Η ως τώρα ταπεινή άποψη μου είναι ότι τα πράγματα θα δυσκολέψουν πάρα πολύ ενώ η πληροφόρηση μου λέει ότι οι Γερμανοί έχουν αποφασίσει να πιέσουν τα πράγματα ακόμα και με ορατό κίνδυνο την έξοδο της Ελλάδας απο την ευρωζώνη πράγμα που και επιθυμούν για πολλούς λόγους αν αντιδράσουμε στο «ελληνικό Νταχάου».
Οι επενδυτές επίσης δεν με έχουν πείσει ότι είναι κάτι παραπάνω απο άθλια κοράκια που διαμελίζουν ένα πτώμα που λέγεται Ελλάδα και το success story, επι του παρόντος τουλάχιστον, δεν με ξεγελά ή πείθει. (Δεν εκφράζω απλά τις δικές μου απόψεις αλλά σοβαρών ανθρώπων που είναι πολύ πολύ κοντά στην τρόικα και την Γερμανική κυβέρνηση).
Δεν γνωρίζω αν η εθνική δυσκολία μας θα είναι αντιμετωπίσιμη σε επίπεδο καταστροφικών εθνικών τραγωδιών είτε γίνει «ειρηνικά» είτε με βίαιη καταστροφή. Σε κάθε περίπτωση όμως ξέρω ότι πρέπει κανείς να προετοιμαστεί για θανάςιμα ανώμαλη προσγείωση.
Χρόνος δεν υπάρχει για ρόζ αυταπάτες. Δεν ξέρω αν η αναγκαστική προσγείωση θα έχει ή όχι επιζώντες και ποιούς. Διαβάζω τις ελληνικές χρηματιστηριακές και οικονομικές εφημερίδες και συχνά νομίζω ότι η Ελλάδα είναι ο ίδιος ο παράδεισος. Εξαίρεση όταν κάποιοι θίγονται προσωπικά…
Επειδή, στην Ελλάδα τουλάχιστον, γνωρίζω τους «πάντες» κατανοώ τα κίνητρα του κάθε μαγαζιού. Θα ήθελα πολύ να τους πιστέψω και εγώ αλλά αδυνατώ….αλλά και να τους πίστευα οι παράπλευρες απώλειες «με στοιχειώνουν». Εύχομαι να είμαι απλά ανεπαρκής, απαισιόδοξος και προκατειλημμένος. Εύχομαι να είμαι τραγικά λάθος.
Η «φιλοσοφία» των αισιόδοξων είναι… «βγάλε λεφτά απο την Ελλάδα είτε χρηματιστηριακά είτε επενδυτικά και το ρίσκο είναι μικρό γιατί η Ελλάδα είναι όμηρος χρέους και μην ασχολείσαι με τους Έλληνες και την μοίρα τους.
Ούτως ή άλλως η Ελλάδα πλέον ανήκει στους δανειστές και η όποια ελληνική κυβέρνηση εκτελεί και θα εκτελεί εντολές ενώ ο λαός έχει και θα έχει νοοτροπία ραγιά».
Αρνούμαι να βγάλω λεφτά απο το πτώμα της Ελλάδας είτε χρηματιστηριακά είτε επενδυτικά, αρνούμαι να ονομάσω επένδυση την λεηλασία και το πλιάτσικο, αρνούμαι να το βουλώσω.
Δεν μπορώ βέβαια με την δουλειά μου να λέω ολοκάθαρα και κάθε φορά αυτό που πιστεύω γιατί θα πάψω να υπάρχω δεν θα σιωπήσω όμως ως ενεργός πολίτης να υπερασπίζομαι την άποψη μου, τον τίμιο και αγωνιστή προδομένο Έλληνα και την δημιουργική Ελλάδα. (Είναι στιγμές που σκέπτομαι να σταματήσω να δουλεύω στην Ελλάδα γιατί θές δεν θές παίζεις το παιγνίδι του σάπιου συστήματος και λερώνεις την υπόληψη σου. Ακόμα δεν το αποφασίζω γιατί πιστεύω ότι είναι χρήσιμο και το επαγγελματικό μου παρόν όσο και αν μπλέκεσαι με το σύστημα).
Όλα αυτά δεν τα λέω γιατί συμπαθώ ή θέλω να είμαι κοντά με τους υφιστάμενους αντιμνημονιακούς τους οποίους τους σιχαίνομαι περισσότερο απο τους μνημονιακούς. Απλά σκέπτομαι, αμφιβάλω, ενδιαφέρομαι, δεν σιωπώ και ενεργώ…
Μήνυμα στο facebook
Πηγή: Τσαντίρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου