.

Είναι η γιορτή που σμίγει αδέρφια και συγγενείς, γονείς με παιδιά, εχθρούς και φίλους. Είναι ύμνος στη φύση και τους ακατάλυτους δεσμούς της αγάπης που νικά το μίσος, της οικογένειας που επικρατεί της κοινωνικής αποσύνθεσης, της ανθρωπιάς πού συντρίβει την βαρβαρότητα κάθε κοσμικής και απόκοσμης εξουσίας, της λευτεριάς στην ανώτερη μορφή της, λευτεριά από την καταδίκη σε θάνατο.

Πώς θα μπορούσε κανείς να αρνηθεί μια τέτοια γιορτή. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να μην λυπάται κανείς όλους αυτούς που επιχειρούν να «εκλογικεύσουν» την άγνοια των πανανθρώπινων συναισθημάτων που συμβολίζει η ανάσταση του θεανθρώπου. Πώς να μην οικτήρει όσους είναι πολύ Ευρωπαίοι και πολύ υπεράνω για να μην τους ακουμπά αυτή η γιορτή Θεού κι ανθρώπων. Είναι ίδιον των ηλιθίων να προσπαθούν να «εκλογικεύσουν» ότι καταλαβαίνει κανείς πρωτίστως με το συναίσθημα και την καρδιά του.

Ο λαός μας αγάπησε ιδιαίτερα τη μέρα αυτή από τα χρόνια του Οθωμανικού ζυγού. Έκανε το γιορτασμό της να μοιάζει με ξέφρενο πανηγύρι. Ακόμη και οι αυτοσχέδιες κροτίδες, οι σαΐτες, τα χαλκούνια κι όλα τα άλλα «εκρηκτικά» έθιμα της Λαμπρής είχαν ανέκαθεν τη θέση και το λόγο τους. Εξοικείωναν το ραγιά από τα παιδικάτα του με το μπαρούτι και το καπνό. Τον μάθαιναν να μην σκιάζεται. Κι έτσι η Ανάσταση του Χριστού συνδέθηκε αδιάρρηκτα με την πολυπόθητη ανάσταση του γένους.

Γι’ αυτό και από τότε η Λαμπρή, γιορταζόταν με μεγαλύτερο πάθος και ψυχή σε εποχές που δοκιμαζόταν το έθνος κι ο λαός μας. Ήταν η αγαπημένη γιορτή των κατατρεγμένων, των μαχητών, των ελευθερωτών, των επαναστατών αυτού του τόπου. Τα θυσιαστήρια, τα κολαστήρια, οι εξορίες και οι τόποι "ανανήψεως", όπου δοκιμαζόταν ο πατριωτισμός και η ψυχική αντοχή των αγωνιστών του λαού μας ήταν πάντα προνομιακοί χώροι για τον γιορτασμό της Λαμπρής.

Ο λόρδος Βύρων, ακούγοντας τις καμπάνες από τις εκκλησιές του Μεσολογγίου το Πάσχα του 1823 ξεκίνησε να περιγράφει τα αισθήματα που πάντα ξεχείλιζαν τις άγιες αυτές μέρες την καρδιά ενός αληθινού μαχητή, ενός αυθεντικού επαναστάτη:

"Οι πεθαμένοι ξύπνησαν, πρέπει εγώ να κοιμάμαι; Οι λαοί του κόσμου βρίσκονται σε μάχη ενάντια στους τυράννους. Εγώ μπορώ να μένω ζαρωμένος; Ένα αγκάθι κάτω από το προσκεφάλι μου, δεν μ’ αφήνει να κλείσω μάτι. Κάθε μέρα ο αχός μιας σάλπιγγας, βουίζει στ’ αυτιά μου. Ο αντίλαλος απ’ τη βουή της, μου τρυπά την καρδιά. Κι αυτές οι πέτρες ακόμη πρέπει να ξεσηκωθούν, ν’ αρπάξουν τ’ άρματα..."

