Γιατί η προγραμματισμένη επιστροφή στη δραχμή είναι μονόδρομος;

Γραφει ο Όθωνας Κουμαρέλλας*

1. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει άρνηση πληρωμής του χρέους, μέχρι να αποκατασταθεί η Συνταγματική και Πολιτική Νομιμότητα στη χώρα και η Ελλάδα μπορέσει να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ανατρέποντας στη πράξη τη θανατηφόρα σχέση τοκογλύφου - δανειστή και δανειζόμενου! Τούτο δεν μπορεί να συμβεί στα πλαίσια της ευρωζώνης, αφού μια άρνηση πληρωμής εντός του «ευρώ» θα σήμαινε αυτόματη διακοπή της όποιας ροής χρηματοδότησης της χώρας από την Ευρώπη και η επιστροφή πλέον σε εθνικό νόμισμα θα γίνονταν εκ των ενόντων υπό τους δυσμενέστερους δυνατούς όρους για τη χώρα και την ελληνική κοινωνία, χωρίς να την απαλλάξει τελικά, ούτε από το δυσβάστακτο Χρέος, ούτε από τις συνέπειες και την ίδια τη ξένη κατοχή. Εξ’ άλλου η συντεταγμένη, ακόμα και η «ανεξέλεγκτη» πτώχευση της χώρας και η έξοδός της από τη ζώνη του ευρώ σε ένα σύστημα «κατοχικής» δραχμής (ευρωδραχμή, ή κάτι άλλο), είναι από τα σενάρια που συζητούνται ευρύτατα και ημιεπίσημα σήμερα στα ξένα κέντρα λήψης των αποφάσεων και οι ντόπιοι «κουκουλοφόροι» τους είναι απολύτως πρόθυμοι και έτοιμοι να υλοποιήσουν. Ας τους προλάβουμε πριν μας προλάβουν!

Εάν και όταν η χώρα μπορέσει να ασκήσει τα κυριαρχικά της Δικαιώματα, τότε και μόνο τότε θα μπορούσε να υπάρξει σοβαρή διαπραγμάτευση με ίσους όρους με τους λεγόμενους δανειστές, για τη ποιότητα και το ύψος του χρέους και πιο κομμάτι του είναι δίκαιο, ηθικό και νόμιμο να πληρωθεί, με όρους που δεν θα στραγγαλίζουν την Ελληνική Κοινωνία και Οικονομία.

2. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος να βγει η χώρα από τη βαθειά ύφεση και τη διαδικασία πλήρους καταστροφής της παραγωγικής της βάσης. Το να αποκτήσουμε ξανά εργαλεία άσκησης νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, ως τμήμα μιας ευρύτερης ανεξάρτητης Οικονομικής Πολιτικής προς όφελος του Λαού και του Τόπου, που με άφρονα και προδοτικό τρόπο η εθελόδουλη επιχειρηματική ελίτ και οι πολιτικοί λακέδες της παρέδωσαν σε υπερεθνικά κέντρα του διεθνούς και ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού (βλέπε παρασιτικού) Κεφαλαίου, δηλαδή στη «κομισιόν» την Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα κτλ., είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την Οικονομική ανασύνταξη της χώρας με βάση τις δικές της δυνατότητες και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.

Η εκμετάλλευση του συνόλου των ευκαιριών που παρουσιάζονται από τον διεθνή ανταγωνισμό, η αξιοποίηση των δυνατοτήτων του Ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, του ορυκτού της πλούτου και των λοιπών πλουτοπαραγωγικών της πηγών, η  ανασυγκρότηση της γεωργικής της παραγωγής, της κτηνοτροφίας, της αλιείας, της οικοτεχνίας, της βιοτεχνίας, αλλά και της βιομηχανικής της υποδομής, καθώς και του τουρισμού σε νέες βάσεις ανάδειξης της Ιστορικότητας του Τόπου με ταυτόχρονη εκμετάλλευση της υπεροχής του φυσικού της περιβάλλοντος, με ιδιαίτερη έμφαση στη προστασία του και όλα αυτά προς όφελος του ιδίου του Τόπου και του Λαού μας,  δεν μπορεί να συμβεί στα πλαίσια της μέχρι τώρα πρόσδεσής της Ελλάδας σε μια οικονομική Ένωση, που δομήθηκε με τρόπο σχεδόν αποκλειστικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εξ αντικειμένου πολύ ισχυρότερων χωρών και οικονομιών της Γερμανίας, της Γαλλίας κτλ., που επέβαλαν όλες εκείνες τις οδηγίες και τους ρυθμιστικούς κανόνες στο όνομα δήθεν κοινών πολιτικών (π.χ. Κοινή αγροτική πολιτική) και δήθεν σύγκλισης, τη διάλυση της παραγωγικής μας βάσης, προκειμένου να εξασφαλίσουν εσαεί την επικυριαρχία τους, μέσω των δικών τους πλεονασμάτων και των δικών μας ελλειμμάτων. 

*Αρχιτέκτων - Μέλος της προσωρινής Πολιτικής Επιτροπής του Ε.Πα.Μ.