Ε.ΠΑ.Μ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ & ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Σάββατο 30 Νοεμβρίου & Κυριακή 01 Δεκεμβρίου 2013

Αθήνα

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ) διοργανώνει Διεθνή Συνάντηση στην Αθήνα με θέμα «Χρέος, Εθνικό νόμισμα και Δημοκρατία» στις 30 Νοεμβρίου και 01 Δεκεμβρίου 2013, στο 'Ciné Κεραμεικός' με συμμετοχή οικονομολόγων, ιστορικών, ακτιβιστών, δημοσιογράφων και πολιτικών προσωπικοτήτων και κινημάτων απ' όλο τον κόσμο.

Με συμμετοχές όπως το Κίνημα των 5 Αστέρων του Πέπε Γκρίλο, του Hördur Torfason (εμπνευστή και επικεφαλής της «ειρηνικής ισλανδικής επανάστασης» του 2008), του πολύ γνωστού οικονομολόγου και μέλους της κίνησης Socialismo 21, Pedro Montes, του οικονομολόγου Marco Balestra, μέλος του δικτύου οικονομολόγων Eurotruffa και πολλών άλλων εκπροσώπων Κινημάτων από Γαλλία, Ισπανία, Βρετανία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Αίγυπτο, Ρωσία, Ρουμανία, κ.α., θα διεξαχθεί Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων, στην Αθήνα, με διοργανωτή το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ). Οικοδεσπότης της συνάντησης θα είναι ο Δημήτρης Καζάκης , Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ

Η Διεθνής Συνάντηση, έχει θέμα: «Χρέος, Εθνικό νόμισμα και Δημοκρατία» και θα διεξαχθεί στην Αθήνα, στις 30 Νοεμβρίου και 1η Δεκεμβρίου 2013, στο «Ciné Κεραμεικός» (Kεραμεικού 58 & Μαραθώνος 13, στάση μετρό: Κεραμεικός) με ελεύθερη είσοδο για όλους τους πολίτες που θέλουν να παρακολουθήσουν αλλά και να συμμετάσχουν με ερωτήσεις προς τους καλεσμένους.

Το συνέδριο, θα είναι σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ιταλικά με ταυτόχρονη διερμηνεία στα ελληνικά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά διοργανώνεται στην Ελλάδα συνάντηση με τέτοιο θέμα και στόχο έχει - εκτός από την ανταλλαγή απόψεων και εμπειρίας - την ενημημέρωση της ελληνικής κοινής γνώμης, από πρώτο χέρι, για τις έντονες πολιτικές διεργασίες και τη δημιουργία νέων πολιτικών χώρων, σε πολλές χώρες του κόσμου, με κύρια συνισταμένη την αμφισβήτηση του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού ως κύριου υπεύθυνου για την παγκόσμια κρίση, μέρος της οποίας αποτελεί και η Ελλάδα.

Παράλληλα θα συζητηθεί πώς το χρέος, το οποίο σε συνδυασμό με την αδυναμία κοπής εθνικού νομίσματος στο πλαίσιο της ευρω-ένωσης οδηγεί στην κατάλυση της δημοκρατίας, την απώλεια εθνικής ανεξαρτησίας και εν τέλει στην εξαθλίωση. Οι ομιλητές με τις παρουσιάσεις και τις τοποθετήσεις τους θα αναδείξουν τις πτυχές του ίδιου προβλήματος για τις χώρες τους και θα μας πληροφορήσουν για τους τρόπους αντίδρασης που προτείνουν.

                   ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΤΗΣΗΣ (πατήστε εδώ)

                                                                                                                             

Συμμετέχουν:

Hördur Torfason: ακτιβιστής, καλλιτέχνης, εμπνευστής και επικεφαλής της «ειρηνικής ισλανδικής επανάστασης» του 2008. Όταν η ισλανδική οικονομία κατέρρευσε τον Οκτώβριο του 2008, ο Torfason στεκόταν επί μήνες μπροστά από το κτήριο του Κοινοβουλίου και ρωτούσε δύο απλές ερωτήσεις: «τι συνέβη στην χώρα μας» και «τι πρόκειται να κάνουμε». Σιγά σιγά σχηματίστηκε ολόκληρο λαϊκό κίνημα, το οποίο εξανάγκασε σε παραίτηση και δίκη την κυβέρνηση της Ισλανδίας καθώς και των επικεφαλής της επιτροπής κεφαλαιαγοράς και της εθνικής τράπεζας, την μονομερή ακύρωση του ισλανδικού χρέους και την δημιουργία νέου Συντάγματος. Εθνικός ήρωας στην πατρίδα του ο Torfason περνάει τώρα τον χρόνο του ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο διηγούμενος την γλυκόπικρη ιστορία της Ισλανδίας και μοιράζοντας εμπειρίες και τακτικές με κινήματα σ’ όλον τον κόσμο.

François Asselineau: Γάλλος πολιτικός επικεφαλής του κινήματος Union Populaire Républicaine (=Δημοκρατική Λαϊκή Ένωση) , το οποίο προτείνει την μονομερή αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ, την Ευρωζώνη και το ΝΑΤΟ. Ο Asselineau έχει διατελέσει μεταξύ άλλων Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας από το 2004 μέχρι το 2006. Έκτοτε οργώνει την Γαλλία με διαλέξεις και ομιλίες, ώστε να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για τον κίνδυνο που συνεπάγεται για την Γαλλία και την Ευρώπη το ενιαίο νόμισμα και το «πολιτικό apartheid» των Βρυξελών.

Antonino Galloni: οικονομολόγος, εκπρόσωπος του κινήματος Eurotruffa (=ευρωαπάτη), μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Ινστιτούτου Κοινωνικής Πρόνοιας και συγγραφέας πολλών βιβλίων. ΟGalloni δίδαξε επίσης βιομηχανική οικονομία στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνο, Πολιτική Οικονομία στο Πανεπιστήμιο της Μοδένα καθώς και στο Ελεύθερο Διεθνές Πανεπιστήμιο Κοινωνικών Σπουδών (LUISS) της Ρώμης. 

Pedro Montes: οικονομολόγος, μέλος της κίνησης Socialismo 21. O Montes υπήρξε από τους πρώτους επικριτές του ευρώ και με το βιβλίο του «Η ημιτελής ιστορία του ευρώ» πριν από 11 χρόνια προέβλεψε τα σημερινά προβλήματα της Ευρώπης. Επί 36 χρόνια εργάστηκε στο Κέντρο Ερευνών της Τράπεζας της Ισπανίας. Σήμερα συμμετέχει στις λαϊκές συνελεύσεις πολλών πόλεων της Ισπανίας αναλύοντας την ανάγκη επιστροφής της Ισπανίας σε εθνικό νόμισμα.