Οι σκέψεις του έμειναν ατελείωτες καθώς τον πρόλαβε ο θάνατος στο ελεύθερο Μεσολόγγι τον Απρίλη του 1824. Τις παραμονές μιας ακόμη Πασχαλιάς που οι υπερασπιστές του γιόρταζαν με μεγαλύτερο ενθουσιασμό, καθώς ένιωθαν την ανάσα του Ιμπραήμ να τους απειλεί.

Απ’ αυτούς πήραν το έθιμο και στ’ αντάρτικα της ναζιστικής κατοχής γινόταν γλέντι τρικούβερτο. Μα πιότερο γιόρταζαν οι έγκλειστοι και οι μελλοθάνατοι, δευτερώνοντας τις ευχές της ανάστασης με το καλή ανάσταση στην πατρίδα. Και το εννοούσαν υπογράφοντας την ευχή πολλές φορές με το αίμα και τη ζωή τους. Τέτοιο θρησκευτικό συναίσθημα έτρεφαν, ακόμη κι εκείνοι που δεν πίστεψαν ποτέ τους σε καμιά θρησκεία.

Να γιατί μέσα στην αντάρα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ο Άγγελος Σικελιανός έγραψε «Ο Χριστός λυόμενος»:

"Σωπάστε αδέρφια. Το τραπέζι είναι στρωμένο.
Και δεν θα το ξεστρώσουμε πριν πάρει τέλος.
Να πιήτε σεις να πιούν κι αυτοί. Να πιω κι εγώ σύντροφοι.

Πασχαλινό είν’ το τραπέζι και μεγάλο.
Κι οχτρούς και φίλους τους χωράει η ίδια τάβλα.

Καθένας το ποτήρι του να πιει. Καθένας να μεθύσει
με το δικό του το μυαλό κι όποιο του πάει τραγούδι
να τραγουδήσει πάνω στα κεράσματα.

Τι εδώ είναι Πάσχα. Και το θέλουμε ως το τέλος. Πάσχα.
Πάσχα πλατύ, Πάσχα τρανό σαν την καρδιά μας,
Πάσχα για οχτρούς, Πάσχα για φίλους, Πάσχα για όλους.

Τι ένα σφαχτό μπορεί να φτάσει σε χιλιάδες
σαν οι καρδιές μονιάσουν όλες στην αλήθεια.

Όρκο μεγάλον ομόσωμεν αδέλφια αλήθεια.
Τον νιόν αυτόν παράδεισο που μας αντάμωσε όλους
με τους αγώνες στην αρχή, με το ψωμί κατόπι,
με τις δροσιές του, με τα λουλούδια, με τα πουλιά του
να τον απλώσωμεν στη γη αγάλι-αγάλι
κι Ανατολίτες λαοί κι από τη Δύση να το στρώσουν.

Ακούραστοι μπροστά κι αντάμα πάντα
το ζωντανό νερό της πίστης μας αδέρφια,
απ’ τους φραγμούς να το λυτρώσουμε τον κόσμο να ποτίσει."

Καλή ανάσταση αδέρφια. Με την πατρίδα λεύτερη και καταδικιά μας, τότε θα νιώσουμε όλοι στ’ αλήθεια την ευλογία της ανάστασης. Και το γλέντι της Λαμπρής δεν θα έχει όμοιό του. Για ολόκληρο το λαό μας. Δεν θα χαθώ, δεν θα σταματήσω, δεν θα παραιτηθώ αν δεν το δω, αν δεν το ζήσω, αν δεν το νιώσω μ' όλο μου το είναι. Είναι ο όρκος που ανανεώνουμε αναμεταξύ μας κάθε Πασχαλιά που περνά ο λαός και η πατρίδα μας στα δεσμά της νέας κατοχής.

