Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Πού είναι η πολιτική συμφωνία; (του Δημήτρη Καζάκη)


Στις 10:00 σήμερα το πρωί συναντήθηκαν Τσίπρας και Καμμένος. Λίγο αργότερα εξήλθε ο Καμμένος και ανακοίνωσε ότι ο πρωθυπουργός (Τσίπρας) θα πάει να ορκιστεί και θα ορίσει κυβέρνηση.

Ερώτηση, ίσως ολίγον αφελής: Είδατε πουθενά καμιά πολιτική συμφωνία Τσίπρα-Καμμένου ή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Είδατε πουθενά να συνεδριάζουν τα όργανα των συγκεκριμένων κομμάτων και να επιχειρηματολογούν πάνω στην πολιτική συμφωνία;

Πού είναι οι κόκκινες γραμμές που έλεγε ο Καμμένος; Πού συμφώνησαν και που διαφώνησαν οι συνεταίροι; Έχει άποψη ο Καμμένος για το τι θα γίνει με τη διαπραγμάτευση του χρέους, ή το έχει αφήσει εξ ολοκλήρου στον πρωθυπουργό και τους δικούς του;

Και με την εθνική ανεξαερτησία και κυριαρχία της χώρας, τι συμφώνησαν; Πώς θα εξασφαλιστεί όταν δεν θέτει κανείς τους ούτε καν το ζήτημα; Μήπως έστω έθεσε ο Καμμένος το ζήτημα της δίωξης εκείνων που παρέδωσαν «άνευ όρων και αμετάκλητα» την εθνική κυριαρχία της χώρας; Αυτό δεν υποσχόταν προεκλογικά;

Τελικά όλα αυτά έγιναν για να κλείσουν συμφωνία νομής της εξουσίας και για να γίνει ο Καμμένος υπουργός Ναυτιλίας, όπως έχει διακινείται στον τύπο;

Μία μέρα μετά τις εκλογές και άρχισαν ήδη να φαίνονται οι αληθινές προθέσεις. Πίσω από τα συνθήματα και τις υποσχέσεις υπάρχει μόνο η ιδιοτέλεια, πολιτική και προσωπική.

Να γιατί χρειάζεται η παράσταση με τα άνθη στο μνημείο των πεσόντων στην Καισαριανή. Μόνο που οι εκτελεσθέντες ήταν πατριώτες που πέθαναν όχι για τη νομή της εξουσίας, αλλά γιατί δεν θέλησαν να διαπραγματευτούν τη ζωή τη δική τους και της πατρίδας τους με τους κατακτητές.


Πέθαναν για μια Ελλάδα λεύτερη και λαοκρατική, όχι για υπουργεία, θώκους και πάρε-δώσε με τους δυνάστες της πατρίδας τους. Θα τρίζουν τα κόκκαλά τους. Κι αν το πάει έτσι ο Τσίπρας και το συνεταιράκι του, ένα είναι σίγουρο. Θα αναστηθούν για να τους στοιχειώσουν… 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΠΑΜ Χανίων | ΕΠΑΜ Σφακίων | ΕΠΑΜ Αποκόρωνα | ΕΠΑΜ Κισσάμου | ΕΠΑΜ Σελίνου |

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί. Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές. Οι άνεργοι πεινούσαν.Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι. Κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα. Ζητάνε θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους. Για τις μεγάλες εποχές που θα’ ρθουν. Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο. Λεν πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό. Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού.

Bertolt Brecht