Antti Pesonen: ακτιβιστής, επικεφαλής αντιπροσωπείας του Κόμματος της Ανεξαρτησίας Φινλανδίας, το οποίο τάσσεται υπέρ της αποχώρησης της Φινλανδίας από την ευρωζώνη και το ΝΑΤΟ.   

Opa Kampinjimpagna: οικονομολόγος, πρόεδρος του AFRODAD (Αφρικάνικο Φόρουμ για το Χρέος και την Ανάπτυξη), σκοποί του οποίου είναι μεταξύ άλλων η ακύρωση του χρέους των χωρών της Αφρικής, η ανεύρεση εναλλακτικών μοντέλων ανάπτυξης, η ανάλυση των αιτίων, της δομής και των συνεπειών του Αφρικάνικου χρέους και η αναζήτηση βιώσιμης και οριστικής λύσης του προβλήματος του χρέους και της ανάπτυξης.

Monia Benini: ακτιβίστρια, εκπρόσωπος του κινήματος ‘Per Il Bene Commune’, το οποίο εργάζεται μεταξύ άλλων  για την έξοδο της Ιταλίας από την ΕΕ και το ευρώ και υιοθέτηση εθνικού νομίσματος και Εθνοσυνέλευση. Η Μόνια -δηλωμένη φίλη της Ελλάδας- έχει επανειλημμένα επισκεφθεί την Ελλάδα και έχει εκδώσει τρία βιβλία σχετικά με την κρίση στην ΕΕ και την Ελλάδα.

Janus Putkonen: ακτιβιστής, ιδρυτής του εναλλακτικού διαδικτυακού δικτύου ενημέρωσης www.verkkomedia.org,  επισήμου συνεργάτη για την Φινλανδία μέσων

ενημέρωσης,όπως  Russiiskaya Gazeta, Russia Today, PressTV, RIA Novosti, SANA,Prensa Latina,  Fars News, Al Manar, Ma'an News, Antiwar, Infowars, Global Research κλπ. 

Pablo Erlantz & Sonia Oronoz: εκπρόσωποι του κινήματος Asociación DemocraciaReal Ya, το οποίο προήλθε από το «κίνημα των πλατειών της Ισπανίας» και το οποίο προωθεί μεταξύ άλλων δημοψήφισμα για την επιστροφή της Ισπανίας σε εθνικό νόμισμα.

Victoria Stoiciu: ακτιβίστρια καιαρθρογράφος στο διαδικτυακό περιοδικό www.criticattac.ro Ρουμανίας.

Giacomo Bracci & Francesco Ruggieri:
οικονομολόγοι, εκπρόσωποι του κινήματος ‘Economia per I citadini’, το οποίο διοργανώνει διαλέξεις για την ενημέρωση της ιταλικής κοινής γνώμης για την ανάγκη νομισματικής και η πολιτικής ανεξαρτησίας μέσω εθνικού νομίσματος και ελέγχου των τραπεζών από το Κράτος.

Mahinour El-Badrawi: νομικός, εκπρόσωπος της οργάνωσης ‘DropEgypt’s Debt’. Πρόκειται για την οργανωμένη έκφραση πολλών κινημάτων και μεμωνομένων πολιτών της Αιγύπτου για την διαγραφή του χρέους Μουμπάρακ ύψους  35 δισεκατομύριων δολαρίων, το οποίο ‘κληροδοτήθηκε’ στον αιγυπτιακό λαό.

Romain Bessonet & Pierre-Yves Rougeyron: εκπρόσωποι της οργάνωσης ‘Cercle d’Aristote’, η οποία διοργανώνει σε εβδομαδιαία βάση στο Παρίσι συζητήσεις και ομιλίες με θέμα κυρίως τον οικονομικό και πολιτικό εξανδραποδισμό της Γαλλίας.

Alberto Montero: οικονομολόγος, πρόεδρος του ‘Κέντρου Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών -CEPS’,  πολιτικού οργανισμού που για πάνω από μία δεκαετία παρέχει τεχνικές, οικονομικές και νομικές συμβουλές στις κυβερνήσεις της Βενεζουέλας, της Βολιβίας, του Ισημερινού και της Παραγουάης.

William Mallinson: 
ιστορικός, πρώην διπλωμάτης και καθηγητής ιστορίας, λογοτεχνίας και πολιτισμού στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο καθώς και καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στο New York College στην Αθήνα, όπου ζει από το 1994. Είναι επίσης ερευνητής διπλωματικών εγγράφων σχετικών με τις ελληνο-βρετανικές σχέσεις και συγγραφέας πολλών βιβλίων.

Στην συνάντηση θα παρευρεθεί εκπρόσωπος του Κινήματος 5 Αστέρων της Ιταλίας.

James Reynolds: αντιπρόεδρος του ‘Campaign for anIndependent Britain’, οργανισμού-ομπρέλλας όλων των ευρωσκεπτικιστικών κινημάτων της Βρετανίας ήδη από την δεκαετία του ’60.

Anthony Coughlan: καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Trinity College του Δουβλίνου και διευθυντής τoυ κέντρου έρευνας σε θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης ΄Εθνική Πλατφόρμα’. Το κέντρο συντονίζει τις δράσεις οικονομολόγων, νομικών και άλλων επιστημόνων, οι οποίοι τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας , της δημοκρατἰας και της συνεργασίας των κρατών της Ευρώπης.

Χαιρετισμό θα απευθύνουν μέσω κειμένου οι  Andreas Popp &Rico Albrecht του Ινστιτούτου Wissensmanufaktur.

Οικοδεσπότης της συνάντησης θα είναι ο Δημήτρης Καζάκης, οικονομολόγος-αναλυτής και Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ..

Το συνέδριο, θα είναι σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ιταλικά με ταυτόχρονη διερμηνεία στα ελληνικά,  ώστε το κοινό όχι μόνο να ακούει στα ελληνικά τις τοποθετήσεις και παρουσίασεις των ομιλητών αλλά κυρίως και να συμμετέχει με ερωτήσεις και θα μεταδίδεται ζωντανά στην διεύθυνση www.epamhellas.gr

Η είσοδος είναι ελεύθερη σε όλους.

Επικοινωνία: ΕΠΑΜ  Τομέας Διεθνών Σχέσεων

Θανάσης Λασκαράτος

τηλ.: 6979 28 73 48

e-mail: epam.international.relations@gmail.com

Πράξτε κάτι! Τώρα!

     Η παραίνεση απευθύνεται προς τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης.