Το ΕΠΑΜ δεσμεύεται και θέτει ως εγγύηση για την υλοποίηση των δεσμεύσεων τα περιουσιακά στοιχεία των μελών του

Του Δημήτρη Καζάκη
"Όλοι ίδιοι είναι," συνηθίζουν να λένε πολλοί μετά την φαινομενικά τρομακτική μετάλλαξη των αντιμνημονιακών σε σούπερ μνημονιακούς. Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι, ή δεν τους χωρά στο νου, είναι το γεγονός ότι εξαρχής ο Τσίπρας, ο Καμμένος και η παρέα τους - πολύ πριν βρεθούν στην κυβέρνηση - είχαν ως αποστολή να εξαπατήσουν και να δολοφονήσουν την ελπίδα σε πολύ πλατιά στρώματα του λαού. Να τσακίσουν το ηθικό και την αίσθηση δικαίου στους πολίτες, ώστε να αποδεχθούν τα πολύ χειρότερα. Να αποδεχθούν την κατάλυση και εκποίηση της Ελλάδας, της ίδιας της ζωής τους, υπό καθεστώς κατοχής.
Κι αυτό έγινε. Πώς γνωρίζουμε όμως ότι οι Τσίπρας, Καμμένος και Σία ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία από πολύ νωρίς; Πρώτα και κύρια από το γεγονός ότι κανένας απ' αυτούς δεν δεσμευόταν για το τι θα κάνει. Κανείς τους δεν τολμούσε να βάλει το κεφάλι του στον ντορβά και να δεσμευτεί συγκεκριμένα προς τους πολίτες. Αρκούνταν σε συνθήματα και προεκλογικές υποσχέσεις.
Μα, θα μου πείτε, υπάρχει κόμμα ή πολιτικός σχηματισμός που να τολμά να δεσμευτεί απέναντι στους πολίτες με τέτοιον τρόπο ώστε να τους δώσει τη δυνατότητα να τον εγκαλέσουν ακόμη και ποινικά σε περίπτωση αθέτησης δεσμεύσεων; Είναι αλήθεια ότι ποτέ στην πολιτική ιστορία της χώρας δεν υπήρξε κόμμα ή πολιτικός σχηματισμός που να δεσμεύτηκε με τέτοιον τρόπο ώστε να αποδέχεται προκαταβολικά ποινική ευθύνη σε περίπτωση αθέτησης των δεσμεύσεων ή υποσχέσεών του.
Γι' αυτό και κυριαρχεί ένα συγκεκριμένο είδος ψηφοφόρων, ανεξαρτήτως χρώματος και πολιτικής ιδεολογίας: ο κοψοχέρης.
Το ΕΠΑΜ για να δείξει ότι δεν είναι καθόλου φυσιολογικό για έναν πολιτικό σχηματισμό να δεσμεύεται και έπειτα να εξαπατά τους ψηφοφόρους του, προχώρησε σε κάτι πρωτοφανές για τα πολιτικά χρονικά της χώρας. Το πρόσφατο Συνέδριό του (1-3 Ιουλίου) ψήφισε τη Νομική Δέσμευση του ΕΠΑΜ απέναντι στον ελληνικό λαό. (http://www.epamhellas.gr)
Τι είναι αυτό; Είναι ένα νομικό κείμενο με βάση το οποίο το ΕΠΑΜ δεσμεύεται απέναντι στον ελληνικό λαό να υλοποιήσει 14 άμεσα μέτρα:

• Να θεσπίσει ως ημέρα ανεξαρτησίας της Ελλάδας την 28η Ιανουαρίου.
• Να διαγράψει το δημόσιο χρέος ως παράνομο και καταχρηστικό.
• Να ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον όσων σφετερίστηκαν εξουσία.
• Να δημιουργήσει μια δημοκρατική κυβέρνηση με δεσμευτικά δημοψηφίσματα.
• Να καταργήσει το σύνολο των μνημονιακών νόμων και ρυθμίσεων.
• Να καταργήσει το σύνολο των καταχρηστικών και δημευτικών φόρων.
• Να διαγράψει το σύνολο των ιδιωτικών χρεών προς τράπεζες, ταμεία, εφορία.
• Να θέσει υπό εκκαθάριση εν λειτουργία τις συστημικές τράπεζες.
• Να διασφαλίσει τις πραγματικές καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών.
• Να επαναφέρει όσες ιδιοκτησίες πλειστηριάστηκαν από τράπεζες, ταμεία και εφορία στους Νόμιμους Ιδιοκτήτες τους.
• Να επαναφέρει μισθούς και συντάξεις στην προ του πρώτου μνημονίου εποχή.
• Να θεμελιώσει ένα αληθινά δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας και παιδείας.
• Να επανεθνικοποιήσει το σύνολο της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας.
• Να δρομολογήσει την ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος.

