Μην ακουμπάτε τη νεολαία μας, αλήτες ! (Μια απάντηση στους υβριστές της νεολαίας του τόπου μας) του Κώστα Γιαννιώτη

Μέσα στις κρίσιμες μέρες και ώρες που περνά η πατρίδα μας, η ζωή δε σταμάτησε και τα καθημερινά γεγονότα συνεχίζουν να διαδέχονται το ένα το άλλο.

Μέσα σ` αυτά και ένα τραγικό γεγονός, αρκετό για να φέρει στην επιφάνεια αλήθειες, που για πολλούς από μας βρίσκονται καταχωνιασμένες στα βάθη της λαθεμένης εκτίμησης και αμφισβήτησης. Σε βάθη που παγιώνονται απόψεις χωρίς κριτήρια και λογική βάσανο.

Μαρούσι, πριν λίγες μέρες…….

Τέσσερις νέοι άνθρωποι, τέσσερα νεαρούδια, γυρίζοντας, αργά τη νύχτα, από τη δουλειά τους, έπεσαν θύματα τροχαίου δυστυχήματος. Το 26χρονο αγόρι νεκρό και οι τρεις κοπέλες, που επέβαιναν στο ίδιο αυτοκίνητο, βαριά τραυματισμένες και σε κρίσιμη κατάσταση σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Η έκκληση των γιατρών για αίμα πέρασε, μέσω φίλων των κοριτσιών, στο fb.

Η διαδικτύωση απλώθηκε αστραπιαία και ξεπέρασε κατά πολύ το στενό κύκλο των φιλικών προσώπων. Η απάντηση της νεολαίας ήταν ακαριαία. Μέσα σε λίγες ώρες τα κεντρικά νοσοκομεία της Αθήνας πλημμύρισαν από νέους ανθρώπους, που η συντριπτική πλειοψηφία τους δεν ήξερε, μέχρι χθες, ούτε την έννοια της λέξης αιμοδοσία. Ζητούσαν να προσφέρουν…. το αίμα τους, δημιουργώντας το αδιαχώρητο στους διαδρόμους των νοσοκομείων και εκπλήσσοντας κι αυτούς ακόμα τους γιατρούς. Οι περισσότεροι απ` αυτούς - σύμφωνα με αφηγήσεις γιατρών – είχαν εγκαταλείψει τη βραδινή τους έξοδο και διασκέδαση, για να τρέξουν στα νοσοκομεία. Ήταν νέοι που κινητοποιήθηκαν από κάθε συνοικία της Αθήνας, από κάθε γωνιά της κάθε συνοικίας, ακόμα και από γειτονικές, με την Αθήνα, πόλεις. Τελικά συγκεντρώθηκαν πάνω από 500 (ναι πεντακόσιες) φιάλες αίματος, όταν σε κεντρικές εξορμήσεις αιμοδοσίας που διενεργούν τα νοσοκομεία σε κεντρικά σημεία των πόλεων, οι γιατροί πανηγυρίζουν όταν καταφέρνουν να συλλέξουν 15 – 20 φιάλες.

Αυτή είναι η νεολαία μας ! Αυτή είναι και η απάντησή της !

Είναι η νεολαία της αλληλεγγύης και της προσφοράς ! Η τόσο αδικημένη και σπιλωμένη από τους …. ‘’τιμητές’’ της κοινωνίας. Η νεολαία που κατηγορείται από ……… τους θύτες της σαν γενιά χωρίς ιδανικά, σαν γενιά άπραγη, αδιάφορη και παραδομένη.

Αυτά επικαλούνται όλοι αυτοί που με τα καμώματά τους και τις πρακτικές τους παλεύουν, χρόνια τώρα, να αποπροσανατολίσουν, να ευνουχίσουν και να παροπλίσουν αυτή τη νεολαία, έτσι ώστε να την κάνουν ακίνδυνη γι αυτούς. Να μη μπορεί να τους κρίνει και να τους δικάσει.  

Είναι κι αυτοί οι άλλοι, γονιοί, δάσκαλοι και πολιτικοί, που την αδιαντροπιά και το δικό τους αμοραλισμό, ή το ραγιαδισμό τους, τον προβάλλουν στο πρόσωπο και το κορμί της νεολαίας, σαν άλλοθι των βρώμικων και υστερόβουλων επιλογών τους.

Είναι όλοι αυτοί  που δεν υποψιάστηκαν ή προσπάθησαν εντέχνως να κρύψουν το γεγονός ότι η νεολαία μας, ενστικτωδώς, τους κατάλαβε, τους ‘’ξεψάχνισε’’ και τους απέρριψε. Αυτοί και οι πράξεις τους, που οδήγησαν τη νεολαία να νιώσει προδομένη και λεηλατημένη από όνειρα. Η νεολαία που τους προειδοποίησε τραγουδώντας ….. ‘’Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, το μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε…. ‘’ ‘’….. συνένοχο στο φόνο δεν θα μ` έχετε…..’’!

Είναι αυτοί που έγιναν καθεστώς και κοινωνικοπολιτικό STATUS. Αυτοί οι ίδιοι που ανάγκασαν τη νεολαία να γίνει μάρτυρας του ραγιαδισμού τους και εθνικής προδοσίας τους. Οι προσκυνημένοι, που λογοδοτούν σε αφεντικά και κατακτητές !

Είναι αυτοί – οι κριτές της νεολαίας – που ενώ παραιτήθηκαν, σαν νενέκοι, από την ιερή υποχρέωσή τους να παραδώσουν στα παιδιά και τα εγγόνια τους μια πατρίδα ελεύθερη και ανεξάρτητη, φόρτωσαν στις πλάτες της νεολαίας αυτήν την υποχρέωση.

Να θυμούνται όμως ότι αυτή η νεολαία, όσο κι αν την τσαλαπάτησαν, κρατά βαθιά στον κόρφο της ριζωμένη την αξιοπρέπεια, τον ανθρωπισμό και πηγαία συναισθήματα φιλοπατρίας και αλτρουισμού.

Να είναι σίγουροι ότι αυτά θα είναι η βάση πάνω στην οποία θα στεριωθεί η αγωνιστικότητα που παρέα με την οργή θα σαρώσει τους σάπιους.

Δε θα ανεχτούν για πολύ ακόμα οι νέοι να τους φτύνουν και να δολοφονούν τα όνειρά τους οι γενίτσαροι, αυτοί οι γλοιώδεις παραιτημένοι που κλαψουρίζουν. Είναι στη γωνιά, μετρώντας και ράβοντας κουστούμια για τον καθένα τους. Γι` αυτούς που τους έκλεψαν τα όνειρα, αλλά και γι αυτούς που αντί να αναλάβουν το χρέος τους, ζητούν από τους νέους να τους ξεχρεώσει.

Κοντά λοιπόν τα χέρια σας και βουλωμένα τα βρωμερά σας στόματα  όταν μιλάτε για τη νεολαία μας !

Είναι η ελπίδα του τόπου μας και το χρυσωρυχείο της πατρίδας μας !

Κώστας Γιαννιώτης

Μέλος του Ελεγκτ. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