     Η κατάσταση έχει πιά ξεφύγει από τα όρια, και εικόνες σαν κι αυτή της φωτογραφίας, ενδεχομένως με άλλα ρούχα και έγχρωμες, θα ξαναδούμε πολύ σύντομα..

     Φτάνει πιά με τις διαμαρτυρίες μέσα στην Βουλή, και με τις ασκήσεις ''επί χάρτου''!
     Φτάνει με τους σχεδιασμούς τακτικής, με τις εξεταστικές επιτροπές, με τις επερωτήσεις και τις προτάσεις μομφής!
     Φτάνει με τις μονοήμερες απεργίες και τις ''κουτσές'' πορείες των συνδικάτων των εργατοπατέρων!

     Σε ένα κράτος που έχει αλωθεί η Δικαιοσύνη και έχει αδρανοποιηθεί η νομοθετική εξουσία, όλα αυτά είναι αδύνατον να λειτουργήσουν. Είναι ατελέσφορα!

     Ζητούν απ' τον λαό να πειθαρχήσει σε νόμους που παραγγέλνονται εκτός συνόρων, ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥΣ!
     Απειλούν τους πολίτες με ποινές φυλάκισης, δήμευσης, διαπόμπευσης!

     Πρέπει να βγείτε μπροστά αρχηγοί της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης και να κηρύξετε ΑΝΕΝΔΟΤΟ ΑΓΩΝΑ εναντίον αυτής της προδοσίας που συντελείται ανοικτά πλέον και θρασύτατα κατά της χώρας και του ελληνικού λαού!

     Να πάρετε το ρίσκο και τον λαό στην πλάτη σας!
     Το σύστημα θα σας κατηγορήσει για λαϊκισμό και ενδεχομένως για τυχοδιωκτισμό..
     Θα ξαμολύσουν τα σκυλιά της ''ενημέρωσης'', όλη την λάσπη και την καταστροφολογία που θα μπορέσουν να εφεύρουν, όλη την σαπίλα του καθεστώτος..

     Αν δεν λυγίσετε και δεν κάνετε πίσω, θα δώσετε θάρρος και στον τρομοκρατημένο λαό. Κι ο τροχός θ' αρχίσει να γυρίζει!

     Συμπαραταχθείτε, αφήστε διαφορές και αγκυλώσεις και κηρύξτε ΑΝΕΝΔΟΤΟ!

     Αδιαφορήστε για την προβοκάτσια των ΜΜΕ και τις εσωκομματικές σας αντιρρήσεις και συμπτύξτε μέτωπο εναντίον της κυβέρνησης και των μνημονίων!
     Αντιρρήσεις ''εκ του πονηρού'' θα φέρουν μόνον  όσοι βολεύονται, όσοι ωφελούνται απ' τα μνημόνια! Οι δωσίλογοι, οι μαυραγορίτες, οι κάθε είδους ''εθνικοί'' εργολάβοι και προμηθευτές, οι πολιτικάντηδες, τα κάθε λογής καθάρματα..

     ΜΑΖΙ! 
     Ο λαός θα καταλάβει. Και θα συμφωνήσει!
     Και θα συμπαραταχθεί μαζί σας στην ΑΝΕΝΔΟΤΗ πορεία απελευθέρωσης της χώρας, που ΜΑΖΙ θα του υποδείξετε!

     Πράξτε κάτι!  Ριζοσπαστικό και αποτελεσματικό!  Τώρα!

     Υπάρχουν τρόποι αντίδρασης και ΑΝΕΝΔΟΤΟΥ αγώνα.
     Βρείτε τους, και βρείτε τα μεταξύ σας..

     Εμείς εδώ κάτω, ο αντιμνημονιακός λαός, τα 'χουμε βρεί..

Πηγή: Ουδέν Σχόλιον (Μαντατοφόρος)

Οι Γερμανοί εκπαιδεύονται για "εισβολή σε ξένη χώρα για αντιμετώπιση κοινωνικών ταραχών"!!!

Ο γερμανικός στρατός δείχνει τον δρόμο ,την κατεύθυνση και κυρίως τον προορισμό για την αποστολή των ευρωπαϊκών Ενόπλων Δυνάμεων του όχι και πολύ μακρυνού μέλλοντος. Κι επειδή ως γνωστόν “ανήκομεν εις την Δύσιν” και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου μας “σέρνει” η “ατμομηχανή” της Ευρώπης πάμε. Και στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο γερμανικός στρατός έκανε 10ημερη άσκηση με σενάριο καταστολής πλήθους. Όχι στη Γερμανία αλλά σε άλλη χώρα!

Το σενάριο προέβλεπε εισβολή σε άλλη χώρα για να επιβληθεί «ο Νόμος και η Τάξη» , που είχαν διαταραχθεί από διαδηλώσεις και κοινωνικές αντιδράσεις που είχαν οδηγήσει σε βιαιότητες. Ακόμη χειρότερα το σενάριο προέβλεπε ότι ο γερμανικός στρατός θα έκανε αυτή την επέμβαση είτε λόγω αδυναμίας είτε λόγω άρνησης των εθνικών στρατιωτικών δυνάμεων να αντιμετωπίσουν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης!

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην άσκηση έλαβαν μέρος 3500 μέλη του γερμανικού στρατού με 700 οχήματα και εναέρια μέσα.

Η άσκηση έγινε σε περιοχή κοντά στο Αμβούργο . Σε ελεγχόμενη περιοχή στην οποία οι στρατιωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν σε επιχειρήσεις εντός και εκτός κατοικημένων περιοχών.

Την άσκηση πρόκληση εντόπισε το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων ΕΔΩ.   Τα όσα περιγράφονται ως σενάριο στο γερμανικό site είναι ανατριχιαστικά, αφού ο εχθρός είναι διαδηλωτές που αναφέρονται ως "αντάρτες" και η αντιμετώπισή τους δεν περιορίζεται στις ειδικές μονάδες καταστολής πλήθους. Μέχρι και τα Leopard  (!!!) κατεβάζουν στους δρόμους.

Βέβαια το σημείο που πρέπει να επικεντρώσουμε είναι η "εισβολή" επί της ουσίας σε οποιαδήποτε χώρα δηλώσει αδυναμία αντιμετώπισης ταραχών!

Ποια θα είναι η πρώτη χώρα που θα βιώσει την νέα γερμανική εισβολή;

Πηγή:  ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

Κάθε επίκληση στην “αριστερά”, και τα κόμματά της, να “κάνει κάτι” είναι μία επίκληση στην ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.