Το πώς θα γίνουν όλα αυτά, αναλύεται στο πρόγραμμα του ΕΠΑΜ. Όμως το σημαντικό είναι άλλο. Τι θα γίνει αν το ΕΠΑΜ εγκαταλείψει, ή αθετήσει αυτές τις δεσμεύσεις του; Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η πρωτοτυπία της Νομικής Δέσμευσης. Με αυτήν το ΕΠΑΜ αναλαμβάνει προκαταβολικά την ποινική ευθύνη έναντι των ψηφοφόρων του και του ελληνικού λαού, σε περίπτωση αθέτησης των δεσμεύσεών του.
Δείτε τι δηλώνει υπεύθυνα:

• Ότι τυχόν αδυναμία υλοποίησης των ως άνω δεσμεύσεων υπό ομαλές συνθήκες (μη εμπόλεμης κατάστασης ή φυσικής καταστροφής), εντός τριμήνου από την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών, θα έχει ως συνέπεια την ΑΜΕΣΗ και καθολική ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ των μελών του ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ που κατέχουν θέσεις κυβερνητικής και κοινοβουλευτικής ευθύνης.
• Ότι τυχόν αθέτηση αυτών των δεσμεύσεων από το Ε.ΠΑ.Μ. συνεπάγεται αυτοδικαίως ομολογία του εγκλήματος της εξαπάτησης των ψηφοφόρων εκ μέρους της ηγεσίας του Ε.ΠΑ.Μ. και όσων εκλέχτηκαν με το ψηφοδέλτιό του και αποδέχονται ανεπιφύλακτα την κίνηση της διαδικασίας ποινικής δίωξης εναντίον τους.
• Ότι τυχόν συνδρομή του Ε.ΠΑ.Μ. με οιονδήποτε τρόπο, στη συνέχιση της ίδιας μνημονιακής πολιτικής υπό καθεστώς κατοχής της πατρίδας συνεπάγεται ότι η ηγεσία και όσοι εκλέχτηκαν με το ψηφοδέλτιό του διαπράττουν σφετερισμό λαϊκής εντολής και έγκλημα εσχάτης προδοσίας και αποδέχονται ανεπιφύλακτα να διωχθούν ποινικά για τα αδικήματα αυτά.

Με άλλα λόγια, το ΕΠΑΜ με τη Νομική Δέσμευση εξοπλίζει τον ψηφοφόρο με μια προκαταβολική ομολογία ενοχής για την περίπτωση αθέτησης των δεσμεύσεών του. Μια ομολογία ενοχής που μπορεί να επιτρέψει σε οιονδήποτε πολίτη να στραφεί ποινικά εναντίον του ΕΠΑΜ, αν τυχόν εγκαταλείψει ή αθετήσει τις δεσμεύσεις του. Με άλλα λόγια το ΕΠΑΜ είναι τόσο σίγουρο ότι μπορεί να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του, ώστε κάνει αυτό που δεν τολμά να κάνει κανένα άλλο πολιτικό σχήμα. Ομολογεί προκαταβολικά ποινική ευθύνη, αν αθετήσει τις υποσχέσεις του.
Και δεν σταματά εκεί. Θέτει και ποινική ρήτρα για την περίπτωση που το ΕΠΑΜ αθετήσει αυτό το συμβόλαιο με τον ελληνικό λαό. Να τι δηλώνει: "Σ' αυτήν την περίπτωση η ηγεσία του Ε.ΠΑ.Μ. και οι εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιό του αποδέχονται τη δήμευση του συνόλου των περιουσιακών τους στοιχείων υπέρ του ελληνικού λαού, ως ποινική ρήτρα για την αθέτηση ή καταπάτηση των δεσμεύσεών τους."
Με άλλα λόγια, το ΕΠΑΜ δηλώνει υπεύθυνα και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου ότι σε περίπτωση αθέτησης των υποσχέσεών του θέτει ως ποινική ρήτρα τη δήμευση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων των στελεχών του υπέρ του ελληνικού λαού. Ποιος άλλος τολμά να δεσμευτεί μ' αυτόν τον τρόπο; Ποιος άλλος τολμά να ομολογήσει ποινική ενοχή προκαταβολικά και να αποδεχθεί δήμευση των περιουσιών των στελεχών του, αν τυχόν και δεν υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του; Κανείς. Να λοιπόν η απόδειξη ότι δεν είναι όλοι ίδιοι.
Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.
Δημοσιεύτηκε στην kontranews, 10/7/2016

