Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

ΕΚΠΑ: Ακραίος αυταρχισμός και στο βάθος ...ιδιωτικοποίηση!


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Διάθεση πλήρους εναρμόνισης με την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκεί η κυβερνώσα συμμορία, επέδειξε προ ημερών ο πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (ΕΚΠΑ) Θ. Φορτσάκης. Με το πρόσχημα της «ορθής και ευπρεπούς» συμπεριφοράς την οποία πρέπει να επιδεικνύουν οι σύλλογοι των φοιτητών κατά τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους, αντιμετώπισε τα παιδιά του ελληνικού λαού ως «εσωτερικό εχθρό». Για να ... «προστατεύσει» το ίδρυμα, επέλεξε ακραιφνείς αυταρχικές μεθόδους (κλείσιμο του κεντρικού κτιρίου του ιδρύματος, «κλείδωμα» του προσωπικού μέσα στους χώρους εργασίας, παρεμπόδιση των επιθεωρητών εργασίας να εισέλθουν στο κτίριο κ.α.) με κορυφαία επιλογή την επέμβαση των ΜΑΤ!

Ως αποτέλεσμα, εξασφάλισε την ...επιβράβευση του φερόμενου ως πρωθυπουργού! Συμπέρασμα: Οταν η κατοχική κυβέρνηση επιβραβεύει τους ... «φορτσάκηδες» του νεοφιλελευθερισμού, τίποτα καλό δεν προοιωνίζεται γι’ αυτόν τον τόπο!

Και για του λόγου το αληθές, με τις μεθοδεύσεις της, η νέα πρυτανική αρχή του ΕΚΠΑ επιδιώκει:

- Την κορύφωση της έντασης, με στόχο να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από το πραγματικό πρόβλημα, που είναι η ίδια η επιβίωση του ιδρύματος, ως αποτέλεσμα της δραματικής περιστολής της χρηματοδότησης στην παιδεία.

- Τη συγκάλυψη των  άθλιων συνθηκών εργασίας και σπουδών που επικρατούν. Σύμφωνα με καταγγελία του Συλλόγου Διδασκόντων του ΕΚΠΑ«το διδακτικό προσωπικό έχει συρρικνωθεί σχεδόν στο μισό, ενώ μόνο τον τελευταίο χρόνο οι εισακτέοι στη ΣΘΕ αυξήθηκαν κατά 15% (χωρίς στο ποσοστό αυτό να υπολογίζονται οι αναμενόμενες μαζικές μεταγραφές). Εργαστήρια και μεταπτυχιακά προγράμματα κλείνουν και προπτυχιακά μαθήματα περικόπτονται. Οι βιβλιοθήκες υπολειτουργούν, η πρόσβαση στα επιστημονικά περιοδικά συχνά δεν υπάρχει, αλλά και όταν υπάρχει, είναι υπό τη συνεχή απειλή της διακοπής της».

- Τον πλήρη αποκλεισμό των φοιτητικών συλλόγων από τις πρυτανικές εκλογές και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, βάσει του κατοχικού νόμου 4009/2011, που αποτέλεσε αιτία σθεναρής αντίστασης πρυτάνεων άλλων ΑΕΙ της χώρας.

- Την επιβολή κλίματος ανασφάλειας και φόβου, με την ποινικοποίηση της διεκδίκησης των αυτονόητων, εκ μέρους των εργαζομένων και την καταστολή του φοιτητικού κινήματος.

- Τη σταδιακή συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα του ιδρύματος και τη ...«μεταβίβαση» βασικών λειτουργιών σε ιδιώτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η φύλαξη του πανεπιστημίου που ανατέθηκε σε ιδιωτική εταιρία, που – σύμφωνα με τους εργαζόμενους – κόστισε 3,4 εκατ. ευρώ τα δυο τελευταία χρόνια. Ποσό, κατά πολύ μεγαλύτερο από τους μισθούς των απολυμένων φυλάκων.

-  Την εγκθίδρυση του μοντέλου ενός  «επιχειρηματικού» πανεπιστημίου, με την επέκταση της επιβολής διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα. Οποιος διαθέτει χρήματα μπορεί να έχει πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία. Για τους υπόλοιπους, θα υπάρχουν και ... Ειδικές Οικονομικές Ζώνες!...

Πάγια θέση του Ε.ΠΑ.Μ., αναφορικά με το ζήτημα της εκπαίδευσης είναι η εξασφάλιση μιας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας, στη βάση του υποχρεωτικού δημόσιου δωδεκαετούς σχολείου και της δημόσιας ανώτατης παιδείας, που θα εναρμονίζεται με τις σύγχρονες απαιτήσεις για μόρφωση, έρευνα, ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή.

Ομως, για να φθάσουμε ως εκεί τίθεται ως προαπαιτούμενο η ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος που έχουν επιβάλει στη χώρα μας δανειστές και τοκογλύφοι. Κι αυτό μπορεί να συμβεί, μόνο με μια γενικευμένη παλλαϊκή αντίσταση στις επιλογές του νεοφιλελευθερισμού.

Η Πολιτική Γραμματεία

Αθήνα 3/11/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΠΑΜ Χανίων | ΕΠΑΜ Σφακίων | ΕΠΑΜ Αποκόρωνα | ΕΠΑΜ Κισσάμου | ΕΠΑΜ Σελίνου |

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί. Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές. Οι άνεργοι πεινούσαν.Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι. Κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα. Ζητάνε θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους. Για τις μεγάλες εποχές που θα’ ρθουν. Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο. Λεν πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό. Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού.

Bertolt Brecht