Ανάφτε κάνα κερί. Ούτε τη μύτη τους δεν βλέπουν αυτοί οι καθοδηγητάδες-γραφιάδες-δημοσιογράφοι της ευρύτερης αριστεράς…

Κάθε επίκληση στην “αριστερά” (και τα κόμματά της) να “κάνει κάτι” είναι μία επίκληση στην ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.

Αν ακόμα και τώρα ΔΕΝ έγινε κατανοητό αυτό από κάποιους, δεν θα γίνει ποτέ…

Κι όποιος κάνει επικλήσεις στις ηγεσίες της αριστεράς σήμερα, το ξέρει δεν το ξέρει, είναι πράκτορας των συμφερόντων της ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ. Η αριστερά, οι ηγεσίες της, μόνο την σκληρή και ανελέητη κριτική μας πρέπει να δέχεται. Οχι επικλήσεις.

Πορείες και συγκεντρώσεις όπου σαν τους ζητιάνους παρακαλάμε για αύξηση εδώ και μείωση εκεί, τη στιγμή που έπρεπε να έχουμε ΜΟΝΟ ΘΕΣΜΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ αλλαγής του πολιτεύματος προς το δημοκρατικώτερο, είναι απλώς η διαιώνιση της αριστερής κοροϊδίας.

Παρακαλάμε δηλαδή να μας εκχωρήσουν κάποιο δικαίωμα. Διότι δεν τολμάμε να απαιτήσουμε την πολιτική μας ελευθερία. Δηλαδή την πολιτική μας ΑΥΤΟ-ΝΟΜΙΑ ως σύνολο. Δηλαδή την συγκρότηση του λαού σε ΔΗΜΟ, σε ΘΕΣΜΟ.

Ούτε το ότι τα δικαιώματα ΔΕΝ είναι ελευθερία, δεν μας έχει διδάξει η “υπερ-δημοκρατική” ηγεσία της πολυ-διαβασμένης αριστεράς. Αλλά είναι παραχωρήσεις μιας υπερκείμενης αρχής (=εξουσίας) προς ζήτουλες (=εμάς).

Η αριστερά κατεβαίνει ακόμα με συνθήματα του στυλ “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη” και αιτήματα όπως “μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση”. Αυτό πια κι αν είναι …σταθερότητα χαρακτήρα.

Και οργανώνει 24-ωρες απεργίες με …αιτήματα. Ούτε που πάει το μυαλό τους να οργανώσουν μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Με πολιτικά και θεσμικά αιτήματα. Που θα καταστήσουν τον ιδιοκτήτη της εξουσίας, τον λαό, από καρπαζοεισπράκτορα αφέντη στον τόπο του.

Είναι χιλιόμετρα μακρυά οι αριστερές ηγεσίες. Δεν το κάνουν από άγνοια. ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ. Εχθρός των ηγεσιών ΚΑΙ της αριστεράς είναι ο λαός. Ο οποίος πρέπει να μείνει χωρισμένος και περιφραγμένος σε κόμματα. Και παρατάξεις. Και πολιτικούς χώρους σαν τον αναρχικό “χώρο” για παράδειγμα.

Ωστε να μην καταφέρει ο λαός αυτός να φτάσει στην πολιτική συναίνεση και ομόνοια πατώντας πάνω στα κοινά του στοιχεία, στα συνεκτικά του στοιχεία. Αυτά που συγκροτούν την συλλογική του ταυτότητα. Την ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.

Γι’ αυτό και ανοίγουν κάποιοι τηλεχειριζόμενοι αριστεροί και αναρχικοί το κεφάλι όποιουνου κατεβαίνει στις πορείες με την ελληνική σημαία. Για να μην επιτευχθεί ποτέ αυτή η ευρείας βάσης πολιτική συναίνεση στον λαό, και απαιτήσει αυτός ο λαός αυτο-νομία και αυτο-κυβέρνηση. Κι όχι για …διεθνιστικούς λόγους και για την …αιμοβορία του εθνικισμού. Στο κάτω κάτω οι ιδεολογίες, αριστερές και δεξιές, μας οδήγησαν επίσης σε αλληλοσφαγές εδώ και παγκοσμίως. Αλλά δεν σκεφτήκαμε ποτέ να τις απαγορεψουμε…

Τέλος πάντων. Ο λαός ο ενωμένος, το εθνικό σύνολο που απαιτεί την αυτονομία και την αυτοκυβέρνηση (“Πραγματική Δημοκρατία Τωρα”) είναι ο μεγάλος κίνδυνος ΟΛΩΝ των ηγεσιών. Και οι ηγεσίες (αριστερές και δεξιές) ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.

Αυτή η κυβέρνηση πέφτει μ’ ένα φύσημα. Ούτε καν φύσημα. Κλανιά. Κι όμως δεν βρίσκεται κάποιος να το κάνει.

Την κυβέρνηση αυτή, είναι τόσο σαθρή, που την ρίχνει μέχρι παπάς συνοικιακής ενορίας που θα καλέσει στην τοπική πλατεία τους ενορίτες του βγάζοντας έναν εμπνευσμένο ΕΝΩΤΙΚΟ λόγο. Φαντάσου τι θα μπορούσε να κάνει ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος δηλαδή. Η κάποιος άλλος παρόμοιος θεσμικός. [Αλλά αν είσαι ...επαναστάτης αριστερός ή αναρχικός, δεν θες καν να το φανταστείς κάτι τέτοιο. Αμα ο ...επαναστάτης μπάζει αρχιεπισκόπους στον στοχασμό του (λέμε τώρα) τι σκ... επαναστάτης είναι; Σωστά. Συνεχίζουμε λοιπόν με τον παλιό καλό και αγνό αντι-καπιταλισμό: "πέντε φράγκα το χωνάκι"]
Θραξ Αναρμόδιος

Πηγή: Θραξ Αναρμόδιος

Κάντε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός

Ενώ τα σημάδια αποσύνθεσης στη χώρα μας είναι πια ορατά –και ενώ χιλιάδες συμπατριώτες μας είναι αφημένοι πια στη μοίρα τους και βουλιάζουν στην εξαθλίωση-, δεν είναι πολλοί αυτοί που μοιάζουν διατεθειμένοι να αντιδράσουν. Η πλειοψηφία περιμένει παθητικά μια λύση που θα έρθει μόνη της.

Αν κάτι είναι προφανές στην Ελλάδα του 2013, είναι πως οι Έλληνες δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στα πολιτικά κόμματα.

Όπως έχει διαμορφωθεί η οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα, θα έπρεπε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πετάνε.

Δεν πετάνε. Μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού τα θεωρεί εντελώς αναξιόπιστα, συστημικά και μέρος του προβλήματος.