Πρόβες εμφυλίου με όρους φυλετισμού για να μην φύγει η Βρετανία από την ΕΕ.

Όσοι θέλουν να φύγουν από την ΕΕ είναι λαϊκιστές, ακροδεξιοί, εθνικιστές, φασίστες, ρατσιστές! Είναι γενικά τα τρία κακά της μοίρας τους! Έτσι μας λένε οι μοιρολογίστρες του νεοναζιστικού μορφώματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, ο τωρινός πρόεδρος της Γερμανίας, Γκάουκ, ο οποίος αναπολεί το αυτοκρατορικό μεγαλείο της Γερμανίας προ του πολέμου, δήλωσε ότι "απορεί" για το πώς είναι δυνατόν οι λαοί να προτιμούν το έθνος κράτος από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Έλα ντε, τα παλιοεθνίκια!

Κανέναν βέβαια δεν ενοχλεί το γεγονός ότι το βρετανικό κατεστημένο αξιοποιεί με τον χειρότερο τρόπο του Σκωτσέζους εθνικιστές και τους εθνικιστές του Σιν Φέιν της βόρειας Ιρλανδίας προκειμένου να δημιουργήσει την εικόνα διάλυσης του Ηνωμένου Βασιλείου. Βλέπετε, αυτοί οι εθνικιστές δηλώνουν υπέρ της ΕΕ και επομένως είναι από του καλούς.

Η κρατούσα τάξη στη Βρετανία έχει τρομάξει τόσο πολύ μ' αυτή την ψήφο υπέρ του Brexit, που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει στην ίδια τη χώρα της τις ίδιες τεχνικές διαίρει και βασίλευε, τις οποίες έχει χρησιμοποιήσει κατά κόρο στις αποικίες της. Όποτε πλησίαζε η ώρα της απελευθέρωσης των αποικιών τους, οι Βρετανοί αποικιοκράτες φρόντιζαν να χρησιμοποιήσουν εθνικιστικά και φυλετικά πάθη - τεχνητά ή υπαρκτά - προκειμένου να μην επιτρέψουν τη συγκρότηση ενιαίου έθνους κράτους.

Το έκαναν σχεδόν παντού. Από την Ινδία και την Αφρική, έως την Κύπρο. Με τον τρόπο αυτόν οδηγούσαν στο φυλετικό κομμάτιασμα της χώρας υπό τη μορφή "ομοσπονδίας", προκειμένου είτε να παραμείνουν ως "εγγυήτρια δύναμη", είτε να έχουν το δικαίωμα παρέμβασης στο όνομα της ομαλότητας και της ειρήνης. Η τεχνική αυτή άναψε στις περισσότερες χώρες τον πόλεμο - εμφύλιο και μη - που διατηρείται έως και τις μέρες μας.

Το ίδιο επιχειρούν τώρα και στη Βρετανία. Βάζουν το εθνικιστικό κόμμα της Σκωτίας και το Σιν Φέιν, που κυριαρχούνται όχι απλά από εθνικιστική υστερία, αλλά από φυλετισμό, να εκβιάσουν τις καταστάσεις και να δημιουργήσουν εικόνα διάλυσης. Τώρα γίνεται φανερός ο σκοπός του Σκοτσέζικου δημοψηφίσματος το 2014 από τον Κάμερον και οι πρόσθετες εξουσίες που η κυβέρνησή του παραχώρησε στο επιλεγόμενο κοινοβούλιο της Σκωτίας.

