Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Κάπως περίεργη η όλη υπόθεση Χαϊκάλη. ( Δημ.Καζάκης )


 

Ο κ. Χαϊκάλης κατήγγειλε ότι έγινε προσπάθεια χρηματισμού του ώστε να ψηφίσει για Πρόεδρο. Την προσπάθεια την έκανε κάποιος Αποστολόπουλος. Ο εν λόγω κύριος εμφανιζόταν για αρκετό μεγάλο χρονικό διάστημα ως «ειδικός σύμβουλος» στο πλευρό του κ Καμμένου. Πολύ περίεργα δεν είναι όλα αυτά;

Το ότι Έλληνες βουλευτές χρηματίζονται είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο.Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μιχελάκης, ο οποίος φέρεται να χρηματίστηκε από γνωστό επιχειρηματία για να περάσει τροπολογία υπέρ του. Η δικογραφία εναντίον του κ. Μιχελάκη παραμένει στα αζήτητα σε κάποια συρτάρια του κοινοβουλίου. Κανένας δεν νοιάστηκε να φέρει την υπόθεση στη δημοσιότητα και στη δικαιοσύνη.

Αντίθετα με την υπόθεση Χαϊκάλη γίνεται κακός χαμός. Γιατί; Το πρώτο και βασικό ερώτημα που τίθεται είναι το εξής απλό. Τι σόι κόμμα είναι αυτό που μπορεί να βρεθεί στην ηγεσία του, δίπλα στον αρχηγό του, ένας τόσο τυχάρπαστος τύπος, σαν τον Αποστολόπουλο, που αποδεικνύεται τουλάχιστον ως ύποπτο στοιχείο; Πώς γίνεται κάτι τέτοιο; Πώς αναριχάται και σε μηδέν χρόνο βρίσκεται στην ηγεσία ενός κόμματος ένας που στην καλύτερη περίπτωση κάνει διευκολύνσεις με τράπεζες και χρήμα;

Ο κ. Καμμένος μαζί με τον βουλευτή του κ. Χαϊκάλη βγαίνουν λάβροι εναντίον του Αποστολόπουλου, αλλά το γεγονός παραμένει. Ο κ. Αποστολόπουλος ήταν δικό τους παιδί. «Φίλος» για χρηματικές εξυπηρετήσεις του κ. Χαϊκάλη και δεξί χέρι του κ. Καμμένου, ως «ειδικός» επί άγνωστων μέχρις στιγμής θεμάτων. Και ξαναρωτάω: τι σόι κόμμα και τι σόι πολιτική ηγεσία είναι αυτή που αναδεικνύουν τέτοια κουμάσια στην κορυφή τους; Είναι σοβαρό το επιχείρημα που είπε ο κ. Καμμένος, ότι του συστήθηκε ως «ειδικός» και αυτός τον «αξιοποίησε» ως δεξί του χέρι; Έτσι ξέρει ο κ. Καμμένος να επιλέγει στελέχη στο κόμμα του; Μέσα από ποια διαδικασία; Με χρίσμα του αρχηγού;

Αν είναι αλήθεια – όπως μας διαβεβαιώνουν – οι κ. Χαϊκάλης και Καμμένος ότι ο δικός τους άνθρωπος επιχείρησε να τους εξαγοράσει, τότε οφείλουν όχι μόνο να ζητήσουν την επέμβαση εισαγγελέα εναντίον του κ. Αποστολίδη, αλλά θα πρέπει να παραιτηθούν και οι δυό τους από τις θέσεις στο κόμμα τους. Πρωτίστως ο κ. Καμμένος. Δεν μπορεί ο αρχηγός ενός κόμματος να αναδεικνύει ως δεξί του χέρι κάποιον που σήμερα τον καταγγέλει για μεσάζοντα χρηματισμού και να μην απολογείται για την επιλογή του. Δεν έχει τεράστια πολιτική ευθύνη ο κ. Καμμένος για την επιλογή Αποστολόπουλου; Δυο τινά είναι πιθανόν να συμβαίνουν: Είτε ο Αποστολόπουλος ξεγέλασε τον Καμμένο για τα «προσόντα» του προκειμένου να αναδειχθεί. Είτε τον χρησιμοποιούσε κι ο κ. Καμμένος για τις δουλειές στις οποίες καταγγέλεται σήμερα ότι είναι «ειδικός».

Με άλλα λόγια δυο τινά συμβαίνουν. Είτε ο κ. Καμμένος είναι παντελώς ανίκανος, γιατί είναι αδιανόητο να μην μπορεί να αντιληφθεί τις ικανότητες ενός τόσο στενού του συνεργάτη, που ο ίδιο τον επέλεξε. Είτε είναι κι αυτός μπλεγμένος σε σκοτεινές υποθέσεις, σαν κι αυτές για τις οποίες φέρεται να ειναι «ειδικός» ο κ. Αποστολόπουλος.