Από τις εκλογές, όταν γίνουν, θα προκύψει μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν θα είναι μόνο ο 
ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση–ή και άλλα κόμματα- θα εξαρτηθεί από τον χρόνο που θα γίνουν οι εκλογές και από την κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται η χώρα (αυτό εξαρτάται, κυρίως, από τις προθέσεις της Γερμανίας), αφού αυτό θα υπαγορεύσει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αν θα πάει σε κυβέρνηση συνεργασίας.

Οι ελπίδες από μια τέτοια κυβέρνηση δεν είναι και πολλές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον απογοητευτικός τους τελευταίους μήνες και αδυνατεί να μεταμορφωθεί σε κίνημα. Αδυνατεί να κινητοποιήσει τους πολίτες. Μοιάζει να ενδιαφέρεται περισσότερο για το πώς θα ενσωματώσει όσους περισσότερους πασόκους μπορεί. Θέλω να δω τι θα τους κάνει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εμπνέει τους πολίτες. Είναι και κάπως δύσκολο να εμπνεύσεις, όταν καταγγέλλεις την κυβέρνηση και μιλάς για ανατροπή μέσα από το Mega, το Star και τον ΣΚΑΪ. Οι πιο πολλοί θα σε πάρουν για μαλάκα.

Επίσης, μπορεί να είναι όμορφη η πολυφωνία που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν θα είναι και πολύ χρήσιμη η πολυφωνία σε μια χώρα που έχει χρεοκοπήσει και το χρέος απειλεί να την καταπιεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαρτάται απόλυτα από την ελληνική κοινωνία. Από την στιγμή που οι πολίτες δεν αντιδρούν και έχουν ρόλο παθητικού παρατηρητή, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει κυβέρνηση αλλά δεν θα έχει την κατάλληλη δυναμική για να αλλάξει την κατάσταση.

Το να αναθέσεις την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ –και εσύ να κοιτάς και να περιμένεις- είναι η απόλυτη συνταγή αποτυχίας. Αυτό συνέβη με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, και τα αποτελέσματα είναι γνωστά.

Μοιάζει οι Έλληνες πολίτες να μην μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο από ανάθεση εξουσίας. Το σύνδρομο του ραγιά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει κυβέρνηση. Αν τα καταφέρει θα είναι πολύ ευχάριστο αλλά, αν δεν τα καταφέρει –που είναι και το πιο πιθανό-, δεν θα υπάρχει πια καμιά δικαιολογία και δεν θα μπορεί πια να επικαλείται το τι θα έκανε αν γινόταν κυβέρνηση.

Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει κυβέρνηση για να καεί.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ήδη κοιτάμε στην εποχή μετά την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Εκεί θα παιχτούν όλα.

Το θέμα είναι πως μέχρι να φτάσουμε σε εκείνη την εποχή θα έχουν χαθεί κι άλλες ζωές και θα έχουν εξαθλιωθεί ακόμα περισσότεροι Έλληνες.

Βέβαια, για να λέμε και την αλήθεια, οι Έλληνες, μετά την χρεοκοπία της χώρας, απέδειξαν περίτρανα πως το μόνο που τους νοιάζει είναι ο εαυτός τους.

Οπότε, ας πάψουν τουλάχιστον οι ψεύτικοι θρήνοι γι’ αυτούς που πέφτουν. Στην πραγματικότητα, δεν ενδιαφέρεται κανείς.

Πάμε Μουντιάλ.

Πηγή: Πιτσιρίκος

80.000 λιγότεροι οι Έλληνες σε δυο χρόνια μνημονίων...

Του Δημήτρη Καζάκη

Οι θάνατοι στη χώρα μας πολλαπλασιάστηκαν, οι γεννήσεις καταβαραθρώθηκαν ενώ η μετανάστευση αυξάνεται ραγδαία.

Η κυβέρνηση ζητωκραυγάζει για το επικαλούμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Ο φερόμενος ως Έλλην πρωθυπουργός αμέσως μόλις κατατέθηκε το σχέδιο του προϋπολογισμού, έτρεξε σαν τον γνωστό Χαρούλη από την παλιά διαφήμιση της Νουνού να πει τα καλά νέα στην Frau Μέρκελ. Και η Frau γεμάτη από εκείνο το είδος της ικανοποίησης που πάντα διακρίνει τους φιλόζωους όταν τα κατοικίδιό τους εκτελεί με θαυμαστή ακρίβεια τις εντολές που του δίνουν, αναφώνησε: «Πολλοί δεν το πίστευαν, αλλά η Ελλάδα έχει πρωτογενές πλεόνασμα!»

Μεγάλη επιτυχία. Πρωτοφανής. Έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Οι επαινετικές δηλώσεις της Frau και του ανάπηρου Σόιμπλε μπορούν να συγκριθούν μόνο με την ικανοποίηση που έδειχνε ο Χίτλερ όταν τα σκυλιά του εκτελούσαν άριστα τις επιθυμίες του. Βλέπετε το γερμανικό κατεστημένο, ανεξαρτήτως πολιτικού χρώματος, διακρίνεται ιδιαίτερα για τα φιλόζωα αισθήματά του, ελλείψει ανθρωπισμού. Είναι επίκτητη ιδιότητα που κατοχυρώθηκε στον μεσοπόλεμο και γέννησε τον ναζισμό ως τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής και κοινωνικής κουλτούρας του, την οποία διατηρεί ακέραια μέχρι τις μέρες μας.

Απόλυτη μείωση πληθυσμού

Αυτός είναι ο λόγος κιόλας που πέρασε απαρατήρητη η είδηση ότι μέσα στο 2012 η Ελλάδα για δεύτερη χρονιά υπέστη απόλυτη μείωση του πληθυσμού της κατά 60,5 χιλιάδες. Το 2011 είχε υποστεί απόλυτη μείωση πληθυσμού κατά 19 χιλιάδες. Να σημειώσουμε ότι στην Ελλάδα η απόλυτη μείωση του πληθυσμού συμβαίνει για πρώτη φορά δυο συνεχόμενες χρονιές και με κλιμάκωση από την εποχή του πολέμου.

Για να δούμε σε τι οφείλεται. Το 2011 υπήρξαν 4,0 χιλιάδες θάνατοι περισσότεροι από τις γεννήσεις της ίδιας χρονιάς. Αυτό οφειλόταν στην καθίζηση των γεννήσεων την ίδια χρονιά σε σχέση με την προηγούμενη. Από 115,5 χιλιάδες γεννήσεις ζώντων το 2010, το 2011 έπεσαν στις 106,8 χιλιάδες. Ταυτόχρονα από 106 χιλιάδες θανάτους μέσα στο 2010, το 2011 είχαμε 110,7 χιλιάδες. Μια αύξηση δηλαδή κατά 4,7 χιλιάδες. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι οι θάνατοι την προηγούμενη δεκαετία κυμάνθηκαν στην Ελλάδα εκεί γύρω στις 106 χιλιάδες. Επομένως η αύξησή τους κατά 4,7 χιλιάδες ούτε τυχαία, ούτε από φυσικά αίτια ήταν.