Η πρόθεση δεν ήταν ο αποχωρισμός της Σκωτίας, αλλά η πολιτική επικράτηση των φυλετιστών και εθνικιστών του Scottish National Party (SNP), τους οποίους ελέγχει απόλυτα το City και το βρετανικό κατεστημένο. Με τον τρόπο αυτό κατόρθωσε ο Κάμερον να αποτρέψει την ορμητική είσοδο στο κοινοβούλιο του UKIP στις εκλογές του 2015. Το SNP πήρε μόλις το 4,7% των ψήφων, αλλά αναδείχθηκε τρίτο σε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση με 56 έδρες στο κοινοβούλιο επειδή επικράτησε σ' όλες τις κομητείες της Σκωτίας. Αντίθετα, το UKIP μπορεί να ήρθε τρίτο κόμμα με 12,6% των ψήφων, όμως πήρε μόλις 1 έδρα.

Τώρα έβαλαν του Σκωτσέζους εθνικιστές να απειλούν με αποχώρηση από το Ηνωμένο Βασίλειο, ώστε η Σκωτία να παραμείνει στην ΕΕ. Αν τυχόν και συμβεί κάτι τέτοιο, θα το πληρώσει ακριβά ο Σκωτσέζος εργαζόμενος. Θα χάσει ακόμη και τα ελάχιστα που του έχουν απομείνει εφαρμόζοντας τις οδηγίες της ενιαίας αγοράς και κοινοτικών κεκτημένων. Η Σκωτία μπόρεσε να κρατήσει καλύτερο επίπεδο δημόσιων υπηρεσιών, χαμηλότερο επίπεδο ιδιωτικοποιήσεων λόγω του ειδικού καθεστώτος εντός του Ηνωμένου Βασιλείου.

Μια Σκωτία εκτός Ηνωμένου Βασιλείου και εντός ΕΕ δεν θα κρατήσει για πολύ. Πολύ σύντομα θα αναγκαστεί να υιοθετήσει και το ευρώ. Ειδικά, αν το City μεταφερθεί εκεί, όπως κινδυνολογούν ορισμένοι. Και τότε θα απολαύσουν οι Σκωτσέζοι - πρωτίστως οι εργαζόμενοι - την κατάσταση που απολαμβάνουμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα.

Στην πράξη τόσο οι Ιρλανδοί εθνικιστές, όσο και οι Σκωτσέζοι εθνικιστές αποδεικνύονται για μια ακόμη φορά καλοί πελάτες της Γερμανικής Ευρώπης. Το ίδιο έκαναν και κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, όπου στο όνομα του αγώνα κατά της κυριαρχίας των Άγγλων υποστήριξαν - συχνά έμπρακτα - τους ναζί. Τους αρκούσε που οι ναζί τους είχαν υποσχεθεί "ανεξαρτησία" στην Ενωμένη Ευρώπη που οικοδομούσαν καίγοντας και σφάζοντας.

Σήμερα, βέβαια, λειτουργούν όχι μόνο υπέρ της νεοναζιστικής ΕΕ, αλλά και σε στενή συνεργασία με το βρετανικό κατεστημένο που δεν θέλει με τίποτε τη Βρετανία εκτός ΕΕ. Έστω κι αν διακινδυνεύουν μ' αυτόν τον τρόπο να σπρώξουν ολόκληρη τη χώρα σε εμφύλιο και διάλυση. Όπως ακριβώς έκαναν για δεκαετίες οι βρετανοί αποικιοκράτες με τις αποικίες τους, προκειμένου να μην αποκτήσουν ποτέ αληθινή εθνική και λαϊκή κυριαρχία.

