Οι Γερμανικές οφειλές πάνε για ξεπούλημα (του Δημήτρη Καζάκη)

«Η Αθήνα θέλει να έρθει σε συμφωνία σχετικά με το ζήτημα των αποζημιώσεων… Πρέπει να βρούμε έναν κοινό παρονομαστή», δήλωσε ο Κοτζιάς σε συνέντευξη στην Süddeutsche Zeitung (22/3). Η συγκεκριμένη εφημερίδα τιτλοφόρησε την κατάπτυστη συνέντευξη του ΥΠΕΞ με τον εξής χαρακτηριστικό τίτλο: «Η Αθήνα θέλει να συμβιβαστεί για τις αποζημιώσεις.»

Η υπόθεση των Γερμανικών οφειλών δεν είναι μια διμερής εκκρεμότητα μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Έτσι την θέλουν οι κυβερνήσεις Αθήνας και Βερολίνου προκειμένου να γίνει αντικείμενο ανατολίτικου παζαριού και συμψηφισμών.

Πρόκειται για μια εκκρεμότητα της Γερμανίας με τα Ηνωμένα Έθνη όπως αυτά συγκροτήθηκαν μετά τη λήξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Η επίσημη Γερμανία αρνείται να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Ελλάδα, ως είχε υποχρέωση από τη Συνδιάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο το 1945.

Πρόκειται για μια βάρβαρη άρνηση των διεθνών υποχρεώσεων της Γερμανίας, προκειμένου να απαλλαγεί από το καθεστώς του «εχθρικού κράτους», όπως την είχε στιγματίσει από την ίδρυσή του ο ΟΗΕ. Και μόνο η άρνησή της υπογραφής συνθήκης ειρήνης με την Ελλάδα, η οποία υπήρξε ένα από τα 50 ιδρυτικά μέλη του ΟΗΕ το 1945, επαναφέρει το καθεστώς «εχθρικού κράτους» για τη Γερμανία με βάση το άρθρο 107 του Καταστατικού Χάρτη.

Μόνο δοσιλογικές και εθελόδουλες κυβερνήσεις αρνήθηκαν να θέσουν από θέση αρχής την εκκρεμότητα αυτή της Γερμανίας. Μόνο δοσιλογικές και εθελόδουλες κυβερνήσεις παζαρεύουν το αίμα των νεκρών τους και θέλουν να το συμψηφίσουν με οποιαδήποτε ανταλλάγματα.

Μια αληθινά δημοκρατική και πατριωτική κυβέρνηση οφείλει να ξεκινήσει από την απαίτηση να υπογράψει η Γερμανία τη συνθήκη ειρήνης που εκκρεμεί. Διαφορετικά οφείλει να θέσει θέμα «εχθρικού κράτους» με βάση το άρθρο 107 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ κι έτσι να τεθεί υπό αμφισβήτηση η νόμιμη παραμονή της Γερμανίας στον Οργανισμό.

Αν η Γερμανία, όπως ισχυρίζεται, έχει διευθετήσει νομικά το θέμα, τότε δεν έχει παρά να δημοσιοποιήσει τα διμερή σχετικά ντοκουμέντα. Όσο δεν το κάνει, η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να απαυθυνθεί στη Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ και να θέσει ξεκάθαρα θέμα «εχθρικού κράτους»¨με βάση τον Καταστατικό Χάρτη και την ιδρυτική συνδιάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο. Και τότε θα δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος για τη Γερμανία. Θα δούμε αν θα μπορεί να αρνείται τις διεθνείς της υποχρεώσεις που εκπορεύονται από τη συμμετοχή της στον ΟΗΕ.

Δυστυχώς, όμως, η κυβέρνηση θέλει να εγκλωβίσει το όλο ζήτημα σε μια διμερή υποβαθμισμένη διαπραγμάτευση, όπου η μόνη διέξοδος είναι ποικίλα «αντισταθμιστικά οφέλη» για να περάσει της Γερμανίας. 

Ανατολίτικο παζάρι με τους νεκρούς, με τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, με τα ιερά και όσια της πατρίδας.