Πολύ περισσότερο όταν το 2012 ακολούθησε μεγαλύτερη επιδείνωση. Οι γεννήσεις ζώντων την ίδια χρονιά ανήλθαν μόλις στις 100,4 χιλιάδες. Νέα μεγάλη πτώση που σημαίνει σοβαρή κλιμάκωση της κρίσης γεννήσεων. Την ίδια χρονιά οι θάνατοι αυξήθηκαν στις 116,7 χιλιάδες. Κι έτσι για το 2012 είχαμε 16,3 χιλιάδες θανάτους πάνω από τις γεννήσεις της ίδιας χρονιάς. Σχεδόν 3,5 φορές περισσότερους από το 2011. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Είχαμε δηλαδή πάνω από 10 χιλιάδες θανάτους περισσότερους από το 2010. Από πού προήλθαν αυτοί οι θάνατοι; Πάνω από 3 χιλιάδες ήταν από «αδιευκρίνιστα αίτια», όπως συνηθίζουν να καταγράφονται οι αυτοκτονίες, ενώ οι υπόλοιποι από ποικίλους λόγους, κατά κύριο λόγο από καρδιαγγειακά νοσήματα, που υποδηλώνουν κοινωνικοοικονομικές αιτίες. Όπως και να έχει η αύξηση αυτή των θανάτων για δυο συνεχείς χρονιές δεν μπορεί να θεωρείται γεγονός άσχετο με τις πολιτικές που εφαρμόζονται από το 2010 και μετά. Συνεπώς τα δυο πρώτα χρόνια της επιβολής των πολιτικών του κρεματορίου στοίχισε στο ελληνικό λαό πάνω από 10 χιλιάδες θύματα. Και να είστε σίγουροι ότι το 2013 θα είναι ακόμη χειρότερο.

Όμως δεν είναι μόνο αυτά τα θύματα. Εκτός από την εν ψυχρώ δολοφονία μιας ολόκληρης γενιάς που δεν πρόκειται ποτέ να γεννηθεί για να αναπληρώσει έστω τους θανάτους, έχουμε επίσης και την μετανάστευση. Το 2011 και το 2012 ήταν οι πρώτες χρονιές από την δεκαετία του ’60 και του ’70 που για πρώτη φορά το ισοζύγιο της μετανάστευσης υπήρξε αρνητικό για τους Έλληνες. Το 2011 η καθαρή μετανάστευση ήταν 15 χιλιάδες. Αυτό δεν σημαίνει ότι μόνο τόσοι Έλληνες – κυρίως νέοι – μετανάστευσαν από την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Η συνολική μετανάστευση από την Ελλάδα την ίδια χρονιά ήταν σχεδόν 126 χιλιάδες σύμφωνα με την eurostat, από 120 χιλιάδες το 2010. Όμως το 2011 για πρώτη φορά αυτοί που έφευγαν από την Ελλάδα ως μετανάστες υπερτερούσαν από αυτούς που εισέρχονταν στη χώρα κατά 15 χιλιάδες.

Το 2012 η καθαρή μετανάστευση ήταν επίσης αρνητική για την Ελλάδα κατά 44,2 χιλιάδες. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί που έφυγαν μετανάστες από την Ελλάδα το 2012 υπερβαίνουν αυτούς που εισήλθαν στη χώρα κατά το νούμερο αυτό. Το αποτέλεσμα; Περί τις 60,5 χιλιάδες απόλυτη μείωση του πληθυσμού το 2012, μετά από 19 χιλιάδες απόλυτη μείωση του πληθυσμού κατά το 2011. Ποιοι θα λογοδοτήσουν γι’ αυτές τις σχεδόν 80 χιλιάδες απόλυτης μείωσης του πληθυσμού; Ποιοι θα λογοδοτήσουν γι’ αυτή την κλιμακούμενη γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού; Η ντόπια κυβέρνηση των εντολοδόχων της Frau Μέρκελ και των άλλων νεοναζί των Βρυξελλών; Η ίδια η Frau, ή όλοι μαζί;

Περιττό να πούμε ότι το 2013 θα είναι ακόμη χειρότερο. Από κάθε άποψη. Κι από γεννήσεις ζώντων, θανάτων και μετανάστευσης. Κι αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει όσο θα εφαρμόζεται η πολιτική που κυνηγάει πρωτογενές πλεόνασμα σε τέτοιες συνθήκες γενικευμένης κατάρρευσης της οικονομίας.

Όπου τρόικα και δημογραφική κρίση

Για να δώσουμε μια εικόνα της δημογραφικής κρίσης που θα συνεχίζουμε να βιώνουμε με κλιμάκωση, αρκεί νομίζω να δούμε ποιες είναι εκείνες οι χώρες που συνεχίζουν άλλες ανελλιπώς κι άλλες με μικρά διαλείμματα να αντιμετωπίζουν απόλυτη μείωση του πληθυσμού τους. Μέσα στο 2012 οι χώρες αυτές ήταν η Βουλγαρία που συνεχίζει ύστερα από δυο δεκαετίες μετά το «δόγμα του σοκ» που εφάρμοσε το ΔΝΤ και η ΕΕ σ’ αυτήν την χώρα να βιώνει απόλυτη μείωση του πληθυσμού της, που οφείλεται κατά κύριο λόγο σ’ ένα όλο και μεγαλύτερο έλλειμμα γεννήσεων ζώντων σε σχέση με τους θανάτους. Η Βουλγαρία δεν είναι χώρα για να κάνει οικογένεια και παιδιά ο πληθυσμός της με αποτέλεσμα να πεθαίνει αργά, αλλά σταθερά.