 

 Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ  http://dimitriskazakis.blogspot.gr

Και επιτέλους σκασμός οι Ευρωλιγούρηδες πολύ μιλήσανε!

Στο Μικρόφωνο - BREXIT» με καλεσμένο τον Λ.Βατικιώτη στις 24 Ιουν 2016

Ο Δ.Καζάκης αναλύει τις συνέπειες του BREXIT σε Ελλάδα και Ε.Ε.

J. Cox: To ιδανικό θύμα σε μια πολύ βρώμικη ιστορία.

Πριν καν προλάβει να στεγνώσει το αίμα της δύστυχης J. Cox στον χώρο του εγκλήματος, η είδηση άρχισε να μεταδίδεται σε Βρετανία και Ευρώπη ως εξής: Η ειδεχθής δολοφονία της Cox ανατρέπει τα δεδομένα δίνοντας το προβάδισμα στην ψήφο παραμονής στην ΕΕ. Από την πρώτη στιγμή η J. Cox δεν δολοφονήθηκε μόνο μια φορά με ειδεχθή τρόπο, αλλά αμέτρητες φορές με κάθε δελτίο ειδήσεων, κάθε ρεπορτάζ, κάθε δήθεν ανάλυση, κάθε υποκριτικά συμπονετική δήλωση των επικεφαλής του "Μένω", κοκ. Όλοι τους χρησιμοποιούν με τον πιο εξόφθαλμο και χυδαίο τρόπο τη δολοφονία σαν μέσο για να αποσπαστούν ψήφοι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.

Έτσι ξέσπασε μια αλλόφρονα εκστρατεία στη βάση μιας τόσο πρόστυχης καπηλείας της συγκεκριμένης δολοφονίας, που είχε εξαρχής σαν στόχο να εμφυτέψει τη συνενοχή γι' αυτήν την ειδεχθή πράξη σε κάθε έναν ξεχωριστά οιονεί ψηφοφόρο υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Η εκστρατεία αυτή είχε και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας επιχείρησης ψυχολογικού πολέμου εναντίον του πληθυσμού προκειμένου δια της συνενοχής να του αποσπάσει την ψήφο υπέρ της ΕΕ.

Αλήθεια, πότε πρόλαβαν να οργανώσουν όλη αυτή την εκστρατεία, που ξέσπασε μέσα σε λίγες ώρες από την δολοφονία της Cox; Πότε πρόλαβαν να διεξάγουν έρευνες που παρουσίασαν σχεδόν αμέσως με αντιστροφή του κλίματος υπέρ του "Μένω"; Όλα δείχνουν ότι οι καθοδηγητές της εκστρατείας ήταν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τη δολοφονία πριν καν συμβεί αυτό το ειδεχθές έγκλημα.

Ας δούμε το σκηνικό. Η εκστρατεία υπέρ της ΕΕ πήγαινε down the tubes, όπως θα έλεγαν κι οι Βρετανοί. Κι είναι λογικό. Κανένας από τους υποστηρικτές της παραμονής στο τερατούργημα της ΕΕ δεν έχει να πει τίποτε το θετικό. Κι έτσι ολόκληρη η εκστρατεία του "Μένω" θεμελιώθηκε στον εκφοβισμό του ψηφοφόρου και την κινδυνολογία σε βαθμό γελοιότητας.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο για τα αφεντικά της εκστρατείας. Αντί η πλειοψηφία των Βρετανών ψηφοφόρων να τρομοκρατηθεί και να πάει σαν κοπάδι προβάτων να ψηφίσει υπέρ της παραμονής, έγινε το αντίθετο. Αγανάκτησε με την προσβολή στη νοημοσύνη της σε τέτοιο βαθμό που η ψήφος υπέρ του "Φεύγω" έγινε ουσιαστικά μονόδρομος για τους περισσότερους.