Πάντως αν ο κ. Χαϊκάλης και ο κ. Καμμένος είχαν την παραμικρή τσίπα και αίσθηση ευθύνης, θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί από τις πολιτικές τους θέσεις ώστε να κυνηγήσουν ως άτομα τον «φιλαράκο» τους στη δικαιοσύνη. Και να μην τον αφήσουν σε χλωρό κλαδί μέχρι να αποκαλυφθεί η όλη υπόθεση. Έτσι θα εξιλεώνονταν και στο κόμμα τους για το γεγονός ότι διατηρούσαν στενότατες πολιτικές και προσωπικές σχέσεις με ένα τέτοιο τύπο.

Δεν μπορείς να βγαίνεις να καταγγέλεις τον δικό σου άνθρωπο, το δικό σου στέλεχος κι όλα ύστερα να είναι μέλη-γάλα. Η παραίτησή τους θα έδειχνε, αφενός, ότι συναισθάνονται το μέγεθος της καταγγελίας που κάνουν και, αφετέρου, ότι σέβονται τα απλά μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του κόμματός τους, οι οποίοι ούτε ρωτήθηκαν για την αναρίχηση του κ. Αποστολόπουλου, ούτε έχουν καμιά ευθύνη για το ποιους επιλέγει ο αρχηγός τους για συνεργάτες του.

Κι αν τόσο εύκολα μπορεί ένας τύπος σαν τον Αποστολόπουλο να αναριχηθεί στην ηγεσία ενός κόμματος σαν τους ΑΝΕΛ και στο πλευρό του αρχηγού, τότε πόσοι ακόμη σαν τον κύριο αυτό υπάρχουν σ’ αυτό το κόμμα; Πόσοι ακόμη θα αποδειχθούν τουλάχιστον ύποπτοι τύποι; Πόσοι ακόμη «ξεγέλασαν» τον αρχηγό των ΑΝΕΛ κι έχουν ελέω Θεού επιλεγεί σε καίριες θέσεις του κόμματος;

Και τέλος πώς μπορεί ένα κόμμα να διεκδικεί τη δημοκρατία, όταν ο αρχηγός του λειτουργεί ως μονάρχης και όταν αποδεικνύεται ότι οι προσωπικές του επιλογές είναι τουλάχιστον ατυχείς, αυτός δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του; Κι αντί να παραιτηθεί από ευθυξία μαζί με τον βουλευτή του, για να αναπληρωθούν και οι δύο από άλλα, πιο ικανά, πιο έντιμα και με μεγαλύτερη ευθυκρισία στελέχη του κόμματός τους, αυτοί επιχειρούν να αξιοποιήσουν την όλη υπόθεση για να αποκομίσουν εκλογικά οφέλη. Εκτός κι αν στο κόμμα των ΑΝΕΛ οι κ. Καμμένος και Χαϊκάλης είναι αναντικατάστατοι και υπεράνω όλων.


Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω ότι έχω γνωρίσει στο χώρο των ΑΝΕΛ εξαιρετικά πιο ευθείς πολιτικά και κατά πολύ πιο ικανούς από τον κ. Καμμένο και τον κ. Χαϊκάλη, αλλά δεν τους έχω δει να αναδεικνύονται στο κόμμα τους, μιας και απ’ ότι φαίνεται προτεραιότητα έχει ο όποιος τυχάρπαστος πλευρίσει τον Αρχηγό. Κι έτσι ο άξιος, αξιολόγος κι αξιοπρεπής κόσμος που θέλει άδολα να αγωνιστεί για την πατρίδα του μέσα από το κόμμα των ΑΝΕΛ αναγκάζεται να κουβαλά στην πλάτη του τον κάθε πολιτικό τυχοδιώκτη που επιλέγει αυθαίρετα ο αρχηγός του. Μόνο και μόνο για τον βγάλει βουλευτή και ύστερα να τον δει να φεύγει για τη ΝΔ, να μπαίνει σε φασιστικά ακροδεξιά μορφώματα με το δεξί χέρι του Σαμαρά, τον Μπαλτάκο, να εμφανίζεται ότι χρηματίζει και χρηματίζεται για πολιτικούς σκοπούς, κοκ. Πόσες ακόμη τέτοιες επιλογές οφείλει να ανεχθεί;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΠΑΜ Χανίων | ΕΠΑΜ Σφακίων | ΕΠΑΜ Αποκόρωνα | ΕΠΑΜ Κισσάμου | ΕΠΑΜ Σελίνου |

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί. Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές. Οι άνεργοι πεινούσαν.Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι. Κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα. Ζητάνε θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους. Για τις μεγάλες εποχές που θα’ ρθουν. Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο. Λεν πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό. Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού.

Bertolt Brecht