Άλλη χώρα είναι η Ισπανία που μέσα στο 2012, για δεύτερη χρονιά μετά το 2010, γνώρισε ο πληθυσμός της την χαρά της μαζικής μετανάστευσης σε μεγέθη που συγκρίνονται μόνο με τις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα. Το 2011 αυτοί που έφυγαν μετανάστες από την Ισπανία στο εξωτερικό ήταν κατά 42,2 χιλιάδες περισσότεροι από αυτούς που ήρθαν στην χώρα. Ο πληθυσμός όμως αυξήθηκε γιατί οι γεννήσεις ζώντων υπερτερούσαν έναντι των θανάτων κατά 85,6 χιλιάδες. Το 2012 οι μετανάστες που έφυγαν από την Ισπανία ήταν κατά 162,4 χιλιάδες περισσότεροι απ’ όσους ήρθαν. Κι ενώ οι γεννήσεις συνέχισαν να υπερβαίνουν τους θανάτους κατά 48,5 χιλιάδες, ο πληθυσμός της χώρας υπέστη απόλυτη μείωση κατά 113,9 χιλιάδες άτομα. Κατά τα άλλα, μια χαρά πηγαίνει η Ισπανία.

Άλλη χώρα που γνωρίζει απόλυτη μείωση του πληθυσμού της μέσα στο 2012, χάρις στην μεταχείριση που της επιφυλάσσουν τα διεθνή επιτελεία των αγορών, είναι η Κροατία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, που ακολουθεί κατά πόδας την Ελλάδα, η Ρουμανία και η Σερβία. Όλες τους χαρακτηριστικές περιπτώσεις της επέμβασης του ΔΝΤ και της ΕΕ. Όλες τους τυπικά παραδείγματα «επιτυχίας» των συνταγών καταστροφής και ολοκληρωτισμού της αγοράς που εφαρμόστηκαν κατά κόρο και συνεχίζουν να εφαρμόζονται εναντίον του πληθυσμού.

Δομική πλέον η ανεργία

Το γεγονός ότι η Ελλάδα οδηγείται με σύστημα και επί σκοπού στον μαρασμό και στην γενοκτονία του πληθυσμού της φαίνεται και από τον τρόπο που έχει παγιωθεί ο τεράστιος αριθμός ανέργων στη χώρα μας. Κι ενώ με την παρουσίαση του προϋπολογισμού, η κυβέρνηση των δοσίλογων εκτιμά ότι, οριακά έστω, θα μειωθεί η ανεργία από το 25,5% το 2013 στο 24,5% το 2014, η αλήθεια είναι πολύ πιο τραγική. Μόλις την περασμένη Πέμπτη (21/11) στο ευρωκοινοβούλιο ο αρμόδιος επίτροπος Λάζλο Άντορ, προειδοποίησε ότι η ανεργία στην ευρωζώνη γίνεται δομική και οι αποκλίσεις ανάμεσα στον ευρωπαϊκό πυρήνα και τα κράτη της περιφέρειας μεγεθύνονται.

Τι σημαίνει ότι η ανεργία γίνεται δομική; Σημαίνει ότι γίνεται μόνιμη γιατί δεν υπάρχει η πρέπουσα προσφορά εργασίας. Ενώ τα επόμενα χρόνια θα συνεχιστεί η σφαγή θέσεων εργασίας και εργαζομένων που έχει εκτοξεύσει την ανεργία στην ευρωζώνη πρώτα και στην ΕΕ στο υψηλότερο ύψος μετά τον πόλεμο. Επομένως μεγάλες μάζες εργαζομένων θα αντιμετωπίσουν την μακροχρόνια ανεργία, αλλά και την πιθανότητα να μην μπορούν ξανά να βρουν δουλειά.

Παρουσιάζοντας μαζί με τον επίτροπο Όλι Ρεν την Ετήσια Επισκόπηση της Ανάπτυξης της Κομισιόν, ο  επίτροπος Άντορ τόνισε επίσης ότι διευρύνεται η ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης ικανοτήτων. Ακόμη παρατήρησε ότι η εγκατάλειψη σπουδών αυξάνεται ποσοστιαία, κάτι το οποίο χαρακτήρισε ανησυχητικό.

Κι ενώ η Γαλλική οικονομία σημειώνει καθίζηση για το γ΄ τρίμηνο του 2013, με τη Γερμανία να σημειώνει θετικό πρόσημο μόλις και μετά βίας στο 0,3%, η ευρωζώνη εκτιμάται επίσημα ότι στην καλύτερη περίπτωση το ΑΕΠ της θα σημειώσει μείωση κατά 0,4% έως το τέλος του έτους με την ΕΕ να μένει στάσιμη. Το 2014 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι η άνοδος του ΑΕΠ της ευρωζώνης θα φτάσει στο 1,1% και 1,4% στην ΕΕ. Η πρόβλεψη αυτή θα αποδειχτεί για μια ακόμη μια φορά έωλη, καθώς δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις ακόμη και για μια τέτοια ασθενική άνοδο.

Βεβαίως, αυτό δεν εμποδίζει τους εγχώριους μελανοχίτωνες της νέας κατοχής να δηλώνουν ότι το 2013 η ύφεση, σύμφωνα με τα λόγια τους, θα περιοριστεί στο -4,0%, ενώ το 2014 προβλέπουν να εκτοξευθεί στο +0,6%. Πρέπει να ανήκεις σε κάποια από τις κατηγορίες των ηλιθίων κατά Κάρλο Τσιπόλα, για να πιστέψεις ότι μπορεί να συμβεί αυτό. Σε συνθήκες μάλιστα δραστικής αφαίμαξης πόρων υπέρ των δανειστών είτε άμεσα μέσω της εξυπηρέτησης του χρέους που το 2014 θα απορροφήσει γύρω στα 37 δις ευρώ μόνο για τοκοχρεολύσια, είτε έμμεσα μέσω των πολιτικών διάλυσης και εκποίησης που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Το δράμα της εκπαίδευσης