Κάτι έπρεπε να γίνει. Αλλιώς οι Βρετανοί θα ψηφίσουν στις 23 Ιούνη υπέρ της εξόδου με τέτοια πλειοψηφία που κανένα κοινοβούλιο, καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορεί να παραβλέψει εύκολα, χωρίς μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις. Κι έτσι η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ δεν θα έδινε μόνο την ευκαιρία στους βρετανούς να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή στη χώρα τους, αλλά θα επέφερε ένα καίριο πλήγμα εναντίον της Νέας Τάξης των ευρωκρατών, που είναι ότι χειρότερο συνέβη στην Ευρώπη από την εποχή της Νέας Τάξης των ναζί.

Χρειαζόταν επειγόντως ένα θύμα, ένας "μάρτυρας" του αγώνα για την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ. Η J. Cox ήταν το ιδανικό θύμα. Ευπαρουσίαστη, δημοφιλής, χαμηλού προφίλ πολιτικός, μητέρα ανήλικων παιδιών, καλή σύζυγος, χωρίς εμφανείς διαπλοκές με κυκλώματα και σκάνδαλα, αυτοδημιούργητη, ακτιβίστρια, χωρίς πλούτη. Μια τυπική καθώς πρέπει μεσοαστή, ιδανική για να ταυτιστεί μαζί της ο μέσος Βρετανός ψηφοφόρος και ιδιαίτερα οι γυναίκες.

Πολύ φοβάμαι ότι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο δολοφονήθηκε. H προετοιμασία για τη δολοφονία ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Ανώνυμες απειλές που κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει. Γιατί να απειληθεί η Cox; Ήταν τόσο καθοριστική η συμμετοχή της στο πλευρό του εξαγορασμένου δίδυμου Κάμερον-Κόρμπιν και των υπολοίπων ευρωλιγούρηδων; Ούτε κατά διάνοια.

Τότε γιατί να απειληθεί η Cox κι όχι οι ηγέτες, ή οι πιο προβεβλημένοι της εκστρατείας του "Μένω"; Κι εφόσον απειλήθηκε, γιατί δεν φρόντισε η αστυνομία να διαθέσει έναν αστυνομικό για προστασία. Ένας μόνος αστυνομικός θα ήταν αρκετός. Οι δικαιολογίες που λένε ότι η ίδια η Cox δεν ήθελε, είναι για μικρά παιδιά. Η αστυνομία θα μπορούσε να παράσχει διακριτική προστασία, εφόσον - όπως λένε - επέμεναν τα απειλητικά μηνύματα.

Κι έτσι η Cox δολοφονείται έξω από το σπίτι της με τον πιο ειδεχθή τρόπο. Από ποιόν; Από κάποιον με βεβαρημένο παρελθόν ψυχασθένειας, ο οποίος μπαινοβγαίνει για χρόνια σε προγράμματα επανένταξης. Ιδανικός τύπος για να προγραμματιστεί προκειμένου να διαπράξει ένα τόσο ειδεχθές έγκλημα χωρίς να αφήσουν ίχνη αυτοί που πραγματικά το σχεδίασαν και το οργάνωσαν.

Πότε δολοφονήθηκε; Όταν το "Φεύγω" από την ΕΕ έχει ξεφύγει τόσο μπροστά από το "Μένω", ώστε η απόσταση να μην μπορεί να καλυφθεί έως την 23η Ιούνη. Υπάρχει πιο ιδανικό έγκλημα προς εκμετάλλευση από την εκστρατεία του "Μένω";

Αν μετά από καιρό αποκαλυφθεί ότι η ειδεχθής δολοφονία της J. Cox έγινε για να μην φύγει η Βρετανία από την ΕΕ, προσωπικά δεν θα εκπλαγώ. Η μαφία της ΕΕ δεν κατάγεται μόνο ιδεολογικά και πολιτικά από τους ναζί, είναι το ίδιο αδίστακτη με τους ναζί. Στην Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια έχουν δολοφονήσει εν ψυχρώ κοντά στους 100 χιλιάδες πολίτες. Είτε οδηγώντας τους μαζικά στην αυτοκτονία, είτε διαλύοντας το σύστημα υγείας της χώρας. Την Cox θα λυπηθούν;

 πηγή  http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2016/06/j-cox-to.html#more