Ο δραματικός χαρακτήρας της κατάστασης αποτυπώνεται και σε μια πρόσφατη μελέτη της Τραπέζης της Ελλάδος. Η μελέτη περιλαμβάνεται στο 38ο τεύχος (Νοέμβριος 2013) του Οικονομικού Δελτίου της Τράπεζας της Ελλάδος, συντάχθηκε από τους Ν. Κανελλόπουλο, Θ. Μητράκο, Π. Τσακλόγλου και Ιω. Χολέζα και έχει τίτλο «Οι επιπτώσεις της τρέχουσας κρίσης στις ιδιωτικές αποδόσεις της εκπαίδευσης στην Ελλάδα». Στόχος της μελέτης είναι να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις της κρίσης στις ιδιωτικές αποδόσεις της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη τον αυξημένο κίνδυνο της ανεργίας. Εκτιμήθηκαν οι ιδιωτικές αποδόσεις της εκπαίδευσης για επιμέρους ομάδες αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Προκύπτει ότι: 
• Η οικονομική κρίση είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της πιθανότητας ανεργίας για όλους χωρίς καμιά εξαίρεση. 
• Ωστόσο, αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία είναι οι απόφοιτοι των χαμηλότερων εκπαιδευτικών βαθμίδων, οι άνδρες και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία απόφοιτοι. Δηλαδή ο κύριος όγκος της εξειδικευμένης απασχόλησης.
• Η αύξηση της ανεργίας συνοδεύθηκε από μείωση των αποδοχών των μισθωτών, με σημαντικές ωστόσο διαφοροποιήσεις για τις επιμέρους εκπαιδευτικές ομάδες. 
• Οι αποδοχές μειώθηκαν περισσότερο για τους άνδρες αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ και ιδιαίτερα τους νέους αποφοίτους, καθώς και για τους κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων ανεξαρτήτως φύλου. Το αποτέλεσμα ήταν, εκτός όλων των άλλων, να εκτιναχθεί η ανεργία των σχετικά υψηλά αμειβόμενων με πολλά χρόνια προϋπηρεσία, ή εργασιακή εμπειρία. Κι έτσι όποιος βρεθεί χωρίς εργασία μετά τα 45 να μην μπορεί να βρει εύκολα άλλη ευκαιρία απασχόλησης, ακόμη και για να συμπληρώσει έστω τα συντάξιμα έτη που του απομένουν.
• Μολαταύτα εκτιμάται ότι, παρά τον αυξημένο κίνδυνο ανεργίας κατά την τρέχουσα οικονομική κρίση, η εκπαίδευση συνεχίζει να παρέχει υψηλές ιδιωτικές αποδόσεις. 
• Εξαίρεση από το πρότυπο της ηλικίας αποτελούν οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων ανεξαρτήτως φύλου και οι γυναίκες απόφοιτες ΤΕΙ, ενώ υπάρχουν πολλές διαφοροποιήσεις μεταξύ των αποφοίτων διαφορετικών σχολών. 
• Ανεξαρτήτως φύλου, η μεγαλύτερη μείωση αποδοχών καταγράφεται μεταξύ των κατόχων μεταπτυχιακών τίτλων. 
• Επιπλέον, οι αποδοχές μειώθηκαν περισσότερο για τους άνδρες αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ. 
• Αναφορικά με τα έτη από την αποφοίτηση, στην περίπτωση των ανδρών μειώθηκαν κατά κανόνα περισσότερο οι αποδοχές των νέων αποφοίτων, ενώ στις γυναίκες η εικόνα είναι αντίθετη, δηλαδή δεν επαληθεύεται το πρότυπο της μεγαλύτερης μείωσης των αποδοχών για τους νέους αποφοίτους.
• Οι ιδιωτικές αποδόσεις της εκπαίδευσης αυξάνονται όσο αυξάνεται η βαθμίδα εκπαίδευσης και είναι υψηλότερες για τις γυναίκες. 
• Η κρίση, έως τα μέσα του 2012 που εξετάζει η μελέτη, φαίνεται να έχει μικτά αποτελέσματα, με την έννοια ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι αποδόσεις της εκπαίδευσης αυξάνονται, ενώ σε κάποιες άλλες μειώνονται.

Σύμφωνα με μελέτη αυτή, έως τα μέσα του 2012, τα οικονομικά, η φυσική αγωγή, η ιατρική, οι φυσικές επιστήμες, το πολυτεχνείο, όσοι έχουν μεταπτυχιακό, ή διδακτορικό δέχθηκαν το μικρότερο πλήγμα από την ανεργία. Στον αντίποδα μεγάλο το πλήγμα σε παιδαγωγικά, αρκετά ΤΕΙ και σε σχολές πληροφορικής. Βέβαια δεν είναι αυτή η εικόνα για την ανεργία το 2013, η οποία έχει κυριολεκτικά συντρίψει και του πτυχιούχους των σχολών που υποτίθεται ότι είχαν κάπως καλύτερες προοπτικές.

Ωστόσο, το ερώτημα που τίθεται είναι ένα: πώς είναι δυνατόν να μιλά κανείς για ανάκαμψη, έστω και σε επίπεδο ΑΕΠ, όταν η ανεργία δεν οδηγεί απλά στην μαζικότερη μετανάστευση Ελλήνων και κυρίως νέων, από την εποχή των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών μετά τον πόλεμο, αλλά συνθλίβει κυρίως τον κύριο όγκο της εξειδικευμένης εργασίας στην χώρα; Πώς είναι δυνατόν να σταθεί στα πόδια της μια οικονομία όταν απαξιώνει τον κύριο όγκο της εξειδικευμένης εργατικής δύναμης;

Κι όταν μάλιστα σαν απάντηση σ’ όλα αυτά η κυβέρνηση των εντολοδόχων της Frau και των δανειστών προχωρεί στη διάλυση της εκπαίδευσης από την μέση έως την ανώτατη; Τι σηματοδοτεί π.χ. η απόλυση του 40% των εργαζομένων κυρίως στα δυο πιο επιφανή και ιστορικά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, αφενός του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αφετέρου του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, αν όχι διάλυση και ολοκληρωτική υποβάθμιση των δυο βασικών εθνικών πυλώνων της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα;

Η χώρα έχει κριθεί από την Frau και τους ομογάλακτούς της ότι δεν είναι βιώσιμη κι επομένως δεν μπορεί να παρέχει αξιοπρεπή εκπαίδευση και σπουδές στα παιδιά της, ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αντάξια των πιο ζωτικών αναγκών του πληθυσμού. Και τι σημασία έχει για τους επιγόνους των χιτλερικών η διόγκωση της μετανάστευσης, αλλά και η γενοκτονία του ελληνικού λαού;

Το μάτι των δανειστών και της Frau είναι καρφωμένο στην δημόσια και ιδιωτική περιουσία των ελλήνων πολιτών. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι πότε θα ξεκινήσουν οι μαζικοί πλειστηριασμοί εναντίον της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, μιας και την δημόσια ιδιοκτησία την έχει βάλει ήδη στο χέρι. Και για την βάλει στο χέρι θα συνεχίσει να βυθίζει στα ιδιωτικά χρέη κυρίως προς την εφορία όλους τους έλληνες.

Μέχρι τουλάχιστον να συνειδητοποιήσει ο μέσος Έλληνας ότι εδώ διακυβεύεται η ίδια η ζωή του και κυρίως η ζωή των παιδιών του, αλλά και των παιδιών των παιδιών του, που δεν πρόκειται να χαρεί ποτέ, γιατί δεν θα έχουν απλά την τύχη του ραγιά. Προορίζονται να αφανιστούν μαζικά από την κλιμακούμενη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού, που έχει κριθεί πλέον άχρηστος από τους δανειστές και την ΕΕ.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 24/11/2013